dinsdag 30 november 2010

andreas

Labels: geslachtsziekte, sexuele onthouding, kruisiging, aureool, gekte, gesol met heilig hoofd, trouwlust, naakte handelingen.

Ik ben niet rooms-katholiek, maar hoor bij een verre uitloper van de calvijnse tak van het protestantisme. Op deze dag, zijnde mijn geboortedag, wordt door de aanhangers van Benedictus XVI, St. Andreas herdacht. Daarom wat biografische ditjes & datjes van de man.

Volgens het Evangelie door Johannes is Andreas (Grieks: aνδρέας, ‘de mannelijke, de moedige’) de eerste leerling van Johannes de Doper en broer van Simon (aka Petrus). Andreas en zijn broer waren beiden visser uit Betsaïda. Andreas is de eerste bij naam genoemde discipel van Jezus en hij introduceerde zijn broer bij Jezus. In eerste instantie bleven zij vissers, maar later blijven zij bij Jezus op Zijn verzoek.

Volgens de overlevering preekt Andreas het evangelie na dood en opstanding van Jezus in Griekenland en Asia Minor. In Patras is hij de marteldood gestorven aan een x-vormig kruis, dat sindsdien bekend staat als Andreaskruis.

Omstreeks het jaar 60 genas hij in het noorden van de Peloponnesos, in het stadje Patras, de ernstig zieke Maximilla, echtgenote van stadhouder Ægeas. Zij bekeerde zich vervolgens tot het christendom. Ægeas was woedend, niet vanwege haar genezing of bekering, maar vanwege Andreas’ advies om niet meer met haar man te slapen, aangezien Ægeas haar had besmet met een gevaarlijke geslachtsziekte. De stadhouder liet Andreas geselen en aan het kruis binden, met een uiterst pijnlijke en langzame dood tot gevolg. Hangend predikte Andreas twee dagen lang, omgeven door een lichtend aureool, voor de toegestroomde menigte. Ægeas werd door waanzin getroffen en viel dood neer op de drempel van zijn ambtswoning.

Andreas’ lichaam ligt begraven in de grafkelder te Amalfi (nabij Napels, Italië), maar zijn hoofd werd eeuwenlang bewaard in de St. Pieter te Rome. In 1964 heeft Paus Paulus VI dit hoofd geschonken aan de patriarch van Constantinopel als een gebaar van toenadering, want in het Oosten is de H. Andreas één van de meest vereerde heiligen. Hij zou, volgens de legende, de kerk van Byzantium hebben gesticht. Andreas’ hoofd bevindt zich thans in de speciaal ervoor gebouwde basiliek in zijn sterfplaats Patras.

Waarom bidden trouwlustige meisjes tot St. Andreas, terwijl hij Maximilla ontraadde intieme omgang te hebben met haar man? Om onnaspeurlijke redenen spelen in de legenden rond deze heilige, jonge mannen en vrouwen een belangrijke rol. Zo bekeerde hij een zwangere moordenaarsvrouw, die niet kon baren en de godin Diana om hulp had gevraagd. Meisjes die hun toekomstige man wilden zien, moesten in de Andreasnacht naakt bepaalde handelingen verrichten en bidden. Bijvoorbeeld met een nieuwe bezem het huis vegen, naakt op een zilveren munt stappen of in de schoorsteen kijken. (Het ’s nachts naakt rondlopen was waarschijnlijk geen pretje, zeker als je de weerspreuk bij deze dag kent: ’Sint Andries brengt de vries’.)

St. Andreas is de patroonheilige van Rusland, Schotland, Spanje, Griekenland, Sicilië, Neder-Oostenrijk, Bourgondië, Achaia, Napels, Ravenna, Brescia, Amalfi, Mantua, Pesaro, Avranches, Bordeaux, Wemeldinge, Aartrijke, Brugge, Patras, Berchtesgaden, Brunswijk, Hattem, Holstein, Lampertheim, Luxemburg, Minden, Plymouth, het bisdom Constantinopel, het bisdom Grand Rapids, de Schotse Orde van de Distel en verder van de vissers, de vishandelaars, de zangers, de spinsters, de zeilers en de metselaars. Hij wordt aangeroepen tegen jicht, nekstijfheid, krampen en de rodeloop en verder voor huwelijksgeluk en kinderzegen.

Zijn attribuut is een x-vormig kruis, waarop hij de marteldood is gestorven. Andere attributen zijn: vissen, slangen of/en een boek.

Bron: K. van Kemenade, P. Spapens; »365 Heiligendagen« (Eindhoven/Hapert 1993)

Hij is een heilige dus een voorbeeld ter navolging. Wat kan ik van André leren voor geloof en leven?

Hij was de eerste die Jezus (h)erkende als Messias (cf. Joh. 1:35–42), zijn broer bij Hem brengt, die vervolgens de hoofdrol gaat spelen in de kerk die ontstaat na Jezus’ lijden, sterven en verrijzenis. Andreas is dus iemand die goed waarneemt, anderen bij het heil betrekt, en verder zelf wat op de achtergrond blijft. Zo’n bescheiden rol lijkt mij op het lijf geschreven.  

André als geloofsverkondiger lijkt een terughoudende opstelling te hebben t.a.v. sex. Niet vanwege preutsheid, overigens, maar om redenen van volksgezondheid. Die stadhouder had een SOA dus het was heel verstandig van Andreas om de pasbekeerde Maximilla onthouding van geslachtsverkeer aan te raden. Wat e.e.a. mag/moet betekenen voor mijn (sex)leven, weet ik eigenlijk niet. Niet neuken als één van de partners een geslachtsziekte heeft, lijkt me common sense; ik heb geen heilige nodig voor zo’n les.

Na zijn heiligverklaring is hij de voorspreker als je last hebt van jicht, nekstijfheid, krampen of de rodeloop (wat dat laatste ook zijn moge). Gek genoeg niet bij hiv, chlamydia, genitale wratten, herpes genitalis, gonorroe, hepatitis B of/en syfilis. (Of heeft de RKK daar een andere heilige voor — Moeder Teresa misschien?) Het is dan ook passend dat een apotheek te Velden (NO Limburg) onder Andreas’ vlag  vaart. Een gang naar de dichtstbijzijnde apotheker zou ook mijn eerste reactie zijn bij symptomen van jicht of nekstijfheid, niet een schietgebedje richting Andreas. Maar ik ben PKN-gereformeerd (een ‘kerkelijke gemeenschap’ volgens Bennie de Zestiende, dus geen kerk).

Dus ik vier vandaag gewoon mijn eigen verjaardag door afgelopen vrijdagavond de 26ste november een concert van het Nederlands Kamerkoor bij te wonen (dat adembenemend mooi zong, zoals we gewend zijn).

zondag 28 november 2010

huzzah

So, again: Can’t Google separate catcalls from huzzahs? 
Bovenstaande regel trof ik aan in een online artikel van de NYT dat gaat over een webwinkel-ondernemer in brillen, die bewust slechte service geeft (om het zacht uit te drukken; lees het hele artikel om te zien wat een ongehoorde hufter de uitbater van deze webshop is).

Hij doet dat indachtig het adagium 'slechte PR is ook PR'.

En hij misbruikt daartoe regels van zoekmachines. Bing, Google en Yahoo! kijken naar hoe vaak een zoekterm voorkomt op belangrijke en betrouwbare websites. Zoals de Consumentenbond bijvoorbeeld. Komen daar veel klachten binnen over een zekere wederverkoper, wordt diens naam veel en vaak genoemd.

Dus wanneer ik bij Yahoo! zoek naar 'brillen' komt de netstek van de rotte appel automatisch bovenaan te staan. En klik ik die eerder aan. Ik leerde door het artikel, overigens, dat firma's ook (extra) betalen om als eerste of tweede genoemd te worden in zoekresultaten. Geen wonder dat Google zoveel verdient!

Waar het mij vandaag om gaat, is het amerikaans-Engels. Ik weet namelijk niet wat 'catcalls' zijn of 'huzzahs'.

Ik kan die woorden opzoeken (via Wikepedia of online woordenboeken), maar na lezing van het NYT-artikel vertrouw ik de zoekresultaten niet langer.

zaterdag 27 november 2010

onbezorgd

Dat is een deceptie! Kom ik vanmorgen bij de brievenbus: geen Trouw. Wat een gevoel van lucht & leegte is dat, wanneer je vier verdiepingen afgedaald bent, benieuwd naar nieuws en je bij elke stap meer verheugend op wat komen zal, en je postvakje leeg aantreft. En dat terwijl ik een vrij weekend heb en me verkneukelde op lang en onbekommerd de krant tot me nemen.

En omdat ik ongewild solidair ben verklaard met de TNT postbodes en hun strijd tegen opheffing van hun beroep (“wij staken voor ons recht op werk”) heb ik twee opeenvolgende weken geen Groene Amsterdammer ontvangen. Worden die niet nabezorgd, door uitzendkrachten of omgeschoolde stokers?

Er is dus een leegte in mijn bestaan.

Natuurlijk ik kan de online-versie van zowel Trouw en De Groene lezen. Maar ik ben van de oude stempel, een uitdrukking die zelf obsoleet is—wordt er nog wel gestempeld in deze tijd van digitale handtekeningen en certificaten?

Het is heerlijk om een verse knisperende krant uit te vouwen, de katernen netjes te sorteren en dan te beginnen met kris en kras berichten en artikelen te lezen. Ik leg de zaterdag-Trouw altijd in deze volgorde: eerst de krant, dan de Weekendgids, daarna de Verdieping, dan Ideale Banen en tot slot Letter & Geest (voor de zondag). En ik mis № 11 (“Evenementen”) van de fotografiecursus die Trouw deze maanden gratis meevouwt! Zo word ik nooit een ‘succesvol fotograaf’, wat de cursus belooft.

Via het interweb kan ik dat alles lezen, maar daarvoor moet ik aan mijn bureau plaatsnemen, scrollen en klikken, vergroten, verkleinen. Gedoe allemaal en allesbehalve ontspannen. Het lijkt op werken, niet op ‘lekker de krant lezen’ met een espressootje. En na een kwartier turen op het scherm doen mijn ogen zeer en heb ik hoofdpijn.

Ik begrijp dat een e-reader of iPad ongeveer dezelfde sensatie zou bieden als de dode-bomen-versie, maar zo’n ding is duur en je kunt het dan wel op schoot nemen, maar losjes als met een papieren krant vasthouden is onmogelijk. Geen krantbeleving kortom. Of laten de ingebouwde speakertjes een ritselgeluid horen, wanneer je naar de volgende pagina schuift? En hoe sla je een mug/vlieg/wesp/oorwurm dood met een iPad?

Aanvulling
Om 14.35u heeft de nabezorger gelukkig een zaterdag-Trouw  afgeleverd (mèt deel 11 van de fotografiecursus).  

woensdag 24 november 2010

potlood

Ik stemde vandaag om 16:46u op nummer 3 van Lijst 5.

Toen ik het stemlokaal verliet blies een plotselinge windvlaag bijna de pet van m'n hoofd.


Puntje puntje puntje

dinsdag 23 november 2010

Stichts

Vanaf januari 2011 woon ik in ‘Stichtse Vecht’. Dat is de naam van de samenvoeging van drie aparte gemeentes: Breukelen, Loenen a/d Vecht, Maarssen, fraai gedrapeerd langs de Utrechtse Vecht. Vandaar de naam. De nieuwe gemeente heeft al een huisstijl, krijgt nog een wapen (en waarschijnlijk een vlag) en een bewonersaantal van 63.000. 

Stichtse Vecht dus.

Ik krijg het niet uit m’n strot.
—Waar woont u?
—Stichtse Vecht.
—Krijgt u dan geen natte voeten, of  heeft u een woonboot?

De drie afzonderlijke gemeentes hebben vlak voor de fusie, elk een prestigieuze bouwproject in uitvoering gebracht (Overweer, Croonenburgh, Op Buuren) zodat we in 2012 ons eigen bouwschandaal hebben, omdat een vastgoedbedrijf failliet gaat of omdat een voormalig gemeentebestuur wel heel soepeltjes bouwvergunningen verstrekte.  En dus wordt de gemeentebelasting verhoogd en de Burgerloketten in de kernen gesloten.

Morgen mag ik stemmen (u heeft uw kans al voorbij laten gaan) voor de nieuwe Gemeenteraad.

Alle (12) deelnemende partijen willen hetzelfde (“bestuur zo dicht mogelijk bij de burger, dus Burgerloketten in elke kern”, “een sociale gemeente, waar niemand buitengesloten wordt”, “bescherming van natuur en landschap”). Ik zal morgenochtend heel wat te kiezen hebben. Het sippe TON doet ook mee, waarschijnlijk om Rita Verdonk uit de WW te houden (moet ze wel verhuizen), dus ik kan zelfs een proteststem uitbrengen.

Morgen hoort u welk hokje mijn potlood rood kleurde.

vrijdag 12 november 2010

senioor


Het is zover. Ik ben vanaf vandaag een senior citizen, een oude van dage, bejaarde, een opa, opaatje, oudje, deel van de grijze plaag.

Ik ging vanmorgen per bus naar mijn werkadres en stond temidden van een trosje van twintig  kwetterende maar verder opvallend ingetogen tieners of/en jongeren die langzaam aan het wakker worden waren bij de halte — het was nog vroeg, ¼-voor-8. Toen de al volle bus arriveerde stroomde het hele gezelschap de bus in. De chauffeur maande tot dóórlopen, er waren geen zitplaatsen meer en ik stapte als laatste binnen. Er was voor mij alleen nog staruimte voorin, vlak naast de chauffeur.

TOEN ZEI EEN MEISJE VAN 16 à 17 JAAR: 
‘U MAG HIER WEL ZITTEN’.
EN ZIJ STOND OP VAN HAAR ZITPLAATS, ZODAT IK ER KON PLAATSNEMEN.

Ik stamelde tot op het bot verbaasd ‘dankjewel’ en na 10 minuten nogmaals ‘dankjewel’ toen zij uitstapte op haar bestemming.

Ik draag buitenshuis een pet, binnen- en buitenshuis een witte baard en behalve wanneer ik slaap een bril, maar ik maak mezelf wijs dat ik er verder niet uitzie als iemand die niet kan staan in de bus. Ik ben niet de ontvangende partij bij de regel ‘opstaan voor iemand, misstaat niemand’, dacht ik (tot vandaag).

Maar deze vertegenwoordigster van de Digitale generatie (of Achterbankgeneratie, of knip-en-plakgeneratie, of Mediageneratie, of Y-generatie of Einstein-generatie) schatte mij anders in. En gunde mij haar stoel (en ook nog op de beste zitplek in een bus, vind ik: rechts vooraan, vlak bij de voordeur met ruim zicht op de weg vóór je).

Ik voelde me aanvankelijk een ietsje beledigd, maar was vooral verbaasd dat een fraai exemplaar (het was een knappe meid) van de jeugd-van-tegenwoordig, waarover bevooroordeeld wordt dat ze egocentrisch, vertroeteld, apolitiek zijn, uit beleefdheid haar zitplaats afstond.

Zij had het ook niet kunnen doen en dat was niemand, en mij al helemaal niet, opgevallen of had ik haar niet kwalijk genomen; in een volle bus verwacht ik niet dat iemand voor mij opstaat. Daarom ook mijn verbazing, want dit soort omgangsvormen lijken zo schaars tegenwoordig in deze tijd van verruwing.

Maar ik ben dan ook oud en dan mag je zo denken.

donderdag 11 november 2010

harry

De festiviteiten rond Mulisch’ overlijden deden me zijn De Procedure herlezen, waarin de Schrijver (Mulisch of een geschreven tussenpersoon?) zich in Akte A, Eerste stuk richt tot de lezer. Dat Eerste stuk is blijkens het Tweede stuk bedoeld om lezers weg te jagen: “Ziezo, de opzet is gelukt. Wij zijn onder elkaar. De onreine meelezers zijn hals over kop gevlucht voor al de spookachtige letters.”

Mulisch weet de lezer wel te behagen. De eerste keer dat ik aan De Procedure begon, was ik niet afgeschrikt door het ultra-korte lesje hebreeuws — ik vond het wel interessant, maar ik vroeg me wel af in wat voor soort boek ik was terechtgekomen.

Nu ik het voor een tweede maal gelezen heb, vraag ik me dat opnieuw af. Het lijken wel twee of drie boeken inéén. Hele pagina’s over DNA, nucleïnezuren, ribosomen. Een compleet ‘Stuk’ van 32 pagina’s over de verwekking en geboorte van Victor Werker, de protagonist, compleet met lijstje van weeën — wat moet ik daarmee?

De avonturen van Rabbi Löw in het Praag van 1592 zijn sfeervol beschreven en de thriller waarin Victor Werker in verzeild raakt, is spannend. Maar waarom alles bijmekaar in één band, onder de noemer ‘roman’?

Desondanks heb ik me de afgelopen dagen prima vermaakt met De Procedure, met op elke pagina minstens twee paradoxen en veel om over te gniffelen.

Toch maar doen, Mulisch lezen. Ik begin van ’t weekend aan Siegfried (De Ontdekking van de Hemel heb ik al tweemaal uit, verdient zeker herlezing, maar dat is meer voor de kerstvakantie).  

maandag 8 november 2010

griffie

Ik ben niet de eerste die erover begint, maar omdat Google te pas en te onpas aanbiedt om Engelstalige netstekken te vertalen in hun soort Nederlands deel ik graag met u waar dat toe leidt.

Dit is de vertaling van een website van Registry Reviver dat iets kan doen aan de ‘registers’ van mijn computer waardoor alles sneller en stabieler zal worden. Dat wil ik aannemen, maar door de ontaal van de Google-versie, ben ik niet geneigd Registry Reviver neer te laden (niet eens de proefversie, want dan krijg ik tot in lengte van dagen e-mails of ik de echte versie niet wil kopen). 

Griffie Reviver Functies

  • Verbetert de prestaties van uw computer. Na gebruik van de Register Reviver zult u de stabiliteit aankondiging van een onmiddellijke verbetering van uw pc in de prestaties en.
  • Stopt pc crasht en fouten - Door het uitvoeren van de Register-Reviver regelmatig uw pc zal opstarten sneller, stabieler zijn, meer en ervaring minder crashes en conflicten.
  • Geen behoefte om te worden tech-savvy. Het duurt een beetje kennis van PC de juiste diagnose griffie fouten en bewerken ze met behulp van tools handleiding. Griffie Reviver betekent dit alles voor u, en meer, snel en gemakkelijk.
  • Een muisklik - Neem de frustratie uit het uitvoeren van een langzame pc, en het schoonmaken van uw pc met een simpele muisklik!
  • Bespaart u geld. Geen behoefte aan dure dienst oproepen of de aankoop van een nieuwe pc. Door het gebruik van de Register-Reviver kunt u zorgen dat uw pc weer als nieuw.
  • Griffie Reviver beschermt u tegen fouten. De automatische herstelpunt instelling zorgt dat als er problemen zijn met een reparatie, de veranderingen gemakkelijk kan worden teruggedraaid te krijgen dat u weer up and running in no time.
  • Nieuwe intuïtieve en eenvoudig te gebruiken interface maakt griffie Reviver gebruiksvriendelijk en eenvoudig te gebruiken Reviver. Griffie is ontwikkeld met de beginnende gebruiker in het achterhoofd, terwijl het verstrekken van de backend structuur en functionaliteit verwacht door de meest gevorderde gebruiker.
  • BONUS: Startup Manager. Tevoren Hiermee gebruikers snel en gemakkelijk te beheren applicaties die ze willen beginnen bij het opstarten om de algehele optimaliseren boot tijden en prestaties van de pc.
  • Licht zorgt ervoor dat uw voetafdruk prestaties van de computer zal niet worden beïnvloed, terwijl u gebruik van de Register Reviver. Het laatste wat je wilt doen tijdens het draaien van een applicatie is om te hoogveen uw systeem en de prestaties te verliezen. Griffie Reviver is alles over het helpen verbeteren van uw PC's prestaties en is ontwikkeld met dit in gedachten.
  • 24 / 7 technische ondersteuning. Ondersteuning voor griffie Reviver is beschikbaar vanuit het product en via e-mail. Draai je om tijd voor een verzoek tot ondersteuning is minder dan 2 uur.
  • Griffie Reviver is zonder risico. Als u niet helemaal tevreden bent, Reviver griffie komt met een no vragen 30-dagen geld terug garantie.
  • Windows 7 compatibel. Veel van Register Cleaners zijn nog geen Windows 7 compatibel. Met de grote push voor Microsoft over deze lancering, en met de meeste nieuwe PC's komen met Windows 7, de noodzaak voor Windows 7 ondersteuning van essentieel belang is.

vrijdag 5 november 2010

lijstje

Zet u schrap. Vandaag (5 november 2010) stuurde Minister-president Rutte zijn Te Doen lijstje voor de komende tijd aan de Tweede Kamer.
Rutte noemt in een brief aan de Tweede Kamer de volgende hervormingen en stelselherzieningen uit het regeerakkoord:

  • Aanscherping strafrecht
  • Eén regeling voor de onderkant van de arbeidsmarkt, die de WWB,Wajong en de WSW hervormt
  • Hervorming huurmarkt
  • Invoering van een sociaal leenstelsel voor de masterfase / uitvoering van het rapport van de commissie Toekomstbestendigheid hoger onderwijs (commissie-Veerman)
  • Marktwerking cure (onder andere winstuitkering ziekenhuizen)
  • Nieuw bedrijfslevenbeleid
  • Omvorming van de Stimuleringsregeling Duurzame Energie (SDE) tot de regeling SDE+, die wordt gefinancierd door een opslag op de energierekening.
  • Oprichting nationale politie
  • Opschaling van het provinciaal bestuur in de Randstad en de oprichting van de Infrastructuurautoriteit
  • Prestatiebeloning onderwijs
  • Restrictief en selectief asiel- en migratiebeleid
  • Sociaal akkoord met werkgevers en werknemers over maatregelen om uit de crisis te komen/ verhoging AOW-leeftijd naar 66 jaar
  • Stelselherziening AWBZ
  • Stelselwijziging cultuur
  • Stelselwijziging publieke omroep
  • Verbetering van de kwaliteit van de ouderenzorg (door een Zorginstellingen Beginselenwet die concrete rechten voor bewoners van zorginstellingen regelt)
  • Voorstellen om ruimtelijke ordening meer over te laten aan provincies en gemeenten (decentralisatie ruimtelijke ordening)


Ik maak uit de berichtgeving niet op of Rutte en bentgenoten dit allemaal aankunnen met de mensen die overblijven na de afslanking van het ambtenarenapparaat. En dat wil Kabinet Rutte ook nog. 

Opvallend is dat er stelsels worden gewijzigd (cultuur/publieke omroep) en herzien (AWBZ). Wat dat in de praktijk betekent?

In elk geval, het wordt een hete herfst, winter, lente, zomer. Krijgen de sceptici van de klimaatverandering (Wilders c.s.) toch ongelijk. 

Verder nix over stimuleren van de economie of/en aanpakken van de werkloosheid. Behalve dan dat er vele banen in allerlei sectoren verloren zullen gaan. Daartegenover staat een sociaal akkoord; de werkgevers/werknemers moeten het maar uitzoeken. Terugtredende, of beter: wegvluchtende overheid. 

woensdag 3 november 2010

vegetatief

Ik ben vervreemd van mezelf, want ik weet nauwelijks waarom ik doe of laat wat ik doe en laat. Bijvoorbeeld: ik rook. Ik weet dat roken ongezond is. Het gaat dus in tegen mijn biologische drang om te overleven. Ik ga bewust in tegen mijn eigenbelang. 

Maar eigenlijk wil ik niet eens weten waarom ik toch rook. Of leef, zoals ik leef. De meeste tijd kies ik ervoor te leven in een zalig niet-weten, een niet-bewustzijn. Ik stel me tevreden met m’n vervreemdheid. Uit lamlendigheid, angst voor het onbekende, gebrek aan ruggegraat, passieloosheid, gebrek aan vertrouwen of/en pijnvermijding. 

[Misschien is dat wel het tweeledige van het aloude verhaal van de Oermens, Adam & Eva, en hun eten van de boom van kennis van goed & kwaad. Dat de schrijver van die mythe (maar daarom niet minder waar) de duivel de vrucht laat aanprijzen, is misschien wel met de bedoeling om die drang tot weten in een kwaad daglicht te stellen]. 

Pas in momenten van crises [ziekte, dood] word ik ruw wakker geschud uit dit on-bewustzijn. [On-bewustzijn in dezelfde betekenis als onland—wel een land, maar geen goed land]. En dan komen die verschrikkelijke waarom-vragen naar boven. Die vragen zijn te groot om bewust te beantwoorden. En de schaarse antwoorden zijn zo zonder troost en erbarmen. Want die zeggen namelijk dat er geen reden is, geen zin, geen daarom. 

Mijn geloof in God & al die dingen zet dat bewustzijn tussen haakjes. En maakt dat ik me niet van vijfhoog naar beneden stort. Geloof wordt als het ware over mijn bewustzijn geschoven. En door dat geloof komt er troost. Het geloof dat de verpletterende werkelijkheid niet het laatste is. Dat er met moeite en pijn, zoals met een geboorte, een nieuwe hemel en aarde aan het komen is. En zoals een moeder niet meer de helse barenspijn voelt wanneer de pasgeborene op haar boezem ligt, zo zal de levenspijn van het nu wegvallen wanneer “all the colors bleed into one.” 

Maar ik weet: het is valse troost, want ik laat gewild en bedoeld de waarom-vragen onbeantwoord. Ik misbruik God als een dun doekje tegen het bloeden. En zo wil Hij niet zijn.

Hoe lang sta ik mezelf toe zo door te vegeteren?