woensdag 7 december 2011

jóu


Ik heb op deze plek mijn afkeer van de tegenwoordige Kerstmispraktijken meer dan eens laten blijken, maar ze willen niet luisteren. (Waarschijnlijker is dat niemand, buiten mijzelf, leest wat ik hier publiekelijk schrijf. Hetgeen vragen van existentiële aard oproept, welke ik een andere keer zal behandelen.)

De AH maakt het dit jaar echt bont. De Allerhande № 12-2011 heeft het onder de in glitter-rood gedrukte titel ‘kerstféést’ (zonder hoofdletter) over “kerst: helemaal van jóu en helemaal van nú” (weer hoofdletterloos én geen punt). Daarbij een tekstvakje waarin semi-gecalligrafeerd “Maak er een feest van!”). 

De secularisering en daarmee vulgarisering van het christelijke Hoogfeest van de Incarnatie is hiermee officieel bevestigd. Ik ben er niet blij mee. Waar is de glühwein? 

Ook nog: hoeveel accents aigu kan een mens verdragen? 

maandag 28 november 2011

belevend


Het mag, nee: het moet per september 2012. Lekker scheuren met je leasebak voor een ‘betere beleving’. Minister Schultz van Haegen (van Infrastructuur & Milieu, maar vooral van de Auto) meldt vandaag:
130 kilometer per uur wordt norm
De maximumsnelheid op autosnelwegen gaat naar 130 kilometer per uur. Alleen waar dat niet kan, bijvoorbeeld vanwege de veiligheid, geldt een lager maximum. De nieuwe maximumsnelheid wordt 1 september 2012 van kracht. “130 wordt de nieuwe norm; harder rijden waar het kan en langzamer waar het moet”, aldus de minister. “Met de verhoging kunnen we onze bestaande infrastructuur beter benutten en voldoen we aan een maatschappelijke vraag. Je bent sneller op de plek van bestemming en het sluit ook beter aan bij de beleving van de weggebruiker.” […] Om de verhoging van de maximum snelheid mogelijk te maken trekt de minister €132 miljoen uit en wordt circa €50 miljoen eerder geïnvesteerd. Het gaat daarbij onder andere om investeringen in extra schermen voor de luchtkwaliteit en nieuwe verkeersborden bij wegen waar niet de gehele dag 130 kilometer per uur kan worden gereden. Investeringen voor geluid (bijvoorbeeld geluidschermen en Zoab), worden eerder gedaan zodat ook op de langere termijn binnen de afgesproken geluidsplafonds wordt gebleven.
De regering bezuinigt op ongeveer alles, maar voor hard rijden wordt extra geld uitgetrokken. En waarom? ‘De beleving van de weggebruiker’. Ineens houdt Rutte & Co rekening met hoe we hun maatregelen ‘beleven’. Daarmee gaat Rutte & Co in op een 'maatschappelijke vraag'. De maatschappelijke vragen van de houders van een PGB, kunstenmakers, WAO-ers e.v.a. dan? Terwijl toch bekend is dat 120 km/u slechts een paar minuten tijdswinst oplevert. Je zult maar aan de A2 wonen… Maar de beleving van fijnstof en herrie is blijkbaar van ondergeschikt belang. 

woensdag 23 november 2011

mits


De laatste dagen samenvattend kom ik tot de slotsom dat ‘politiek’ niet meer wordt gedaan in/op/rond Het Binnenhof, maar via Twitter en Pauw & Witteman.

Ik vind dat niet goed. 

De mist wordt erdoor vergroot. 

dinsdag 22 november 2011

B'more


Bijgaand en bovenstaand een schermafdruk van de ‘home’ pagina van de internet-versie van een USAmerikaanse krant, de Baltimore Sun (“Light for All”).

Baltimore. Ik ken de havenstad in de staat Maryland (hoofdstad van de VSA, 1776–1777) alleen van Randy Newman (WWW leert dat ook Lyle Lovett, Counting Crows, Bobby Bare en nog zo wat, liederen maakten met Baltimore).

Ook weer dankzij WWW, meer specifiek Jimmy Wales, weet ik dat,
Baltimore reported 223 homicides in 2010, the lowest count since a peak of 353 in 1993. This has been part of a general trend in all violent crimes for the city, which have declined from 21,799 in 1993 to 9,316 in 2010. Even with stark population decline taken into account — Baltimore went from 732,968 residents in 1993 to just 620,961 in 2010 — the drop in violent crime was significant, falling from 3.0 incidents per 100 residents to 1.6 incidents per 100 residents. Baltimore’s level of violent crime is still much higher than the national average, however. In 2009, a total of 1,318,398 violent crimes were reported nationwide across the United States, equivalent to a rate of just 0.4 incidents per 100 people.

Dat verklaart des stads bijnaam: ‘Mobcity’ en waarom The Wire er is opgenomen. En het beantwoordt mijn vraag waarom de grootste krant van de stad een speciale tab ‘crime’ heeft op de thuis-pagina van hun website (tussen de overlijdensberichten en politiek).  

zaterdag 19 november 2011

blijven kijken


Quarakter naar somberte neigend zoek ik opwekkendheden in de dagelijkse omgeving waardoorheen ik me beweeg op weg naar daar en hier (v.v.).

Zo bevond ik me gisternacht rond 23:23u op het viaduct over de tot 2 x 5 rijlanen uitgesmeerde A2 ter hoogte van Vleuten. (Dat stuk snelweg tussen Holendrecht en Ouderrijn is blijkens het filmpje vooral bedoeld voor laagvliegende hefschroefvliegtuigen).

(Wist ú dat… de A2 tussen Amsterdam en Utrecht de route van de E35 volgt, die daarna overgaat in de E25? De A2 daarmee het begin is van de Route du Soleil naar het zuiden? Dat de ingenieuren van Rijkswaterstraat blijkbaar tijd hebben Triviant te spelen?).

Ik stond daar niet om voor hand vallende bedoelingen (trouwens, over de hele lengte van de brug is links en rechts een 4 meter hoog metalen gaaswerk aangebracht —voor je daar overheen bent…), maar vanwege de feeërieke illuminatie van tientallen rode achterlichtjes die in hoog tempo (max. 100 km/u, al willen blij-dat-ik-rijers nog harder) onder me door en van me vandaan glijden.

Dat is namelijk een mooi gezicht, opgenomen in het autoverkeersgeraas, starend naar eindeloos bewegende rode lichtjes die in het niets oplossen. Wanneer ik mijn bril afzet worden het roodfonkelende diamantjes. Het is een zinsbegoochelende door gezichtsvernauwing blikverruimende ervaring om daar zo’n vijftien minuten staan te staren.

Iemand zou van dit lichtorgel een filmpje op YouTube moeten zetten op een muzikaal bedje van Tiësto. Daar zou ik dan lekker warm thuis voor de pc uren naar blijven kijken.



 

zaterdag 12 november 2011

pover


Ik heb niets met sport, laat staan voetbal, maar ik kan oprecht genieten van de taal waarin e.e.a. verpakt wordt. Zie dit fragment van TeleTekst.* (klik aan om uit te vouwen)



*dat dat nog bestaat…

vrijdag 11 november 2011

pap


We lusten er hier wel pap* van, van mooie ik-wil-er-ook-één dingen, ook en misschien wel juist als je ze nooit gemist en goedbeschouwd niet nodig hebt om een volwaardig of/en gelukkig bestaan te leiden.


Dit koffie/T-schepje gebruik ik maar voor de helft want ik drink 2¾ maal per jaar T (maximaal). Maar ik vind dit duo-lepeltje zo mooi dat ik het recentelijk heb aangeschaft. Vloeiende ‘natuurlijke’ vormen als gestolde ijzererts. Het heet de “utilo” en komt van de Duitse firma Blomus die allerhande handige overbodige overprijzige overgestyleerde huishoudelijke hebbedingen in de aanbieding heeft (+ irriterende “new age” loungemuziekdiaree op de netstek).


* zeg maar: roomyoghurt.

maandag 7 november 2011

frisch


Vandaag ga ik mij herinneren hoe mijn Tante Magteld (met een ‘g’ want haar ouders waren geen aanstellers) mij op een warme zondagochtend in juli 1968, in de NH kerk van Middelburg, opgefrist heeft met een uit een Boldoot-flesje besprenkeld schoon, zorgvuldig gestreken en gevouwen zakdoekje (met in elk hoekje een fijngeborduurd roosje).  

[Ik ken/heb geen Tante Magteld (ook niet met ‘ch’) en ik ben nog nooit in Middelburg geweest. Ik heb vandaag een flesje 4711 gekocht uit een raar soort nostalgie, vandaar. Boldoot associëer ik nog meer dan dat ‘Echt Kölnisch Wasser’ met lang vervlogen tijden toen Boldoot al ouderwets was.]

Hier hoort ‘Perfume’ bij van Sparks (van Hello Young Lovers, 2006)

zondag 6 november 2011

puur


In hun reclame-uitingen op tv doen ze heel hard hun best op een ‘authentieke’ Zuid-Duitse/Oostenrijkse/Zwitserse alpenwei uitstraling, maar Almhof zit in Veenendaal en is waarschijnlijk van Unilever of van Friesche Vlag-Campina of een hedge fund op de Kaaimaneilanden.

De lekkerbek in mij geniet met volle teugen van ‘Almhof milde roomyoghurt’ eender welke smaakvariant: Citroen, Aardbei, Spaanse sinaasappel. Maar niet de versie met (Griekse!) honing en walnoten want die stukjes plakken onaangenaam tussen mijn namaakgebit en mijn gehemelte.

Almhof tettert op de verpakking dat hun yoghurt producten geen kunstmatige aroma’s, geen kunstmatige kleurstoffen en geen conserveringsmiddelen bevatten.

Maar van de EU moeten ze vertellen wat de ingrediënten zijn en dan lees ik dat roomyoghurt Citroen ‘aroma’ bevat en ‘kleurende kurkuma-extract’. In roomyoghurt Aardbei zit rode-bietensap en ‘natuurlijk aroma’.  Roomyoghurt Spaanse sinaasappel heeft wortel- en paprikaconcentraat en sinaasappelaroma.

Plus vanzelfsprekend ‘milde yoghurt’, room, suiker (wat het zo verslavend lekker maakt) en aardbeien (dan wel sinaasappel of citroen).

Maar waarom moet er ‘kleurende kurkuma-extract’ in citroen-yoghurt? Idem bietensap in aardbei-yoghurt, dito wortel en paprika in sinaasappel-yoghurt. Kan Almhof mij uitleggen wat daar ‘natuurlijk’ en niet-kunstmatig aan is? 

vrijdag 4 november 2011

nog te bouwen


Citaat:
Het visualiseren, dat is het foto-realistisch weergeven van gebouwen die nog gebouwd moeten worden, behoort tot de hoofdtaak van aArtVisuals.
En zo ziet dat er dan uit (aanklikken om uit vergroten):



Misschien komt het omdat ik nu een Henning Mankell thriller aan het lezen ben, maar ik vind dit een heel geheimzinnig beeld. Wat gebeurt hier allemaal? Of wat is er gebeurd? Of wat staat er te gebeuren? Waarom staat die elegant geklede vrouw buiten op het terras te grijnzen. En wat stopt die man in zijn borstzakje of haalt hij er uit: een wapen, z’n rijbewijs, geld, zijn bril, een doekje om vingerafdrukken uit te wissen? En die auto — is die gestolen, is het een vluchtwagen, een leasebak van de buurvrouw, een politiewagen in burger?

Spannend.

Overigens vind ik het ‘fotorealistische’ van aArt een beetje tegenvallen: het meubilair en wat er op ligt/staat lijkt een beetje te zweven. Maar dat maakt het hele plaatje nóg geheimzinniger, als een still uit een aflevering van Doctor Who, waarin een Alien de zwaartekracht voor een deel heeft opgeheven.

Zie ook: beeldig.

donderdag 27 oktober 2011

spectaculair


 Mooi hè?



En dit is d’andere kant:



Van school meen ik mij te herinneren dat één van de prerogatieven des Konings was dat hij/zij haar/zijn beeltenis mag voeren op geld en postzegels. Andere waren het recht om gratie te verlenen of iemand in de adelstand te verheffen. De huidige Hare Majesteit heeft als persoon geen enkel prerogatief meer, die zijn overgegaan op de Kroon (staatshoofd + Ministerraad).

Een uitzondering is misschien dat heur hoofd op het geld staat. Zoals op de achterkant van een nieuwe € 5,00 munt die ik vandaag ontvangen heb. Het is een door ’s Rijks Munt uitgegeven herdenkingsmunt bij het 50-jarig jubileum van het Wereld Natuur Fonds. Ik heb niet zoveel met het WNF, ik vind het vooral een commerciële sponsoringmachine, maar dit muntstuk vind ik heel mooi. ’s Rijks Munt is het met mij eens, dit is wat ze zelf van hun ‘spectaculaire’ munt zeggen:

De inspiratie van de ontwerper
Een munt als een sculptuur. Dat was de uitdaging die multidisciplinair kunstenaar Willehad Eilers (1981) zichzelf oplegde bij het ontwerp voor het 50 jaar WNF Vijfje. Het muntontwerp is ontstaan in een muntworkshop op de Rijksakademie.
Zijn inspiratie leidde hem tot de kleinste boom op aarde, compleet met kroon en wortels. De voorzijde van de munt laat een majestueuze boomkroon zien, met centraal daarin het portret van Koningin Beatrix. De keerzijde toont een indrukwekkende wortelstructuur, die nodig is om de boom te voeden en te laten bloeien. Beide zijden van de WNF munt hebben een eigen symbolische betekenis, die in hun combinatie bezien winnen aan kracht.
Het sublieme, ambachtelijke ontwerp en de 3D-vertaling ervan maakt het 50 jaar WNF Vijfje tot een spectaculaire munt die rijk aan inhoud is. De natuur en het leven in al zijn glorie en kwetsbaarheid, vervat in deze herdenkingsmunt van 2011.

’s Rijks Munt heet trouwens tegenwoordig Koninklijke Nederlandse Munt NV en is dus ook al een zelfstandig bedrijf geworden, dus ik vraag me af hoeveel het WNF geschoven heeft om een jubileumvijfje te krijgen.

dinsdag 25 oktober 2011

kennis




Wat ik ook niet wist — en laat het de puntenslijpers van het Ministerie van Onderwijs maar niet horen want anders korten ze de begroting met weer een half miljoen — maar volgens Google Earth hebben wij, waarin een klein land klein kan zijn, een heus satellietje in een baan om de aarde! Jazeker!

Delfi-C3 heet ze en ze is gemaakt door studenten van de Universiteit Delft (ik neem aan dat een ruimtevaartuig vrouwelijk is, zoals elk schip). “De studentensatelliet is niet groter dan een pak melk en weegt 2,2 kg,” zeggen ze op hun netstek. Het overzichtje van Google Earth noemt andere getallen (0,36895 m en 6,5 kg). Blijkbaar is gewicht en massa niet hetzelfde (bij lancering; in het luchtledige is ze natuurlijk lichter).

Zie staatje, waaraan ik toevoeg dat perigee = perigæum = dichtste punt van nabijheid tot de aarde; apogee = apogæum = verst verwijderde punt van de aarde; inclination = helling).

Dat heb ik allemaal, via woordenboeken, opgezocht en uitgezocht. En Google bracht mij op
http://home.tudelft.nl/index.php?id=7537&L=0. Daar kunt u alles lezen over Delfi C3 mét plaatjes. 

Zo ben ik in een uur tijd en dankzij Kramers en Google weer een beetje wijzer, althans ik wéét iets meer; kennis is nog geen inzicht.

DELFI C3

Catalog ID:
 32789
International Designator:
 2008-021G
Country:
 Netherlands
Operator/Owner:
 Technical University, Delft
Perigee:
 607.00 km
Apogee:
 629.00 km
Inclination:
 97.80 deg
Launch Date:
 2008-4-28
Size:
 0.368950 m
User:
 Civil
Purpose:
 Technology Development
Launch Mass:
 6.5 kg
Country of Contract:
 Netherlands
Contract:
 Technical University of Delft
Launch Site:
 Sriharikota Launch Station
Launch Vehicle:
 PSLV C9
Comments:
 Flight test thin film solar cells and an advanced transceiver


2012



Van de dominee moest ik Alain de Botton’s Religion for Atheists, a non-believer's guide to the uses of religion* lezen en dat boek heb ik dus maar aangeschaft. 

De Botton is zelf niet-gelovig/ongelovig/atheïst/niks en wil in dit boek “… aspects of religious life” onderzoeken, “which contain concepts that could fruitfully be applied to the problems of secular society.” Ik zit nog maar op pagina 26 en ik heb dus nog niet zoveel te recenseren.

Maar ik kan nu al zeggen dat het een wonderbaarlijk boek is. 

We schrijven het jaar onzes Heren 2011. Religion for Atheists is al een halfjaar uit, maar in het voorwerk staat “First published 2012”. Het is een boek uit de toekomst! Een mirakel! Alain de Botton heeft in het nog komende jaar 2012 een boek geschreven dat we nu al te lezen krijgen. Is hij een tijdreiziger? Heeft iets of iemand van gene zijde hem gedicteerd? Is hij verward in de strings en branes van de de M-theorie, waardoor tijd en ruimte voor hem anders zijn? Of is het een effect van die suprasnelle deeltjesversneller?

*uitgegeven bij Hamish Hamilton, ISBN 978-0-241-14536-7, ₤14.99. In vertaling: Religie voor atheïsten, een heidense gebruikersgids. Atlas, Amsterdam. ISBN 978-90-450-19345; € 22,95.

Andreas update


Als achtergrondinformatie bij de vrije bijdrage van vandaag verwijs ik graag naar wat ik schreef op 30 november vorig jaar alweer.

Vandaag lees ik in de krant dat momenteel Andreas’ hoofd in Boekarest (Roemenië)* wordt rond geprocessioneerd in het kader van de herdenking van Dimitri Bassabarov, beschermheilige van Roemenië. Want volgens de Roemeens-Orthodoxe Kerk is de bekering van het Roemeense volk al begonnen toen Andreas door de provincie Dobrogea langs de kust van de Zwarte Zee trok.



*dat zeg ik er maar even bij, want ik onthoud slecht welke hoofdstad bij welk land hoort, vooral bij landen buiten West-Europa, en dat zijn dus bijna alle landen. Gelukkig heb ik een The Times Atlas of the World (“To Her Majesty Queen Elizabeth II with her most gracious permission respectfully dedicated”). Zo leer ik dat bij Niger Niamey hoort, bij Liechtenstein Vaduz, bij Kazachstan Astana. En dat wist u ook niet uit ’t hoofd.

zondag 23 oktober 2011

grace


Bij mijn vinylische uitstapjes in mijn platenkast ben ik nu ergens bij de ‘H’ van Rupert Hine, maar de Archiefafdeling hier ten huize heeft abusievelijk (mag ik hopen) alle LP’s van Kraftwerk daar vlak voor neergezet. 



Waar ik blij om ben, want ik heb de krautrockende Hütter & Schneider GmbH lang niet beluisterd. En wat zijn hun hoezen fraai van aanzien! Hun album Radioaktivität bevat zelfs een stickervel in dezelfde kleuren als de ‘Atomkraft? Nein danke’ button die ik destijds opgespeld had (we hebben het over 1975 e.v.).* En hun Trans Europa Express is visueel helemaal een feestje.



Ik heb ook de Englischsprachige versie van Radioaktivität, maar ik geef aan het origineel de voorkeur. Dan blijven de jongens van Coldplay er hopelijk met hun tengels van af.  (Overigens schijnen Ralf & Florian niet langer een paar te zijn, maar hoe mijn bron dat weet weet ik ook niet.)

Ik heb nu Mensch-Maschine opstaan, maar daarna zal Steven Wilson (van Varkensachtige Boom-faam) weer op repeat gaan, want diens Grace For Drowning is mij onlangs geworden en is sindsdien niet uit de CD-speler/Winamp-player geweest. Wat is dat mooie muziek!

* de Broeder-scanner maakt helaas een fletse afdruk van het rood en geel. 

zondag 16 oktober 2011

vieroog


“Erik? Ben jij het echt?”
Met een ongelovige blik loopt Arno op mij toe.
“Hoi, Arno”, zeg ik neutraal, “Hoe is het met je?”
“Goh, dat is lang geleden? Vijftien jaar? Twintig?”
“Ja, zo ongeveer.”
Na twintig jaar sta ik weer op de dijk en kijk over de Waal. Twintig jaar geleden kwam ik elke zomer hier naar Wamel. Zes weken vrijheid. Spelen in de uiterwaarden, fietsen in de polder, met de pont naar Tiel, zwemmen in de rivier hoewel dat eigenlijk niet mocht vanwege de stroming. En altijd samen met Arno.
Arno pakt een stok en een vuilbruine hond zet er meteen z’n tanden in.
“Heb jij een hond, Arno? Maar jij hield toch niet van honden?”
“Nee, dit is Bozo, de hond van m’n zus. Daar pas ik twee weken op. Pak ‘em Bozo!”
Als de hond is weggeroffeld kijkt Arno mij strak aan.
“Je bent veranderd.”
“Veranderd? Nou ja ik heb al een tijd een bril, maar verder....”
“Erik is een vieroog geworden. Weet je nog hoe we dat altijd riepen naar Harmke, als ze weer met ons wou spelen?”
”Ja, dat moet heel traumatisch voor haar zijn geweest.”
“Wat een dure woorden. We bedoelden er toch niks mee? Wat doe jij tegenwoordig?”
“Ik ben psycholoog op het Pædagogisch Instituut.”
“Oh, je hebt dus gestudeerd. Zo, zo.”
“En jij, Arno?”
“Oh, ik ben hier blijven hangen. Ik werk nu bij de Gemeente. Afdeling grondwerken om precies te zijn. Lekker buitenwerk, hoewel er steeds meer administratie bij komt. Dat vind ik niet zo leuk.”
“Dan zoek je toch wat anders.”
“Wat anders. Hoezo? Dat gaat niet zo makkelijk.”
“Alles kan, Arno. Je kunt je levensscript elk moment herschrijven”
“Levensscript?”
“Ja, de manier hoe je in het leven staat, je opvattingen, je doelen.”
“Daar weet ik allemaal niet zoveel van. Ik heb het goed hier, voor mij hoeft er niet zoveel te veranderen”
“Toch hoor ik een stuk onvrede bij je.”
“Stukke onvrede? Ik zei alleen maar dat ik soms teveel burowerk heb.”
De hond staat snuivend voor ons, de stok overdwars in zijn bek. Ik maak aanstalten om de stok te pakken. De hond begint te grommen.
“Pas op! Niet doen. Bozo is nogal eenkennig. Vreemden moeten niet aan z’n speelstok komen.”
“Waarschijnlijk verlatingsangst, omdat hij zonder zijn vrouwtje is”, zeg ik ironisch.
Maar Arno lacht niet. Hij kijkt me nogeens aan.
“Je bent veranderd, Erik.” Er valt een stilte.
“Nou Erik, ik moest maar ‘es verder. Het ga je goed.”
Hij geeft me een hand, de hond begint weer zachtjes te grommen.
Even kijk ik ze na, dan sta ik weer alleen op de dijk en kijk over de Waal.

zaterdag 15 oktober 2011

pan troglodyte


Ik ben geen ZZP-er of directeur in een MKB dat 1:1 mascotte-kostuums ontwerpt en levert. (Ik wil een pinguïn-pak.) 

Ik heb de diensten van MailChimp dus niet van node.

Maar het ontwerp van hun How To… gebruiksaanwijzingen is zo fraai dat ik er tranen van in d’ogen krijg.

Hier kan ik veel en lang naar kijken. 

Cover for MailChimp for Designers Cover for MailChimp for Churches 

 Email Security Cover for How to Avoid Spam Filters

Alleen die laatste Manual voelt ongemakkelijk. Niet vanwege het Dsign, maar om de waarschijnlijke inhoud: spam daar zit ik nu niet op te wachten.

vrijdag 14 oktober 2011

historiek

Ik heb al een gehandicapte arm (Dktr. 1 zegt: "carpaal tunnel syndroom"; Dktr. 2 zegt: "tenniselleboog/muisarm", ze zijn nu aan het uitdokteren wie gelijk heeft en de neuroloog moet er nog naar kijken).

Maar m'n linkerarm is nu twee centimeter langer vanwege de aanschaf, ad 96 euro, van:


Ik heb er de hele middag mee rondgesjouwd in de Domstad en zit er nu heerlijk in te bladeren. 

De term "Bosatlas" brengt me in één zwaai terug naar de Jan van Nassau-MAVO, met Meester Mater, maar gelukkig hoef ik geen onverwachte schriftelijke overhoring aardrijkskunde meer te verwachten, zoals in de jaren 1973-1977. 

goed inter

Maar dit is mooi!

Luister ook eens met je ogen dicht ook al bedelt het poëtisch-geheimzinnige filmpje om alle aandacht.

"Holocene" en "Calgary" komt van 's mans (Bon Iver is de nom de plume van Justin Vernon) gelijknamige tweede album.

Bon Iver's eerste CD ("For Emma, forever ago", 2008) is net zo mooi maar kaler: vaak alleen gitaar én die zang in de hogere registers.

Zorg dat je Bon Iver in je bezit krijgt, bijvoorbeeld via Pop-Eye Speciaalzaak (Drienerstraat 9,  Hengelo-Ov). 


P.S. Bon Iver doet een concert op 26 oktober '11 in de roodkleurige als een TNT distributiecentrum ogende hal, die Vredenburg-Leidsche Rijn heet, de meest ongeschikte plek voor dit soort muziek. Desondanks al lang & breed uitverkocht.  

donderdag 13 oktober 2011

idee


Ik heb zes [6!] paspoorten. Waarvan vijf verlopen zijn. Het eerste is Model 1950, maar gedrukt in 1982 door de Staatsdrukkerij, ’s-Gravenhage. De tweede is van 1989 en behalve ‘Koninkrijk der Nederlanden’ staat op de titelpagina ‘Europese Gemeenschap’ en een nieuw gestileerd Nederlands wapen.

Op het eerste plaatje zie je Model 1950, met een fraai wapen in grijs-metalen kleuren.

Daaronder een pagina uit model 1994 (met Turks zegel en stempel ad NLG 29; zoveel kostte dat toen in de pre-Euro tijd). Door Wim Crouwel c.s. geTotalDesignd. 




Een leuk paspoort was dat, want wanneer je moest wachten — waarmee je de meeste tijd doorbrengt op reis naar en van Turkije — had je wat te zien en te lezen. De geschiedenis van Nederland stond namelijk in woord en beeld in de 32 bladzijden van dit paspoort. Al heb je om die te lezen wel een vergrootglas nodig. Op de eerste pagina is nu sprake van ‘Europese Unie’, naast ‘Koninkrijk der Nederlanden’.

Het model daarna is ontworpen door Jaap Drupsteen en in het boekje staat niet langer waar het gedrukt is, waarschijnlijk Hongarije of China of een ander lage-loonland.

Drupsteen heeft wel een appeltje te schillen met Crouwel. Dixit: “Het paspoort als ‘onderwerp’ is van zichzelf al karakteristiek genoeg, dus waarom zou je er dan nog molens of zeilschepen bij gaan slepen. Een paspoort is geen leuk boekje waar je je kinderen uit voorleest, het is een reisdocument. Als je beveiligingselementen moet gaan verstoppen in concrete voorstellingen, kan het al gauw mis gaan. De controle wordt dan te complex. Het is iets anders als er een hele baan over een ontwerp of een heel vlak fout gaat. In dat geval durven fraudeurs een document niet eens in omloop te brengen.”

Zijn ontwerp is dan ook heel basisch: rechthoekjes, streepjes, arceringen. En op de binnenzijde omslag geen Nederlands wapen (krijgt Roemer toch gelijk met z'n Euro-scepsis), maar een raar soort opgedroogde vlek, i.t.t. de Mondriaanse rechtlijnigheid in de rest van het boekje.

In het colofon staat jargon van het computertijdperk: Model 007, Versie 001. En eigenlijk is het geen paspoort meer, maar een omslag-met-veel-papier voor een creditcard. Daarvan vind ik vooral het in minuscule gaatjes gestanste zelfportret heel bijzonder.

Maar in alle paspoorten verzoekt de Minister van Buitenlandse Zaken, “in naam van Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz., alle overheden van bevriende naties aan de houder van dit paspoort vrije en ongehinderde doorgang te verlenen alsmede alle nodige hulp en bijstand te verschaffen.” 

Dat zal een steeds kleiner aantal landen zijn, elke keer Leers bij Wilders ontboden wordt, wanneer hij (Leers) iets vriendelijks zegt over buitenlanders — ik had gewoon een goedkopere ID-kaart moeten nemen… 

dinsdag 11 oktober 2011

NUFF

Dit* is wel handig om te weten, hoewel ik zelf niet chat, twitter of/en facebook. Ik ken ook nog  WTF ('what the fuck').

Ik vraag me af of er ook Nederlandse acroniemen worden gebruikt op internet-forums et.al. of Duitse of Franse. ILMG, verzin ik ter plekke ('ik lach me gek') en BZT ('ben zo terug'). Of heeft de hegemonie van het Engels (en dan de VSA-variant) ook deze lokale talen onderdrukt.


*Gevonden op http://www.grammar.net/ Klik op het plaatje om te vergroten.

zondag 9 oktober 2011

vochtig


De  dood van Jobs heeft al het andere nieuws wat op de achtergrond gedrongen, maar waarover ik niks heb gezien of gehoord op tv, radio en overige media is het nieuwe doosje van Page vochtig toiletpapier, geproduceerd door Kimberly-Clark.

Op de netstek dartelt een labrador-puppy rond, maar geen toelichting bij de nieuwe verpakking van Page. Ik heb dat inderdaad schattige hondje altijd heel raar gevonden in combinatie met wc-papier, maar klikkend op de site snap ik het: het is een stokoude marketingtruc, speel het via de kinderen. 

vrijdag 7 oktober 2011

klokhuis


No one wants to die. Even people who want to go to heaven don’t want to die to get there. And yet death is the destination we all share. No one has ever escaped it. And that is as it should be, because Death is very likely the single best invention of Life. It is Life’s change agent. It clears out the old to make way for the new. Right now the new is you, but someday not too long from now, you will gradually become the old and be cleared away. Sorry to be so dramatic, but it is quite true.

Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. Don’t be trapped by dogma — which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of others’ opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.

(Steve Jobs, 12 juni 2005)

donderdag 6 oktober 2011

Zimmerman


I.v.m. een hopelijk tijdelijke handicap ben ik momenteel aan huis gebonden en heb me ertoe gezet de platencollectie auditief af te stoffen. Alfabetisch ben ik qua draaischijf nu aangeland bij Bob Dylan.

Van deze bard met scheermesjes in de keel, bezit ik Desire, Street Legal, het ‘heilige trio’ van toen hij in de Here was (Slow Train Coming, Saved, Shot of Love) en Infidels.*

Dus ik heb ik tientallen platen van hem niet (om over de bootlegs, live-albums en coöperatieve projecten maar te zwijgen). De oer-Dylan van de jaren ‘60–’70 heb ik helemaal gemist omdat ik toen nog kind was en ik heb nooit de moeite genomen noch de behoefte gevoeld om die tijd/muziek in te halen. Ik was als puber meer met The Sound, U2, Genesis, Kraftwerk, Tangerine Dream, Camel en Sparks bezig. Waarvan ik nu als vijftiger nog steeds met volle teugen geniet: U2 is de beste rockband. Ter wereld. Ooit.

Enige algemene en willekeurige opmerkingen bij het herbeluisteren van deze kleine uitsnede van ’s mans repertoire:**
  • z’n muziek klinkt nauwelijks gedateerd
  • ook in de pre-Saved periode wemelt het in z’n teksten van bijbelse metaforen en citaten
  • de hoes van zowel Saved en Shot of Love is godsgruwelijk lelijk — gristenen en esthetiek gaan blijkbaar slecht samen
  • Mark Knopfler is een kloon van Dylan
  • “Every Grain of Sand” is hartverscheurend mooi, zowel de tekst als de muziek
  • de gospel-Bob doet me meer
  • Dylan gebruikt alle stijlen (blues, C&W, gospel, rock) en maakt er iets van hemzelf van
  • er zijn veel ondoorgrondelijkheden in zijn teksten
  • “Union Sundown” lijkt wel een clublied voor de Tea Party-aanhangers
  • zoals Dylan is er geen
  • zelfs clichés (“Sweetheart Like You”) klinken bijzonder uit zijn mond
  • Street Legal is middelmatig tot slecht


*op CD ook Time out of Mind, maar die telt niet in dit 33⅓-verband.
** voor de Dylan-discipel zijn het ook nog inzichten die én niet nieuw én niet wereldschokkend zijn.

woensdag 5 oktober 2011

grammofonisch


Om gezondheidsredenen ben ik deze dagen aan huis gebonden, met een pijnlijke arm/schouder die functioneren belemmert.
In arrenmoede heb ik mij gewend tot de platenkast.
Linksboven beginnend bij de A ben ik nu bij Kate Bush (“The Dreaming”, 1982).
Ik heb reeds gedraaid Louis Andriessen (“De Tijd”), Jurriaan Andriessen (broer van maar met totaal andere muziek), ABBA (“The Visitors”), Kevin Ayers, AD, Virginia Astley.
Allemaal LPs uit de vorige eeuw.
De techniek is weer even wennen. Bijvoorbeeld het na ± 18 minuten moeten opstaan om de plaat om te draaien om de b-kant te beluisteren. Vooral storend bij Andriessen’s “De Tijd”, dat bedoeld is als één lange muzikale beweging.
Voor het overige ben ik aan het genieten, ondanks de pijn.

dinsdag 4 oktober 2011

:


Miniatuur is iets groots in het klein, bijvoorbeeld 2:1 (twee staat tot één). Zoals in
paard:pony
Buster Keaton:André van Duin
Domtoren:Westertoren
Obama:Bush
Nijl:Wolga

Maar je kan niet zeggen Paard:Obama, dat zijn niet te vergelijken grootheden. Een paard is tweemaal groter dan Obama, maar Obama is geen miniatuur paard (al denken de Tea Party sympathisanten daar waarschijnlijk anders over).

Blijft nog God:Dawkins, oftewel godsdienst vs. wetenschap (of logisch redeneren). Ook twee verschillende grootheden, lijkt me.

Paard staat tot Obama als God staat tot religiebestrijder. Daarom zullen de aanhangers van beide denksystemen (gelovigen en atheïsten) elkaar blijven bekritiseren en ‘bekeren’, maar ze zullen elkaar nooit kunnen overtuigen. Zelfs wanneer Dawkins c.s. meent dat religie niet een denksysteem is. 
 

zaterdag 1 oktober 2011

at


Dit is een glimpje van de wereld van de IT-er die alles wat des computers is mogelijk maakt, ook dit blog. Ik vind het fascinerend vanwege het jargon. Ook vind ik het wonderbaarlijk dat dit soort regels en regels (en nog meer regels en regels) tekst,* electrische stroompjes aan/uit zet in electronische chips, waardoor de wasmachine draait, het mobieltje trilt, de radio geluid geeft, Google iets vindt op het interweb. Het is bijna bovennatuurlijke kennis, onwereldse wetenschap, pure magie. Wel jammer dat het gaat om een foutmelding, waardoor ik niet de webpagina te zien krijg waar ik om vroeg.

nl.rijksmuseum.api.ApiException: Api.transform error: Sat Oct 01 01:24:41 CEST 2011 []: ERR: xslt[D:\WebSites\RijksmuseumXL\WebContent\WEB-INF\rijksmuseum/../../templates/aria_pagina.xsl]: org.xml.sax.SAXException: Attempt to output character of integral value 235 that is not represented in specified output encoding of .

at nl.rijksmuseum.api.Api.transform(Api.java:195)
at nl.rijksmuseum.api.Api.transform(Api.java:215)
at org.apache.jsp.aria.object_jsp._jspService(object_jsp.java:1370)
at org.apache.jasper.runtime.HttpJspBase.service(HttpJspBase.java:70)
at javax.servlet.http.HttpServlet.service(HttpServlet.java:717)
at org.apache.jasper.servlet.JspServletWrapper.service(JspServletWrapper.java:388)
at org.apache.jasper.servlet.JspServlet.serviceJspFile(JspServlet.java:313)
at org.apache.jasper.servlet.JspServlet.service(JspServlet.java:260)
at javax.servlet.http.HttpServlet.service(HttpServlet.java:717)
at org.apache.catalina.core.ApplicationFilterChain.internalDoFilter(ApplicationFilterChain.java:290)
at org.apache.catalina.core.ApplicationFilterChain.doFilter(ApplicationFilterChain.java:206)
at org.apache.catalina.core.ApplicationDispatcher.invoke(ApplicationDispatcher.java:646)
at org.apache.catalina.core.ApplicationDispatcher.processRequest(ApplicationDispatcher.java:436)
at org.apache.catalina.core.ApplicationDispatcher.doForward(ApplicationDispatcher.java:374)
at org.apache.catalina.core.ApplicationDispatcher.forward(ApplicationDispatcher.java:302)
at org.apache.jasper.runtime.PageContextImpl.doForward(PageContextImpl.java:709)
at org.apache.jasper.runtime.PageContextImpl.forward(PageContextImpl.java:680)
at org.apache.jsp.aria.front_jsp._jspService(front_jsp.java:89)
at org.apache.jasper.runtime.HttpJspBase.service(HttpJspBase.java:70)
at javax.servlet.http.HttpServlet.service(HttpServlet.java:717)
at org.apache.jasper.servlet.JspServletWrapper.service(JspServletWrapper.java:388)
at org.apache.jasper.servlet.JspServlet.serviceJspFile(JspServlet.java:313)
at org.apache.jasper.servlet.JspServlet.service(JspServlet.java:260)
at javax.servlet.http.HttpServlet.service(HttpServlet.java:717)
at org.apache.catalina.core.ApplicationFilterChain.internalDoFilter(ApplicationFilterChain.java:290)
at org.apache.catalina.core.ApplicationFilterChain.doFilter(ApplicationFilterChain.java:206)
at org.apache.catalina.core.StandardWrapperValve.invoke(StandardWrapperValve.java:233)
at org.apache.catalina.core.StandardContextValve.invoke(StandardContextValve.java:191)
at org.apache.catalina.core.StandardHostValve.invoke(StandardHostValve.java:127)
at org.apache.catalina.valves.ErrorReportValve.invoke(ErrorReportValve.java:102)
at org.apache.catalina.core.StandardEngineValve.invoke(StandardEngineValve.java:109)
at org.apache.catalina.connector.CoyoteAdapter.service(CoyoteAdapter.java:291)
at org.apache.coyote.http11.Http11Processor.process(Http11Processor.java:859)
at org.apache.coyote.http11.Http11Protocol$Http11ConnectionHandler.process(Http11Protocol.java:602)
at org.apache.tomcat.util.net.JIoEndpoint$Worker.run(JIoEndpoint.java:489)
at java.lang.Thread.run(Unknown Source)

* en nóg veel meer regels, pagina’s en pagina’s vol. 

maandag 26 september 2011

babels

Babylon 9 is niet een nieuwe SF-serie. Maar een wereldwijdwoordenboek voor het wereldwijdeweb, om te raadplegen op de PC. Ik kan het gratis neerladen vanaf hun website.

Maar ik denk dat ik dat maar niet doe en gewoon een woordenboek pak uit de kast achter mij wanneer ik wil weten wat barley is in het Nederlands.* (Klik op het plaatje om dat groter af te beelden.)



* Gerst. Wheat = tarwe. En proficiency = bekwaamheid. Volgens Kramers.

van




Het hoeft niets te betekenen. Het is onnodig er betekenis aan te geven. Er is helemaal geen betekenis. Maar toch…

Ik heb in mijn werk te maken met cliënten, voor wie ik werkzaamheden verricht. 
’s Morgens een cliënt en ’s middags een, de week door.

Het is me opgevallen dat de naam van elke ochtend-cliënt begint met ‘van’ en die van de middagen niet.

Toeval, random generated, onbedoelde en ongewilde samenloop van— ja van wat eigenlijk? Omstandigheden?

Er is geen plan geweest, geen opzet, geen doelstelling om acht willekeurige personen aan mij te koppelen, waarvan er vier een naam hebben die met ‘van’ begint. Het werkrooster met de tweemaal vier namen is niet bewust zo opgesteld, dat elke eerste naam van iedere dag begint met ‘van’. Ook niet onbewust, overigens.

Maar toch.

Wanneer in het doel- en zinloze bestaan zoiets als orde zichtbaar wordt, bijvoorbeeld als een rijtje toevallige namen in mijn agenda de eerste drie letters gemeen hebben, ben ik geneigd het op te merken als iets bijzonders. Het gegeven van de regelmatigheid doet een patroon vermoeden. Een patroon wijst op iemand die de regelmatigheid bewerkt, geregeld heeft. En zo iemand heeft er een bedoeling mee. 

Zo een redenatie kan het begin zijn van complottheorieën, godsdienst, paranoïa of/en waanzinnigheid.  

zaterdag 24 september 2011

schijnbaar


Burgemeester Wim Cornelis van Gouda heeft een stukje grond gekocht en daarop een huis laten bouwen. In Elmina (Ghana). Gouda heeft een soort jumelage met Elmina vandaar deze Ghanese Connection.

Burgemeester Cornelis voelde ergens nattigheid en heeft persoonlijk KPMG gevraagd zijn privé-project te onderzoeken.

Dit is hun conclusie:
“Door de gemaakte keuzes in deze samenloop van betrokkenheid is de schijn van mogelijke belangenverstrengeling niet expliciet gemeden.”

Ik vind dit hartverscheurend mooi geformuleerd. 
(En als ik in de Goudse Gemeenteraad zat, zou ik het vertrouwen in Cornelis opzeggen.) 

woensdag 21 september 2011

vaut


Voor internationale telefonades maak ik her & der gebruik van Skype, omdat je dan als bellers elkaar kunt zien, omdat het “gratis”* is en omdat Skype rijmt op mijn voornaam, maar dan spreek je die verkeerd uit.

En verkeerd is volgens mij ook het Engels in het Windows-venstertje van Skype. Bekijk:


Ik heb het gewraakte woord geäccentueerd, omdat ik dan een trema op de ‘a’ kan zetten, want zo heb ik het geleerd ook al is het nu foutief Nederlands. Net zo als ‘cheaply’ niet goed is. ‘Cheaply’ vind ik namelijk klinken als ‘goedkoop’ in de zin van ‘schamel’ — het heeft een negatieve klank, laag in prijs en slecht van kwaliteit: ‘goedkoopjes’.

Maar door ‘cheaply’ te vervangen door ‘cheap’, waartoe ik neig, krijg je een slechtlopende zin. Dus misschien is ‘cheaply’ toch wel goed en zit ik fout.



* Tussen aanhalingstekens, want om te skypen heb je een PC nodig + een internetverbinding en beide kosten geld. De service is gratis en ik heb me vanaf dat ik van de Skype-mogelijkheid hoorde, afgevraagd hoe de bedenkers er geld mee verdienden. Dat deden ze dus niet en recentelijk heeft Microsoft ze dan ook overgenomen. 

maandag 19 september 2011

authentiek


Hij heeft aanstellerig lang haar (stijl: 17de eeuw, à la Michiel de Ruyter) en is ‘beautycoach’ (“Noem me alsjeblieft geen visagist, dat vind ik zo beperkend”). Hij frequenteert tv-programma’s die ik nauwelijks bekeek en tegenwoordig helemaal niet. Zijn naam is Thijs Willekes (34).

In een onlangs, ondanks een NEE/NEE-sticker, in mijn postbus gedeponeerd  magazine-achtig reclameblaadje van ICI PARIS XL (ook al zo’n overdreven naam) laat Thijs weten:
“Uiterlijk gaat niet alleen om de buitenkant. Vanbinnen moet het ook goed zitten. De buitenkant is een vertaalslag van wie je bent en wat je voelt. Als die twee synchroon lopen, dan zie je dat in alles terug. Dan ben je als het ware echt jezelf en straal je die authenticiteit ook uit.”  

Ik wil dolgraag echt mezelf  zijn (als het ware) en nu ben ik dus op zoek naar Thijs’ instructie-dvd.




vrijdag 16 september 2011

inktpatroon


Nu we het toch over inktpatronen hebben, wekelijks fiets ik langs (een gedeelte van) het Amsterdam-Rijnkanaal (voor de kijkers: rechts) en (een gedeelte van) de spoorweg Utrecht – Amsterdam (v.v.).
Even voorbij Breukelen neem ik het pontje over genoemd kanaal.

En dan hoop ik elke keer dat ik meewind heb want dat vind ik leuker klinken dan wind-mee.*




* Deze zin staat hier om te zien of de spellingchecker er een probleem mee heeft. Die van Word niet, die van Google wel. 

donderdag 15 september 2011

ambitieus


Ik krijg semi-dagelijks ‘Regeringsnieuws’ in mijn Gmail postvakje. Gisteren met een bericht over Plan Bleker (Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie) met “10 nieuwe werkwijzen om meer balans in het natuurbeleid aan te brengen”. Dit zijn de eerste drie:

Ander ambitieniveau Er wordt de komende jaren vooral ingezet op het behoud van bedreigde natuurtypen en minder op verbetering of uitbreiding van natuurtypen.
Limieten stellen Er wordt kwantitatief bepaald hoeveel de natuur in Nederland nog verbeterd moet worden voor het bereiken van een gunstige staat. In plaats van alleen te bepalen dat bijvoorbeeld de droge heide moet worden uitgebreid, zal worden vastgesteld met hoevéél hectare de droge heide moet zijn uitgebreid en wanneer. Als dat is bereikt, is het klaar. Dit geeft duidelijkheid in en rondom het gebied. 
Doelverlaging Wanneer Nederland heeft laten zien dat de gunstige staat van bepaalde natuurtypen bereikt is en geborgd wordt, dan kan in gebieden waar dit type voorkomt meer speelruimte ontstaan.

Ik word zeer ongerust door dit ‘ambitieniveau’. Van ambitie is geen sprake, behalve dan om de boel de boel te laten als het om natuurbeheer gaat. "Meer speelruimte"? Ruimte om te spelen voor wie, boeren en industriëlen?

Google was blijkbaar ook sceptisch, want één van de onvermijdelijke micro-advertenties naast het e-mailtje had als kopje ‘Groen Kappen’.


Op de netstek van het Ministerie van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie (EL&I) is dit het eerste plaatje dat in het oog valt. Over ambitieniveau gesproken...

Dienstauto voor hoofdingang ministerie van Economische Zaken aan de Bezuidenhoutseweg 30 in Den Haag.

Staat Bleker daar nu zijn limousine te besproeien?

zondag 11 september 2011

gelovelijk


De Roomsen in de VS van A moeten er per  27 november 2011 aan geloven. Dan wordt de nieuwe vertaling van het Missaal standaard.

Een missaal is het officiële RK liturgische kerkboek met alle vaste en wisselende lezingen en gebeden in de missen van het gehele kerkelijke jaar. Na het Tweede Vaticaans Concilie mocht de mis in de landstaal opgevoerd worden, voordien ging alles in het Latijn.

Onderdeel van elke mis is het credo, de geloofsbelijdenis. En de nieuwe versie die de Amerikaanse rooms-katholieken voortaan moeten zeggen begint aldus:
I believe in one God, the Father almighty, maker of heaven and earth, of all things visible and invisible.
Terwijl ze nu nog uitspreken:
We believe in one God, the Father, the Almighty, maker of heaven and earth, of all that is seen and unseen.
De verschillen heb ik gecursiveerd. Dat zijn er nogal wat en dit is nog maar de eerste regel.

Voortaan moet de individuele  Amerikaanse rooms-katholiek weer voor zichzelf geloven: ‘Ik geloof’, niet ‘Wij geloven’.
En dus in God, […] Schepper (Maker) van hemel en aarde, van alle zichtbare en onzichtbare dingen.

Totnutoe gelooft de Amerikaanse rooms-katholiek dat God alles heeft gemaakt dat je kunt zien en niet kunt zien. Bijvoorbeeld engelen. Vanaf eind november hoort zij/hij te geloven in (on)zichtbare dingen.
Een subtiel verschil. 

Uit de huidige tekst wordt duidelijk dat er meer is dan je kunt meten, wegen, kwantificeren. In de nieuwe versie zijn er door God gemaakte zichtbare en onzichtbare dingen. Blijkbaar heeft God (ook) dingen gemaakt waarvan Hij wil dat die onzichtbaar zijn, i.t.t. dingen die we niet kunnen waarnemen, zien.


Ik ben in het trotse bezit van een prachtig geïllustreerd missaal uit 1947, samengesteld door G. van Deun en uitgegeven bij G. Mosmans Zn (Den Bosch), Ed. van Wees  (Breda) en J.H. van Wees Jr. (Utrecht) met imprimatur van L. Suenens, vic. gen.

Daarin staan de misteksten naast elkaar in het Latijn en het Nederlands afgedrukt. Zodoende weet ik dat het origineel luidt: “visibilium omnium et invisibilium”. In het Nederlands: "alle zichtbare en onzichtbare dingen". Maar ik ben als vertaling ook weleens tegengekomen: "al het zienlijke en onzienlijke". Dát vind ik mooi gezegd!

Ik ken geen Latijn (d.w.z. ik kan het lezen, maar weet niet wat ik lees), dus ik weet niet of ‘seen and unseen’ beter of slechter is dan ‘visible and unvisible’, maar het verschil is duidelijk een geloofsverklaring, niet verkeerd voor een credo.