Ter afsluiting van de vakantie naar een restaurant. Het overkomt me wel vaker in horecagelegenheden en nu weer: “U bent alleen?” Dat vroeg de dienstdoende oberkelner met een beschuldigend toontje, terwijl hij even naast en achter me blikte. Alsof alleen zijn iets minderwaardigs is, of dat het op één of andere manier ongepast is om op je eentje te willen dineren. Het is toch te gek dat om fatsoenlijk ergens te kunnen eten je eerst een escortdame of -heer moet arrangeren.
Omdat ik antwoordde op deze nogal impertinente en overbodige vraag (want ik was overduidelijk niet in gezelschap): “Ja, gelukkig wel” werd ik voor straf in het uiterste hoekje van de eetgelegenheid gezet, vlak naast de nooduitgang (bereikbaar via een drietredig trapje—dat wordt wat als er brand uitbreekt). Om het me nog extra in te wrijven dat ik alleen was, liet het dienstertje het tweede couvert en servet op het tafeltje liggen. Naast me zat een stelletje, dat duidelijk niet alleen uit eten was: in mekaar verstrengelde vingers over de tafel heen, lachjes over & weer, verliefd gedoe. Dat was natuurlijk ter educatie.
Het eten was heel goed, complimenten aan de kok. Maar bij het wegnemen van de borden, schaaltjes, mandjes meende de afruimster te moeten opmerken: “Ik zie dat u het niet helemaal opkon”. (Ik houd niet van friet, dat schaaltje was dus onaangeroerd en er was nog birtaki of flafuki over).
Ik had m’n bordje niet leeg gegeten!
En dat lag natuurlijk aan het feit dat ik niet met een ander was. Even was ik bang dat ik de rest van de avond in de keuken moest doorbrengen totdat ik de laatste hapjes zou weggewerkt hebben. Maar gelukkig; ik mocht gaan. (Niet voordat ik € 40,-- had betaald, maar zoals gezegd, het eten was dat bedrag zeker waard).
Horeca van Nederland!
Ik ben een alleenstaande man. Ik wil niet anders. Ik ben gelukkig zo. Maar boven alles: u hebt met mijn burgerlijke staat geen ene mallemoer te maken! Wanneer ik me bij één van uw etablissementen vervoeg dan brengt u me gewoon naar een tafeltje en vraagt wat ik wil gebruiken.
En u heeft geen commentaar als ik niet alles van uw overheerlijke gerechten opeet. Als ik een vijfgangendiner bestel waarvan ik alleen de sla nuttig, dan is dat mijn zaak.
Ja!?! Duidelijk zo?
[NB De eetgelegenheid in kwestie was Grieks Specialiteiten Restaurant “Irodion”, achter De Waag—een aanrader (vanwege voedsel en wijn)].
Geen opmerkingen:
Een reactie posten