Ik heb het over de baard en wel de baard die ik tot voor kort 'droeg'.
Men 'draagt' een baard, terwijl je dat van andere van nature aanwezige lichaamskenmerken niet snel zegt; je hebt een neus, je draagt hem niet. Terwijl een baard annex lichaamsbeharing toch heel natuurlijk is. Tenmeeste bij het Kaukasisch mensentype van mannelijke kunne. Maar ergens in het beschavingsoffensief heeft de Philishave daar het mes in gezet.
Dus draagt een bankemployé 'm niet en kan ik me ook geen minister-president voorstellen met een baard.
En wordt in films de zonderlingheid (of/en het 'afgegleden' zijn) van een karakter weergegeven d.m.v. min of meer niet-verzorgde baardgroei. Ik noem maar even snel Parry uit The Fisher King. (Als je die film nog nooit hebt gezien, ben je "beyond redemption", zoals de USAmerikanen zeggen; excuses worden door mij meteen als laffe uitvluchten gecatelogiseerd). Bin Laden en al die andere über-moslims hebben er één. En artistiekerige types, maar een Mondriaan weer niet.
Eens per jaar, meestal 's zomers, krijg ik de opwelling om met het scheermes niet alleen de wangpartij en de bovenkant van mijn hoofd, maar ook de kin e.o. glad te strijken. Altijd weet ik die neiging te onderdrukken.
Maar vanavond niet. En nu heb ik ook een blote-billen-gezicht, zoals 98% van de Nederlandse mannen.
En het moet nog winter worden...
De vraag is natuurlijk of ik me nu ook anders voel, maar het antwoord daarop moet ik uitstellen tot ná de confrontatie met het publiek, morgen, overmorgen en de komende week. Overigens weet ik nu al heel zeker dat ik 'm weer laat staan, d.w.z. laat groeien. Want de baard hoort inmiddels ontegenzeggelijk bij mij. Wat ik er ook mee wil zeggen.
PS Ik kan nu mijn hoofd op de scanner van mijn jongste broertje leggen om e.e.a. visueel te onderstrepen, maar dan moet ik ook mijn baardige versie tonen. En daar heb ik geen zin in. Daarom en omdat het zijn jaar is, dit plaatje. Mijn baardlengte was/wordt ruwweg 1/3 van zijn aangroeisels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten