"Ik heb mijzelf niet goed uitgedrukt."
En dat dan als slogan in een stop-met-roken campagne, die mij verder niet beïnvloedt, want ik ben een grage pijproker
woensdag 30 december 2009
maandag 28 december 2009
beantwoord
Daarvoor heb je dus universiteiten. en Yahoo!
Mijn vragen bij de Gregoriaanse kalender ter vervanging van de Juliaanse worden meer dan uitputtend beantwoord op deze netstek van de Universiteit Utrecht. Zie vooral paragraaf 1.4.
Wat dan leuk is om je eigen geboortedatum tegen te komen. Op die dag in 1700 voerde Overijssel de Gregoriaanse kalender in en dat is de provincie waar ik geboren & getogen ben, meer specifiek Twente.
Mijn vragen bij de Gregoriaanse kalender ter vervanging van de Juliaanse worden meer dan uitputtend beantwoord op deze netstek van de Universiteit Utrecht. Zie vooral paragraaf 1.4.
Wat dan leuk is om je eigen geboortedatum tegen te komen. Op die dag in 1700 voerde Overijssel de Gregoriaanse kalender in en dat is de provincie waar ik geboren & getogen ben, meer specifiek Twente.
zondag 27 december 2009
jaarlijks
Op deze netstek dit opgemerkt. Zo tegen het eind van 2009 wel toepasselijk.
Vele eeuwen lang rekende men zelfs in een geografisch klein gebied dus met verschillende tijdsrekeningen. Wat moet bijv. een historicus daarmee? Hoe kan zij een document nauwkeurig dateren, wanneer 1 februari in Zeeland een geheel andere 1 februari was in Drenthe?
Vele eeuwen lang rekende men zelfs in een geografisch klein gebied dus met verschillende tijdsrekeningen. Wat moet bijv. een historicus daarmee? Hoe kan zij een document nauwkeurig dateren, wanneer 1 februari in Zeeland een geheel andere 1 februari was in Drenthe?
1701 - 12 januari: De Gregoriaanse kalender in Friesland ingevoerd. De eerste elf dagen van het jaar werden overgeslagen. Holland en Zeeland voerde de verbeterde kalender al in 1583 in, Gelderland, Utrecht en Overijssel in 1700. Drenthe zou als laatste, in 1701, overstag gaan.
blanco
Plaatjes-die-onzichtbaar-zijn.
Zijn het nog wel plaatjes, nu ze hun belangrijkste, misschien enige functie verloren hebben? Ze bestaan niet meer. Althans ik kan ze niet meer scrollen, ermee stoeien met Picasa, ze simpel bekijken/bewonderen of Broertje er een afdruk van laten maken. Ik kan ze niet meer letterlijk zien, hoewel ik ze voor de geest kan halen. Ze bestaan nog wel, maar in een andere werkelijkheid, namelijk die van mijn gedachten. Ze bestaan ook nog op het wereldwijdeweb, dus net zo virtueel.
Vele van de gewiste picturen kwamen door roofbouw van het interweb op mijn harde schijf. Ik heb ze geplakt in eigen documenten of alweer van het web gehaalde artikelen. Nooit heb ik de makers daarvoor toestemming gevraagd, bedankt of/en betaald. En dat gaf me elke keer een gevoel van licht jeukende onbehaaglijkheid. Hetzelfde gevoel dat mij ervan weerhield muziek [of films] neer te laden van het web. [De krakkemikkigheid van mijn oude pc en internetverbinding maakte dat praktisch onmogelijk. Met mijn nieuwe configuratie zou het wel kunnen, maar ik doe het (nog?) niet].
Met statische afbeeldingen [foto's (van), schilderijen, tekeningen, cartoons, etc.] van het internet had ik blijkbaar minder scrupules. De waarschuwing van Google, "De afbeelding kan auteursrechtelijk zijn beschermd", werd elke keer door mij opgemerkt. Als het een afbeelding betrof van een dode meester had ik er minder moeite mee het plaatje te knippen/plakken. Plaatjes in recensies kopieerde ik ook zonder gewetensvragen. Bij andere plaatjes dacht ik er iets langer over na en copy/paste alsnog.
Voordeel van een lege map Mijn Afbeeldingen is het blanke lei gevoel. Er kan herbegonnen worden, nieuwe wegen liggen open.
Ik heb nu letterlijk alle ruimte om een nieuwe bibliotheek van plaatjes op te bouwen. Dat is tegelijkertijd een beangstigend vooruitzicht; hoeveel tijd gaat dat kosten? Mijn 'oude' plaatjes kan ik zeker niet terughalen. Ik weet niet meer van welke netstek ik welke plaatjes heb ge-oogst.
Overigens, Office 2007 heeft een onuitputtelijke voorraad van niet alleen [flauwe] tekeningetjes, icoontjes, vignetten, illustraties maar ook foto's waarvan ik aanneem dat ik die vrij kan gebruiken, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming en oncomfortabele schuldgevoelens.
Zijn het nog wel plaatjes, nu ze hun belangrijkste, misschien enige functie verloren hebben? Ze bestaan niet meer. Althans ik kan ze niet meer scrollen, ermee stoeien met Picasa, ze simpel bekijken/bewonderen of Broertje er een afdruk van laten maken. Ik kan ze niet meer letterlijk zien, hoewel ik ze voor de geest kan halen. Ze bestaan nog wel, maar in een andere werkelijkheid, namelijk die van mijn gedachten. Ze bestaan ook nog op het wereldwijdeweb, dus net zo virtueel.
Vele van de gewiste picturen kwamen door roofbouw van het interweb op mijn harde schijf. Ik heb ze geplakt in eigen documenten of alweer van het web gehaalde artikelen. Nooit heb ik de makers daarvoor toestemming gevraagd, bedankt of/en betaald. En dat gaf me elke keer een gevoel van licht jeukende onbehaaglijkheid. Hetzelfde gevoel dat mij ervan weerhield muziek [of films] neer te laden van het web. [De krakkemikkigheid van mijn oude pc en internetverbinding maakte dat praktisch onmogelijk. Met mijn nieuwe configuratie zou het wel kunnen, maar ik doe het (nog?) niet].
Met statische afbeeldingen [foto's (van), schilderijen, tekeningen, cartoons, etc.] van het internet had ik blijkbaar minder scrupules. De waarschuwing van Google, "De afbeelding kan auteursrechtelijk zijn beschermd", werd elke keer door mij opgemerkt. Als het een afbeelding betrof van een dode meester had ik er minder moeite mee het plaatje te knippen/plakken. Plaatjes in recensies kopieerde ik ook zonder gewetensvragen. Bij andere plaatjes dacht ik er iets langer over na en copy/paste alsnog.
Voordeel van een lege map Mijn Afbeeldingen is het blanke lei gevoel. Er kan herbegonnen worden, nieuwe wegen liggen open.
Ik heb nu letterlijk alle ruimte om een nieuwe bibliotheek van plaatjes op te bouwen. Dat is tegelijkertijd een beangstigend vooruitzicht; hoeveel tijd gaat dat kosten? Mijn 'oude' plaatjes kan ik zeker niet terughalen. Ik weet niet meer van welke netstek ik welke plaatjes heb ge-oogst.
Overigens, Office 2007 heeft een onuitputtelijke voorraad van niet alleen [flauwe] tekeningetjes, icoontjes, vignetten, illustraties maar ook foto's waarvan ik aanneem dat ik die vrij kan gebruiken, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming en oncomfortabele schuldgevoelens.
vrijdag 18 december 2009
wissen
Hier ten huize heerst momenteel een sombere sfeer. Er heeft zich namelijk een catastrofe voorgedaan, welke die van de Climate Change zoniet in omvang als wel in zwaarte overtreft. De onherroepelijkheid van de Globale Klimaatverandering komt ook overeen.
Ter gelegenheid en opluistering van mijn laatste geboortedag, waarbij mijn familie niet alleen (verrassing!) vrienden/bekenden uit het nabije en soms heel verre verleden hebben opgerakeld, kreeg ik ook (nog) een acer ASPIRE 7715Z cadeau. Blozende, onarticuleerbare dankbaarheid van mijn kant tot gevolg hebbend — hoe kan ik de nog steeds borrelende gevoelens van 'voor mij?' en 'dat is toch veel te gek' adequaat in woorden vatten die Philip Freriks zeker niet zonder hakkelen en stotteren uit de strot krijgt.
Ik ben er niet bij weg te krijgen (klik).
In de weinige vrije tijd die ik mezelf gun schafte ik mij een ScanDisk Cruzer aan, met het oogmerk documenten van mijn oude [eufemistische emoticon toevoegen] PC [hoe heb ik het nog zo lang met dit letterlijk krakende en steeds vaker haperende apparaat kunnen uithouden?] op de nieuwe, zich in giga's en onwaarschijnlijke snelheden wentelende [r]acer te zetten.
Mooi plan. Alle Word docs, vele PDF's, enkele KrachtPunt diaseries, en nog wat Uitblink rasters staan inmiddels enigszins verloren op de gigantische en bijna lege schijf van d'acer ("416 GB van 453 GB beschikbaar", Pentium® Dual-Core CPU@2.10GHz, 64 bitsbesturingssysteem, Vensters 7 Thuis — ik geef de cijfers maar even om duidelijk te maken hoe snel en mooi en handig en praktisch en vanzelfsprekend mijn leven er nu uitziet).
Toen waren de plaatjes aan de beurt. Mijn Afbeeldingen: veel zelfgeschoten foto's, vele door anderen gemaakt plaatwerk, maar meer nog van het interweb gestolen afbeeldingen van mooie gebouwen, Dsign, grafiek, schilderijen, cartoons, etc., enz., en wat dies veel meer zij. Daarin mag ik mij graag en veel verlustigen.
Maar ergens in de muis- en klikhandelingen om prentjes op de Cruzer en in de acer te krijgen heb ik iets te enthousiast op 'Ja' knoppen geklikt, me niet realiserend dat ik niet kopiëerde, maar bestanden aan het op- en neerladen en verplaatsen was.
D'oude Schicht werkt met floppy disks. En daarmee weet ik om te gaan. Die moet je af en toe geheel leeghalen om er weer iets op te kunnen wegschrijven. Het minieme Cruzertje is net zoiets, dacht ik, alleen kleiner (je moet oppassen om hem niet in te slikken).
Het komt omdat ik me geen voorstelling kan maken van 4GB (zoveel kan er op zo'n stokje). Toen er dus 'veel' opstond ("plaatjes vreten ruimte") leek het me verstandig om alles op dat Cruzer dingelingetje te wissen. Ik kwam er pas achter toen het te laat was: alle My Pictures van D: van de PC had ik nog niet op C: van acer gezet. Maar dus wel snel en handig het ScanDisk staafje gewist (en snel gaat het).
Nu ben ik dus al mijn visuele pracht & praal kwijt. En dan bedoel ik dus alles wat Picasa in de verste verte herkent als iets afbeelderigs. Weg. Niets meer van over. Alsof je zelf in je eigen huis alles van waarde hebt verzameld en vervolgens verbrand.
Ik vond Cruzer ook al meer een naam voor een scheerapparaat.
maandag 14 december 2009
adult content
Sinds 11 december heb ik zo'n 200 mensen ontmoet die mij in elk geval van gezicht kennen (it comes with the job). Welgeteld 1 (zegge één) daarvan maakte een opmerking over mijn baardloze kin.
Dit kan het e.e.a. betekenen.
Zij liep, zonder enig commentaar van anderen, een hele middag tussen het publiek van een drukke winkelstraat in San Fransisco. Niemand die opmerkte dat zij naakt was, althans niemand die er iets van wilde zeggen.
Dit kan het e.e.a. betekenen.
- Ten eerste kan men stellen dat mensen slecht registreren. Dit roept vragen over de waarde en het waarheidsgehalte van ooggetuigeverslagen.
- Ten tweede, of ik wel of geen baard heb is voor de 200 bekenden van ondergeschikt belang. Dit roept de vraag op waarom ik er wel een punt van maak. Waarom presenteer ik mijzelf het liefst bebaard als het ieder ander niets kan schelen.
- Ten derde. Wie en wat ik ben, hangt in mindere mate af van mijn baard.
Zij liep, zonder enig commentaar van anderen, een hele middag tussen het publiek van een drukke winkelstraat in San Fransisco. Niemand die opmerkte dat zij naakt was, althans niemand die er iets van wilde zeggen.
zondag 13 december 2009
afgelopen
Onze veel te knappe burgemeesteres heeft zich per brief tot haar burgers gewend omdat zij er ook niet meer uitkomt. "In de afgelopen periode zijn er relatief veel woninginbraken gepleegd in Maarssen", schrijft zij. Nogal verontrustend. Maar zij sluit een folder bij: "Gelukkig kunt u zelf veel doen om inbraak te voorkomen". Eén tip zal ik meteen ter harte nemen. Altijd de voordeur op slot draaien wanneer ik het pand verlaat. Dat doe ik meestal niet.
Ook de deur naar het balkon is nooit op slot. Ik woon op de vierde en meende totnutoe ("de afgelopen periode") dat 'het zo'n vaart niet zal lopen'. Ik deed de balkondeur tevens niet op slot, omdat ik dan via het balkon van de buren toch mijn flat kan binnenkomen, wanneer ik m'n huissleutels weer 'es vergeet. Dat is aangepakt! Als Crime Fighter draai ik nu ook die deur op slot.
Van een andere tip krijg ik heel rare visioenen: "Laat onbekenden niet via de intercom binnen". Bij mijn weten zijn er in de reëele werkelijkheid noch bekenden noch onbekenden die via de intercom ergens binnen kunnen komen. Je hebt de X-Men, met bovennatuurlijke gaven, maar buiten de wereld van stripboek en film bestaan dergelijke mensen niet. Er zijn heel lenige mensen, maar zelfs die kunnen niet door de draadjes van een intercom naar mijn flat. Verder suggereert de tip dat "onbekenden" gerust op een andere manier mogen worden binnengelaten. Via de voordeur bijvoorbeeld, of het raam.
Maar er zijn enkele opmerkingen te maken bij des burgemeesters mededeling.
"Relatief veel inbraken", bijvoorbeeld. 'Veel' vergeleken met wat of wanneer? Het aantal woninginbraken in Lapland? Het aantal verkeersdoden in 1798? De inflatie in Zimbabwe? De hoeveelheid verkochte hondebrokken op 3 oktober 2004? Waarom werd het aantal inbraken in "de afgelopen periode" teveel? Waren er eerder te weinig? Is er 'eerder' niet geteld? Was er eerder geen probleem? En hoe zit het met de "periode" daarvóór?
Dat is m'n tweede punt. Over welke periode praten wij hier: dit jaar, de afgelopen twee weken, of sinds 31 december 1999?
Ik weet niet wie het gezegd heeft, noch in welke context en als antwoord op welke vraag en ook niet in welke precieze bewoordingen, maar het gaat ongeveer als volgt.
En daar houd ik mij aan, al is het waarschijnlijk naïef.
Ook de deur naar het balkon is nooit op slot. Ik woon op de vierde en meende totnutoe ("de afgelopen periode") dat 'het zo'n vaart niet zal lopen'. Ik deed de balkondeur tevens niet op slot, omdat ik dan via het balkon van de buren toch mijn flat kan binnenkomen, wanneer ik m'n huissleutels weer 'es vergeet. Dat is aangepakt! Als Crime Fighter draai ik nu ook die deur op slot.
Van een andere tip krijg ik heel rare visioenen: "Laat onbekenden niet via de intercom binnen". Bij mijn weten zijn er in de reëele werkelijkheid noch bekenden noch onbekenden die via de intercom ergens binnen kunnen komen. Je hebt de X-Men, met bovennatuurlijke gaven, maar buiten de wereld van stripboek en film bestaan dergelijke mensen niet. Er zijn heel lenige mensen, maar zelfs die kunnen niet door de draadjes van een intercom naar mijn flat. Verder suggereert de tip dat "onbekenden" gerust op een andere manier mogen worden binnengelaten. Via de voordeur bijvoorbeeld, of het raam.
Maar er zijn enkele opmerkingen te maken bij des burgemeesters mededeling.
"Relatief veel inbraken", bijvoorbeeld. 'Veel' vergeleken met wat of wanneer? Het aantal woninginbraken in Lapland? Het aantal verkeersdoden in 1798? De inflatie in Zimbabwe? De hoeveelheid verkochte hondebrokken op 3 oktober 2004? Waarom werd het aantal inbraken in "de afgelopen periode" teveel? Waren er eerder te weinig? Is er 'eerder' niet geteld? Was er eerder geen probleem? En hoe zit het met de "periode" daarvóór?
Dat is m'n tweede punt. Over welke periode praten wij hier: dit jaar, de afgelopen twee weken, of sinds 31 december 1999?
Ik weet niet wie het gezegd heeft, noch in welke context en als antwoord op welke vraag en ook niet in welke precieze bewoordingen, maar het gaat ongeveer als volgt.
'Als je bezorgd bent over stijgende criminalteit, moet je je abonneren op een andere krant [dan De Telegraaf].'
En daar houd ik mij aan, al is het waarschijnlijk naïef.
alledaags
Ondertussen is het deze en komende weken voor de Opperbisschop te Rome hard aanpoten. Alleen al in november negen toespraken. En op deze Derde Advent deed hij het Angelus, hield audiëntie en had een Vesper met studenten (altijd moeilijk, zulke wijsneuzen).
Op deze plaatjes zien we hem in actie op 8 december j.l. tijdens een openluchtmis op het Hoogfeest van de Onbevlekte Ontvangenis van de H. Maagd Maria. Altijd een raar dogma gevonden. Omdat zij Jezus gedragen en gebaard heeft, moest zij wel zonder zonde zijn, maar hoe zit 't dan met haar moeder, en háár moeder, en háár moeder en ...? En Maria's vader dan en zijn voorvaders; hadden die zondeloos zaad?
zaterdag 12 december 2009
heropgewekt
In mijn zoektocht naar een/het Paasgevoel ben ik niet bij Ikea beland, maar bij de poëzie.
Eerst Gerrit Achterberg:
Opstanding
Sneeuw is in de nacht gekomen, heeft vanmorgen
de kracht om doden op te wekken.
De balken donker, die u borgen,
veranderen in nevelvlekken.
En vrome huiveringen lopen
over uw leden, die zich strekken.
Uw ogen gaan voorzichtig open.
De ramen worden blauwe zerken.
Dan J.W. Schulte Nordholt:
Opstanding
Zeggen ze dat Hij is opgestaan
waarom is de wereld dan dezelfde,
lijdt Hij zelf dan nog in al de zijnen,
sterft Hij dagelijks nog duizend doden,
altijd door zoals het immers is?
Weegt het lijden deze korte tijd
ook niet op tegen de heerlijkheid
die eens komen zal, is duizend jaar
als de dag van gisteren, als een droom,
altijd duurt die boze droom nog voort,
roept het bloed van Abel van de aarde,
wordt de stem in Rama weer gehoord,
altijd weer hetzelfde, Rachel weent
om haar kinderen die niet meer zijn.
En daar blijft mijn ongeloof bij staan,
dat ik net als Thomas twijfel,
enkel in zijn wonden Hem herken.
vensters
Ik zit deze weken dag-aan-dag en de rafelranden van de nacht aan de computer, mijn nieuwe speeltje ontdekkend. Het is dat ik nog moet werken anders zou ik met m'n acer naar bed gaan of 'm meenemen op de fiets. Hetgeen heel makkelijk zou kunnen, want het is een laptop (of zoals ik in een column van Kuitenbrouwer tegenkwam: "toblap" omdat hij het had over alles wat er mis was met zijn model — ik heb [nog] geen problemen).
Ik kan nu eindelijk doen wat de rest van de wereld (behalve in China, Birma, Cuba) al tijden doet. Inderdaad "razendsnel" internetten met het nieuwe modem (hoewel ik regelmatig tegenkom "de" modem; wat dit apparaat heel gewoontjes maakt, minder "magisch", en ik op één of andere manier niet mooi vind staan).
Ik heb ook ontdekt dat ik met Word 2007 een blogbericht kan maken en direct opladen, met de opmaak die de "editor" van Blogger niet heeft.
Er is steeds weer wat nieuws, handigs en moois.
Zo doende kwam ik dit tegen; een overzicht van hoe Windows er in de loop der geschiedenis uitzag.
Ik kan nu eindelijk doen wat de rest van de wereld (behalve in China, Birma, Cuba) al tijden doet. Inderdaad "razendsnel" internetten met het nieuwe modem (hoewel ik regelmatig tegenkom "de" modem; wat dit apparaat heel gewoontjes maakt, minder "magisch", en ik op één of andere manier niet mooi vind staan).
Ik heb ook ontdekt dat ik met Word 2007 een blogbericht kan maken en direct opladen, met de opmaak die de "editor" van Blogger niet heeft.
Er is steeds weer wat nieuws, handigs en moois.
Zo doende kwam ik dit tegen; een overzicht van hoe Windows er in de loop der geschiedenis uitzag.
vrijdag 11 december 2009
erachter
Wil ik iets verbergen? Wat of wie probeer ik achter te houden. Waarom dit incognito, waarom zo stiekum?
Ik heb het over de baard en wel de baard die ik tot voor kort 'droeg'.
Men 'draagt' een baard, terwijl je dat van andere van nature aanwezige lichaamskenmerken niet snel zegt; je hebt een neus, je draagt hem niet. Terwijl een baard annex lichaamsbeharing toch heel natuurlijk is. Tenmeeste bij het Kaukasisch mensentype van mannelijke kunne. Maar ergens in het beschavingsoffensief heeft de Philishave daar het mes in gezet.
Dus draagt een bankemployé 'm niet en kan ik me ook geen minister-president voorstellen met een baard.
En wordt in films de zonderlingheid (of/en het 'afgegleden' zijn) van een karakter weergegeven d.m.v. min of meer niet-verzorgde baardgroei. Ik noem maar even snel Parry uit The Fisher King. (Als je die film nog nooit hebt gezien, ben je "beyond redemption", zoals de USAmerikanen zeggen; excuses worden door mij meteen als laffe uitvluchten gecatelogiseerd). Bin Laden en al die andere über-moslims hebben er één. En artistiekerige types, maar een Mondriaan weer niet.
Eens per jaar, meestal 's zomers, krijg ik de opwelling om met het scheermes niet alleen de wangpartij en de bovenkant van mijn hoofd, maar ook de kin e.o. glad te strijken. Altijd weet ik die neiging te onderdrukken.
Maar vanavond niet. En nu heb ik ook een blote-billen-gezicht, zoals 98% van de Nederlandse mannen.
En het moet nog winter worden...
De vraag is natuurlijk of ik me nu ook anders voel, maar het antwoord daarop moet ik uitstellen tot ná de confrontatie met het publiek, morgen, overmorgen en de komende week. Overigens weet ik nu al heel zeker dat ik 'm weer laat staan, d.w.z. laat groeien. Want de baard hoort inmiddels ontegenzeggelijk bij mij. Wat ik er ook mee wil zeggen.
PS Ik kan nu mijn hoofd op de scanner van mijn jongste broertje leggen om e.e.a. visueel te onderstrepen, maar dan moet ik ook mijn baardige versie tonen. En daar heb ik geen zin in. Daarom en omdat het zijn jaar is, dit plaatje. Mijn baardlengte was/wordt ruwweg 1/3 van zijn aangroeisels.
Ik heb het over de baard en wel de baard die ik tot voor kort 'droeg'.
Men 'draagt' een baard, terwijl je dat van andere van nature aanwezige lichaamskenmerken niet snel zegt; je hebt een neus, je draagt hem niet. Terwijl een baard annex lichaamsbeharing toch heel natuurlijk is. Tenmeeste bij het Kaukasisch mensentype van mannelijke kunne. Maar ergens in het beschavingsoffensief heeft de Philishave daar het mes in gezet.
Dus draagt een bankemployé 'm niet en kan ik me ook geen minister-president voorstellen met een baard.
En wordt in films de zonderlingheid (of/en het 'afgegleden' zijn) van een karakter weergegeven d.m.v. min of meer niet-verzorgde baardgroei. Ik noem maar even snel Parry uit The Fisher King. (Als je die film nog nooit hebt gezien, ben je "beyond redemption", zoals de USAmerikanen zeggen; excuses worden door mij meteen als laffe uitvluchten gecatelogiseerd). Bin Laden en al die andere über-moslims hebben er één. En artistiekerige types, maar een Mondriaan weer niet.
Eens per jaar, meestal 's zomers, krijg ik de opwelling om met het scheermes niet alleen de wangpartij en de bovenkant van mijn hoofd, maar ook de kin e.o. glad te strijken. Altijd weet ik die neiging te onderdrukken.
Maar vanavond niet. En nu heb ik ook een blote-billen-gezicht, zoals 98% van de Nederlandse mannen.
En het moet nog winter worden...
De vraag is natuurlijk of ik me nu ook anders voel, maar het antwoord daarop moet ik uitstellen tot ná de confrontatie met het publiek, morgen, overmorgen en de komende week. Overigens weet ik nu al heel zeker dat ik 'm weer laat staan, d.w.z. laat groeien. Want de baard hoort inmiddels ontegenzeggelijk bij mij. Wat ik er ook mee wil zeggen.
PS Ik kan nu mijn hoofd op de scanner van mijn jongste broertje leggen om e.e.a. visueel te onderstrepen, maar dan moet ik ook mijn baardige versie tonen. En daar heb ik geen zin in. Daarom en omdat het zijn jaar is, dit plaatje. Mijn baardlengte was/wordt ruwweg 1/3 van zijn aangroeisels.
dinsdag 8 december 2009
mallig
"Kopenhagen" is nog maar net begonnen struikel ik over dit bericht van Vincent De Roeck (een Vlaming dus die hoofdletter D is geen tijpvautje)op het interweb.
Wat moet ik hier nu weer mee?
En nu ik toch bezig ben. De nieuwe hoge-snelheidverbinding van KPN waarover ik sinds kort beschik, vereist dat de 'Experia Box' (het modem dus) DAG EN NACHT aanstaat.
En dan word ik tegelijkertijd geacht led-lampjes te kopen ter energiebesparing. En word ik door KPN bijna verplicht een virus- malwarescanner aan te schaffen.
Heel prudent van KPN, maar is die dwingende aanwijzing niet juist een gevolg van het feit dat de lijn dach & nagt open moet staan?
Ik begin te vrezen voor een gewetenloos complot...
Wat moet ik hier nu weer mee?
En nu ik toch bezig ben. De nieuwe hoge-snelheidverbinding van KPN waarover ik sinds kort beschik, vereist dat de 'Experia Box' (het modem dus) DAG EN NACHT aanstaat.
En dan word ik tegelijkertijd geacht led-lampjes te kopen ter energiebesparing. En word ik door KPN bijna verplicht een virus- malwarescanner aan te schaffen.
Heel prudent van KPN, maar is die dwingende aanwijzing niet juist een gevolg van het feit dat de lijn dach & nagt open moet staan?
Ik begin te vrezen voor een gewetenloos complot...
7
Ik kreeg Vensters 7 bij de nieuwe laptop acer ASPIRE 7715 of is het andersom.
Het gevreesde ‘Black Screen of Death’ (v/h Blue) ben ik daarom nog niet tegengekomen.
Waar ik wel tegen aanliep is dat Microsoft® het opportuun achtte 3D Pinball niet meer ter Ontspanning mee te leveren. Samen met Patience zo ongeveer het enige spelletje dat ik op de computer speel. (En LEGO Racers, maar dat werkt niet op W7 en dat had ik ook niet verwacht—dat spel was nog gemaakt voor Windows 98 of daaromtrent).
Dat 3D Pinball niet langer meer gespeeld mag worden vind ik jammer en moet hersteld worden met het binnenkort te verwachten Service Pack 1 voor Windows 7.
Maar de Microsofters hebben ook zitten pielen met Patience. De vernieuwde achterkanten vind ik mooi, de geluidjes (nog) niet irritant, maar voorheen vielen bij een succesvol verlopen potje één voor één de kaarten met een elegant boogje naar de onderkant van het scherm.
Bij W7 vallen de kaarten ook één voor één in een boogje om op de onderkant te versplinteren in duizenden stukjes. Ik snap dat het een verwijzing is naar het glasthema van Earo, waardoor de geopende vensters een 'matglazen' uiterlijk hebben waardoorheen je kunt zien wat er onder zit.
Maar ik vind het destructief en niet passend in onze zucht naar renewables, reclycing en cradle-to-cradle productiewijze.
Drie zeuvens. Terwijl dat getal op zich, staat voor heelheid, volheid, volkomenheid.
Het gevreesde ‘Black Screen of Death’ (v/h Blue) ben ik daarom nog niet tegengekomen.
Waar ik wel tegen aanliep is dat Microsoft® het opportuun achtte 3D Pinball niet meer ter Ontspanning mee te leveren. Samen met Patience zo ongeveer het enige spelletje dat ik op de computer speel. (En LEGO Racers, maar dat werkt niet op W7 en dat had ik ook niet verwacht—dat spel was nog gemaakt voor Windows 98 of daaromtrent).
Dat 3D Pinball niet langer meer gespeeld mag worden vind ik jammer en moet hersteld worden met het binnenkort te verwachten Service Pack 1 voor Windows 7.
Maar de Microsofters hebben ook zitten pielen met Patience. De vernieuwde achterkanten vind ik mooi, de geluidjes (nog) niet irritant, maar voorheen vielen bij een succesvol verlopen potje één voor één de kaarten met een elegant boogje naar de onderkant van het scherm.
Bij W7 vallen de kaarten ook één voor één in een boogje om op de onderkant te versplinteren in duizenden stukjes. Ik snap dat het een verwijzing is naar het glasthema van Earo, waardoor de geopende vensters een 'matglazen' uiterlijk hebben waardoorheen je kunt zien wat er onder zit.
Maar ik vind het destructief en niet passend in onze zucht naar renewables, reclycing en cradle-to-cradle productiewijze.
Wat vinden ze er in Kopenhagen van?
maandag 7 december 2009
vraagje
Ik doe al een jaar of twee mee aan telefonische en online onderzoeken van de Onderzoekgroep.
Eindelijk wordt mijn mening gehoord! Wat ermee gedaan wordt? De resultaten zullen opgeteld, gedeeld en geextrapoleerd in staafdiagram en taartdiagram met KrachtPunt aan de opdrachtgever gepresenteerd worden.
Die ze zullen gebruiken om de consument (mij) nog beter een pootje uit te draaien.
Maar hoe moeten ze er anders achterkomen. Daar heb ik geen probleem mee. Ik doe vooral mee met de Onderzoekgroep, omdat als er weer een resultaat van een poll, marktonderzoek, survey etc. in de krant staat, ik nooit meer hoef te verzuchten 'mij hebben ze niks gevraagd'.
Maar bij twee vragen uit een recente vragenlijst werd ik een beetje kriegelig. Oordeel zelf waarom.
Eindelijk wordt mijn mening gehoord! Wat ermee gedaan wordt? De resultaten zullen opgeteld, gedeeld en geextrapoleerd in staafdiagram en taartdiagram met KrachtPunt aan de opdrachtgever gepresenteerd worden.
Die ze zullen gebruiken om de consument (mij) nog beter een pootje uit te draaien.
Maar hoe moeten ze er anders achterkomen. Daar heb ik geen probleem mee. Ik doe vooral mee met de Onderzoekgroep, omdat als er weer een resultaat van een poll, marktonderzoek, survey etc. in de krant staat, ik nooit meer hoef te verzuchten 'mij hebben ze niks gevraagd'.
Maar bij twee vragen uit een recente vragenlijst werd ik een beetje kriegelig. Oordeel zelf waarom.
Hoezo supermarkten die mij van bijstand voorzien? Er moet omzet gedraaid worden en aan "zal ik het voor u opschrijven" doet AH al niet meer sinds zijn over-over-overgrootvader de zelfbediening uit de VSA importeerde.
Een soortgelijke stelling betrof mijn gezondheid: "Deze supermarkt helpt mij bij een gezond voedingspatroon". Moeten supermarkten zich nu ook al met mijn gezondheid bemoeien? Als ik 3 liter Coca Cola per dag drink, dan kan dat Dirk, Albert etc. niets schelen. Die gooien de volgende week de Cola in de aanbieding.
Dus bij deze vragen heb ik de meeste laffe keuze in een enquete gekozen: weet niet/geen mening.
zaterdag 5 december 2009
miniem
Regenpakmomenten deze dagen.
Wanneer ik verkeersbewegingen maak t.b.v. mijn werk — zowel dag- als avondwerk en ook nog op zon- en feestdagen — dan geniet ik stiekem toch een beetje, juist als het regent.
Want de krachtige halogeen koplamp van mijn oud-nieuwe fiets maakt dan van de door het voorwiel opspattende waterdruppels kleine diamantjes. En dat is mooi om te zien, zo'n halve parabool van glinsterende edelsteentjes.
Klein geluk in barre tijden.
Wanneer ik verkeersbewegingen maak t.b.v. mijn werk — zowel dag- als avondwerk en ook nog op zon- en feestdagen — dan geniet ik stiekem toch een beetje, juist als het regent.
Want de krachtige halogeen koplamp van mijn oud-nieuwe fiets maakt dan van de door het voorwiel opspattende waterdruppels kleine diamantjes. En dat is mooi om te zien, zo'n halve parabool van glinsterende edelsteentjes.
Klein geluk in barre tijden.
donderdag 3 december 2009
50 revisited
Wat is een mens zonder (schoon)zus. Om over (schoon)broers maar te zwijgen. En zijn ouders!
In gedecideerde tegenspraak tot mijn eigen inktzwarte bespiegeling t.g.v. het begin van mijn vijftigste levensjaar, hebben zij die datum aangegrepen om mij van alle kanten in de hoogtezon te zetten.
Om te beginnen maakten zij van wat een intieme familiegebeurtenis dreigde te worden, een reünie met alle geliefde personen in mijn Dit Is Uw Leven.
Die kwamen van heinde & ver (en Limburg) om mij — soms na 35 jaar elkaar niet gesproken te hebben — te feliciteren.
De tranen stonden me in d'ogen toen ik Gert-Jan, Edwin, Kirsten, Bram (heel toepasselijk), Heider, Steef, Alice, Daphne, André, Diana, Ronald, Hans, Rien, Margreet, Egbert achtereenvolgens zag binnenlopen (met medeneming van whisky, vrouw en kinderen). En dan waren Pieter, Dirkjan, Robert, Jan nog verhinderd). En Robert-II (maar die had uit Zweden moeten komen).
Hun komst bracht in praktijk de gedenkwaardige woorden van Thomas Merton:
One is not absolutely alone, one cannot live and die for oneself alone. My life and my death are not purely and simply my own business, I live by and for others, and my death involves others.
En daarmee kan ik het doen.
woensdag 2 december 2009
dinsdag 1 december 2009
50
We moeten er ook geen drama van maken maar m.i.v. 30 november ben ik aan mijn vijftigste levensjaar begonnen.
Vijftig.
Op een mensenleven is dat ¼ deel. Of, met de huidige stand der medische wetenschap, ik ben op de helft.
Vijftig. Een mooi rond getal.
Wat heeft deze halve eeuw mij gebracht?
Een mooie stalen Lamy-vulpen. Een gevulde boekenbilly van 1m60 breed en 2m25 hoog. Vierhonderd ofzo LP’s. Een dergelijke hoeveelheid aan CD’s. [Momenteel beluister ik Porcupine Tree—wat u ook zou moeten doen].
Vijftig jaar van gemiste kansen, 23 versies van Microsoft Vensters, verkeerde keuzes, verlate inzichten, versplinterde illusies, niet-nagekomen beloften, glasbakken vol lege whisk[e]y-flessen, vervluchtigde dromen samen met kilo’s vervlogen pijptabak, nooit afgemaakte voornemens, christelijke stichtelijkheden, bange vooruitzichten, twee automobielen, hartversterkende ontmoetingen, onvergetelijke reizen (Istanbul, Ameland, Terschelling, Leuven, Ierland, Zweden, Wales, Zwitserland, Schiermonnikoog, Siegen), onvergeeflijke blunders, enkele geslaagde gedichten en veel taaldiaree, doorwaakte nachten, voor- en najaardepressies, onbeantwoorde stempost-berichten, inspirerende preken, lachen, gieren, brullen, verwaarloosde vriendschappen, vijfeneenhalve fiets, spijt, mooie ideeën, heel veel tijdschriften, te late reacties, onvoorziene geluksmomenten, en een algeheel gevoel dat het er niet beter op wordt.
Vijftig.
Op een mensenleven is dat ¼ deel. Of, met de huidige stand der medische wetenschap, ik ben op de helft.
Vijftig. Een mooi rond getal.
Wat heeft deze halve eeuw mij gebracht?
Een mooie stalen Lamy-vulpen. Een gevulde boekenbilly van 1m60 breed en 2m25 hoog. Vierhonderd ofzo LP’s. Een dergelijke hoeveelheid aan CD’s. [Momenteel beluister ik Porcupine Tree—wat u ook zou moeten doen].
Vijftig jaar van gemiste kansen, 23 versies van Microsoft Vensters, verkeerde keuzes, verlate inzichten, versplinterde illusies, niet-nagekomen beloften, glasbakken vol lege whisk[e]y-flessen, vervluchtigde dromen samen met kilo’s vervlogen pijptabak, nooit afgemaakte voornemens, christelijke stichtelijkheden, bange vooruitzichten, twee automobielen, hartversterkende ontmoetingen, onvergetelijke reizen (Istanbul, Ameland, Terschelling, Leuven, Ierland, Zweden, Wales, Zwitserland, Schiermonnikoog, Siegen), onvergeeflijke blunders, enkele geslaagde gedichten en veel taaldiaree, doorwaakte nachten, voor- en najaardepressies, onbeantwoorde stempost-berichten, inspirerende preken, lachen, gieren, brullen, verwaarloosde vriendschappen, vijfeneenhalve fiets, spijt, mooie ideeën, heel veel tijdschriften, te late reacties, onvoorziene geluksmomenten, en een algeheel gevoel dat het er niet beter op wordt.
Abonneren op:
Posts (Atom)