Niets rustgevender dan het kabbelende commentaar bij de Toer de Frans. Bij voorkeur in het Vlaams. Hetzelfde geldt voor tennis. Voetbalcommentaar heeft dat niet. Te veel lawaai om niets.
Wanneer er gebiljart, pardon: gesnoekert wordt op BBC (daarvoor ruimen ze gerust hele middagen en avonden zendtijd in) heb ik de TV ook aanstaan voor de mummulende mannen die het spelverloop vocaal begeleiden.
Het geluid staat net hard genoeg (stand 5) om het gekeuvel te horen, maar niet zo luid om ook echt te verstaan wat er gezegd wordt. Onderwijl zit ik aan de computer, of ik lees de krant, of ik doe iets nuttigs in het huishouden.
Verder gaat mijn sportbeleving niet. Wie de heren (bij tennis soms een dame) zijn en wat ze te zeggen hebben en waarover is onbelangrijk. Ik heb geen weet van de betrokken atleten en hun aspiraties, kansen en mogelijkheden. En wie er wint of verliest laat me koud.
Audio-behang. Rustgevende ruis op de achtergrond, dat is sport voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten