Lievaart

Ach Poëzie. Dat moet je overlaten aan vrouwen/mannen die het echt kunnen.

Zoals Inge Lievaart:

De zee en het eiland

Een woedende zee van nee

beukt op het land

bespringt wat niet mee wil bewegen

haar tergende vorm niet loslaten wil

de vrije durende dans verstoort

het wilde wervelen nergens grenzen

Hoe laag ook het land

afzijdig als eiland belaagd

het blijft volhardend haar grondrecht beamen

heft dag aan dag hoger en hoger

de vast in haar vastheid gewortelde bomen

de kronen van groen van ruisen en wuiven

een zingen van ja in het zingende licht

(© 2007 Inge Lievaart. Uit: Tot al het harde zacht is. Kok, Kampen, ISBN 904 351 3008)