grace

Bij mijn vinylische uitstapjes in mijn platenkast ben ik nu ergens bij de ‘H’ van Rupert Hine, maar de Archiefafdeling hier ten huize heeft abusievelijk (mag ik hopen) alle LP’s van Kraftwerk daar vlak voor neergezet. 

Waar ik blij om ben, want ik heb de krautrockende Hütter & Schneider GmbH lang niet beluisterd. En wat zijn hun hoezen fraai van aanzien! Hun album Radioaktivität bevat zelfs een stickervel in dezelfde kleuren als de ‘Atomkraft? Nein danke’ button die ik destijds opgespeld had (we hebben het over 1975 e.v.).* En hun Trans Europa Express is visueel helemaal een feestje.

Ik heb ook de Englischsprachige versie van Radioaktivität, maar ik geef aan het origineel de voorkeur. Dan blijven de jongens van Coldplay er hopelijk met hun tengels van af.  (Overigens schijnen Ralf & Florian niet langer een paar te zijn, maar hoe mijn bron dat weet weet ik ook niet.)

Ik heb nu Mensch-Maschine opstaan, maar daarna zal Steven Wilson (van Varkensachtige Boom-faam) weer op repeat gaan, want diens Grace For Drowning is mij onlangs geworden en is sindsdien niet uit de CD-speler/Winamp-player geweest. Wat is dat mooie muziek!

* de Broeder-scanner maakt helaas een fletse afdruk van het rood en geel.