Lievaart

Ach Poëzie. Dat moet je overlaten aan vrouwen/mannen die het echt kunnen.

Zoals Inge Lievaart:

De zee en het eiland

Een woedende zee van nee

beukt op het land

bespringt wat niet mee wil bewegen

haar tergende vorm niet loslaten wil

de vrije durende dans verstoort

het wilde wervelen nergens grenzen

Hoe laag ook het land

afzijdig als eiland belaagd

het blijft volhardend haar grondrecht beamen

heft dag aan dag hoger en hoger

de vast in haar vastheid gewortelde bomen

de kronen van groen van ruisen en wuiven

een zingen van ja in het zingende licht

(© 2007 Inge Lievaart. Uit: Tot al het harde zacht is. Kok, Kampen, ISBN 904 351 3008)

wieniet

KIND VAN DEZE TIJD

ik werd geboren

kind van deze tijd

niets om voor te vechten

mijn bedje was gespreid

een wereld zonder zorgen

zonder verdriet of pijn

iedere nieuwe morgen

moest ik weer gelukkig zijn

ik had niets te wensen over

omdat alles er al was

het kon alleen maar minder

een winter zonder overjas

ik hoefde niet te hopen

de toekomst was al daar

geluk kon ik zo kopen

het geld was geen bezwaar

de wereld die lag open

dat zeiden ze allemaal

toen ik begon met lopen

was ik al oud en kaal

wat had ik nog te schrijven

aan dit vervolgverhaal

alles zou zo blijven

duizend- en duizendmaal

Wie niet? Wie schreef als puber geen loodzware gedichten, vol weltschmertz, gemis, verlangens, dromen, gebroken illusies, opstandigheid, niet-begrepen-worden, klaagzangen & ander ongerief.

Onlangs trof ik in een onuitgepakte verhuisdoos, vol met memobilaria, bovenstaand gedicht aan. Ik was niet blij toen. Het poëem is gedateerd mei 1976, ik was 16 à 17 jaar en in die tijd was het niet zo leuk om jong te zijn. Net als nu.

Het is geen literatuur, de “-aal”klanken bekken niet en “zorgen/morgen” is ook al een miljoen keer gedaan, maar misschien kan Jan Smit er nog wat mee.

stil

Stilleven.

diefstal

Meeroken is diefstal.

Zi's

In het reëel bestaand kapitalistische China van deze eeuw gaat het de mensen om de “Vijf Zi's” [niet noodzakelijkerwijs in die volgorde]. Ik weet niet meer waar ik deze constatering heb opgedaan [waarschijnlijk in zo’n gratis treinkrantje], maar ik geef ze, zonder bronvermelding of/en context, toch maar, als een spoedcursus China:

1. piao-zi: geld
   

2. fang-zi: woning
   

3. che-zi: auto
   

4. hai-zi: kind [jongen]
   

5. mian-zi: aanzien

sic!

Op http://www.thechicagospire.com/ zien we dat het met de huizenmarkt in de VS nog niet zo slecht gaat. Wilt u wonen in dit 600 meter hoge pandje: appartemententen te koop voor prijzen variërend tussen $800.000 en $40 miljoen. Sic met uitroepteken zeg ik dan. Zie ook http://pemkaynig.blogspot.com/2008/07/commentaar.html.

niet

Dit is niet Mladic

all1

Ter afsluiting van de vakantie naar een restaurant. Het overkomt me wel vaker in horecagelegenheden en nu weer: “U bent alleen?” Dat vroeg de dienstdoende oberkelner met een beschuldigend toontje, terwijl hij even naast en achter me blikte. Alsof alleen zijn iets minderwaardigs is, of dat het op één of andere manier ongepast is om op je eentje te willen dineren. Het is toch te gek dat om fatsoenlijk ergens te kunnen eten je eerst een escortdame of -heer moet arrangeren.

Omdat ik antwoordde op deze nogal impertinente en overbodige vraag (want ik was overduidelijk niet in gezelschap): “Ja, gelukkig wel” werd ik voor straf in het uiterste hoekje van de eetgelegenheid gezet, vlak naast de nooduitgang (bereikbaar via een drietredig trapje—dat wordt wat als er brand uitbreekt). Om het me nog extra in te wrijven dat ik alleen was, liet het dienstertje het tweede couvert en servet op het tafeltje liggen. Naast me zat een stelletje, dat duidelijk niet alleen uit eten was: in mekaar verstrengelde vingers over de tafel heen, lachjes over & weer, verliefd gedoe. Dat was natuurlijk ter educatie.

Het eten was heel goed, complimenten aan de kok. Maar bij het wegnemen van de borden, schaaltjes, mandjes meende de afruimster te moeten opmerken: “Ik zie dat u het niet helemaal opkon”. (Ik houd niet van friet, dat schaaltje was dus onaangeroerd en er was nog birtaki of flafuki over).

Ik had m’n bordje niet leeg gegeten!

En dat lag natuurlijk aan het feit dat ik niet met een ander was. Even was ik bang dat ik de rest van de avond in de keuken moest doorbrengen totdat ik de laatste hapjes zou weggewerkt hebben. Maar gelukkig; ik mocht gaan. (Niet voordat ik € 40,-- had betaald, maar zoals gezegd, het eten was dat bedrag zeker waard).

Horeca van Nederland!

Ik ben een alleenstaande man. Ik wil niet anders. Ik ben gelukkig zo. Maar boven alles: u hebt met mijn burgerlijke staat geen ene mallemoer te maken! Wanneer ik me bij één van uw etablissementen vervoeg dan brengt u me gewoon naar een tafeltje en vraagt wat ik wil gebruiken.

En u heeft geen commentaar als ik niet alles van uw overheerlijke gerechten opeet. Als ik een vijfgangendiner bestel waarvan ik alleen de sla nuttig, dan is dat mijn zaak.

Ja!?! Duidelijk zo?

[NB De eetgelegenheid in kwestie was Grieks Specialiteiten Restaurant “Irodion”, achter De Waag—een aanrader (vanwege voedsel en wijn)].

plat

Ik ben een halfbloedje—mijn vader is Fries, mijn moeder komt uit Overijssel/Drente en ik ben geboren en getogen in Twente. Thuis spraken we Nederlands met wat Drentse woorden (“stroff'l'n” en “nuss'l'n”) en een licht Twentse tongval. Geen Fries.

Ik ben dus niet tweetalig, zoals Tukkers of Limburgers.

Is het daarom dat ik het ‘plat’ zo mooi vind? Dat ik een beetje jaloers ben, dat ze iets kunnen wat ik niet ken/kan? Ik woon al jaren niet meer in m’n geboorteplaats (en wil daar ook niet meer wonen), maar elke keer wanneer ik in de trein voorbij Almelo aan de taal en uitspraak van de instappende passagiers hoor, dat ik onmiskenbaar Twente binnenrijd, geniet ik weer. Ook de van oorsprong Turkse of Marokkaanse jongeren slikk’n de laatste (mede)klinkers van woorden in, en verlengen de klinkers (“looop’n”). Dat vind ik prettige klanken.

Ik ben dan ook verguld met de anthologie/bloemlezing Alles Plat(t) (uitgegeven bij Achterland Verlags Compagnie) met verhalen en poëzie in de taal van Achterhoek & Liemers, Graafschap Bentheim, Twente en Westfalen (Münsterland & Sauerland).

Het mooie is dat ik als virtuele Tukker ook de moederspraak van die andere over de grens gesproken talen kan lezen. Een voorbeeld uit het Vorwort/Voorwoord:

Use Härgott gaff us de Spraoke, dat wi meteenanner spriäken könnt. Wi sünd met use Moderspraoke upwassen, könnt met örer Hölpe us verstaohn un meesttieds auk verstännigen. Spraoke lött sick fasthollen […] un höllt sölws fast. Wi könnt se upschriewen, schriewend praoten üöwer Lust un Leed, üöwer Guott un de Welt, äs men dat sao seggt, un dann dat Ganze unner de Lüe brengen. „Wat schriëwwen steiht, dat blifft in alle Iëwigkeit!” Wann et dann Mundartdichtung, Lyrik un Prosa is, staoht wi daomet up de Sunnensiet van ‘t Liäwen. Dann lauhnt et sick, dat auk annere dat gewaohr wärd. Insgesamt 60 Autor(inn)en sind in dieser Anthologie mit ihren Werken vertreten.

Het helpt als je het hardop voorleest (‘plat’ is meer een spreektaal dan een schrijftaal) en de samenstellers geven ‘einige Hinweise’ over de uitspraak, en zo kan ik intens genieten van elk willekeurig gedicht uit deze fraai vormgegeven verzamelbundel. Zoals dit:

Dag för Dag

Dat häs di dacht,
dat de Dage länger wärd!
Summer was.
Un Hiärfst.
Un Winter.
Dat Fröhjaohr kümp drachternao.
Män länger wärd de Dage nich.
Dag för Dag
wäd de Dag
küörter för di.

(Ottilie Baranowski—Münsterland)

Of:

Zekenhoes

Ze leup met nen fossen blomen
Te zeuken noar Kamer E-vief.
Van de vrömde loch dee ze opsneuf
Wör ze luk dreairig in ‘t lief.

Moat-Dieks lag hier a zes wekke,
‘n dokter har zeg: „Verkeerd weark.”
Meer ’t kon nog wa eam anhoalen
Zien hette dat was nog zo steark.

Hee lag lang en wit veur de roeten
En zea: „Doar he-j good an doan.
Goat d’r toch eam bi-j zitten
A was ’t mi-j wat weard a-k kon stoan.”

Ze lea ‘m de blomen op zien ber too
En zea toen „Wat groot is ’t hier Dieks.”
„Joa joa”, was ’t bescheed, „oonmeunig,
Meer dow koompst d’r wier oet umsgelieks.”

(Hennie Hamhuis—Twente)

route

Uit een op andere plaatsen ook onnauwkeurige en vage routebeschrijving:

Linksaf langs het kanaal; na de vele oude panden vindt u na ca. 300 meter een verdwenen molen en maalderij [...]

Cursivering letterlijk overgenomen.

schadelijk

De Windbuulstad kent een S.V. Juliana (sinds 1932) dat als sponsor Drost Letselschadebureau heeft.

Sport en letselschade. Je zult de jongens van Juliana ’32 C1 (Hoofdklasse B) maar tegenover je hebben met zo’n sponsor. Die sjouwen dwars door je heen en geven je bij eventuele klachten het visitekaartje van Mr. Drost.

Fijn ook voor de fans, mochten die in hun enthousiasme de supporters van de tegenpartij fysiek iets aandoen, dan kan Drost schadevergoeding regelen. Of als ze emotionele en psychische schade lijden wanneer hun team verliest, kunnen ze rekenen op Drost Letselschadebureau (sponsor).

occlusaal

In de Victoriestad zag ik een billboard (zo geheten omdat er meestal schaars geklede heren en dames op afgebeeld staan—de juiste vertaling moet dan ook zijn ‘billenbord’) met een reclame-uiting voor Da Vinci Tandheelkundig centrum:

Naast algemene tandheelkunde kunt u ook terecht voor kindertandheelkunde, orthodontie en angstbehandeling. Kies voor een behandeling […] met de modernste apparatuur.

Nu weet ik niet veel van tanden, protheses, kronen of/en bruggen (behalve dat ik een tandheelkundige behandeling wel zou kunnen gebruiken, maar er niet voor verzekerd ben). Maar de link tussen de Renaissanceman en (kunst)gebitten ontging mij ten enen male. Da Vinci had waarschijnlijk rotte kiezen en net zo waarschijnlijk was ¾ zonder verdoving getrokken. En om dan als tandarts je bedrijf naar uitgerekend hèm te noemen? Of heeft hij het kunstgebit uitgevonden? ik zie hem d'r wel voor aan; hij was toch met alles de eerste.

Voor zulke vragen is het interweb uitgevonden.

En ja hoor, na een paar klikken en een espressootje of twee kwam ik m.b.v. Copernic terecht bij een scriptie van Irmen de Vries. En nu was het verband duidelijk. Zoals het menselijk lichaam standaardverhoudingen heeft, welke Da Vinci als eerste opmat en in formules en schema's zette, geldt dit ook voor individuele tanden. Tenmeeste, dat is wat ik er van begrijp. En vandaar de link tand/Leonardo.

“Elke tand is net zo bijzonder en kenmerkend als een vingerafdruk.” Om een tand te analyseren en om zijn articulatiefuncties te begrijpen moeten we alle functies terugbrengen naar zijn oorsprong. Deze functies zijn ondergebracht in het concept “Occlusaal Kompas”. Rond 1490 tekende Leonardo da Vinci de Man van Vitruvius. Na anatomisch onderzoek en vergelijkingen met mannelijke lichamen, trok hij de conclusie dat er terugkomende vergelijkingen zijn tussen mensen hun lichaamverhoudingen. Dit vinden we ook terug bij de schedel. Hierbij hebben de oren, ogen, neus en mond allemaal dezelfde lichaamsverhouding. Het is ook in de mond verder door te voeren. Dit is onderzocht door Michael Heinz Polz en in 2001 wetenschappelijk bewezen, hieruit volgde de naam het "occlusaal kompas" voor dit concept.

Zegt De Vries. Hoe het precies zit, leest u zelf maar. Uit het verklarende woordenlijstje bij zijn scriptie citeer ik slechts het volgende, omdat vakjargon zo prachtig is, juist voor oningewijde proleten zoals ik.

antagonist = een gebitselement in de ene kaak, tegenover het gebitselement van de andere kaak.

articulatie = 1. het glijdend contact tussen een of meer gebitselementen van de onderkaak met een of meer elementen van de bovenkaak (een dynamische contactverhouding); 2. de beweging in een gewricht.

approximaal = grenzend aan.

buccaal = aan de wangzijde.

centrale occlusie = 1. de occlusie waarbij de onderkaak zich in centrale relatie t.o.v. de schedel bevindt; 2. de maximale occlusie waarbij de onderkaak zich in de scharnieraspositie bevindt.

centrale relatie = 1. relatie van de onderkaak t.o.v. de schedel waarvan het Frankfurter vlak horizontaal verloopt, waarbij de beide kaakkopjes zich in de meest ongedwongen dorsale stand in de fossaearticulares bevinden; 2. de meest dorsaalwaartse scharnieraspositie van de onderkaak.

eindelijk

Het is geen nieuws meer, maar Theartistformerlyknownascatstevens, Yusuf Islam, heeft na 30 jaar een nieuwe CD gemaakt: An Other Cup. Dat deed-ie in 2006 alweer. Pas onlangs was ik in de gelegenheid die te beluisteren. Yusuf is zwaar ‘in Allah’; zijn teksten spreken daarvan. Ik moest onmiddellijk denken aan Bob Dylan. Toen die ‘in de Heer’ was, leverde hij Slow Train Coming en Saved! af. Net zoals Yusuf hield Bob op die LP’S ons min of meer dreigende eindtijdlyriek voor. Luister bijvoorbeeld maar ‘es naar Dylan’s “Are you ready” (van Saved!)…

Have you got some unfinished business?
Is there something holding you back?
Are you thinking for yourself
Or are you following the pack?
Are you ready, hope you're ready.
Are you ready?
Are you ready for the judgment?
Are you ready for that terrible swift sword?
Are you ready for Armageddon?
Are you ready for the day of the Lord?
Are you ready, I hope you're ready

… en leg dat naast Yusuf Stevens’ “In The End”:

You can’t bargain with the truth;
‘Cause if the world you chose
No further than your nose
Will be where the doors will close- in the end
You can’t bargain with the truth
‘Cause for those who were deceived
There’ll be no reprieve
There’ll be no time to believe – in the end
O and every little thing you do
You better know it’s coming back to you
You can’t bargain with the truth
‘Cause one day you’re gonna die
And good’s going high,
And evil’s going down – in the end

Opvallend dat bekeerlingen (van welke snit dan ook) andersdenkenden met hel & verdoemenis dreigen; overschreeuwen ze hun eigen onzekerheid over hun geloofskeuze?

hier & daar

Deze dagen ben ik niet waar ik was.

grandiloquence

Schrijven over (rock)muziek, dat valt niet mee. Hoe kun je een audio-ervaring bij een bandje (in dit geval Velvet Crush) omzetten in woorden en zinnen voor iemand die nog nooit de muziek gehoord heeft (zoals u; ik ken het trio al jaren)? Ira Robbins doet het met mededeelzaam resultaat op TrouserPress.com (“‘the bible’ of alternative rock since 1983”). En dan krijg je bijvoorbeeld dit:

Among power-pop’s truest believers, Ric Menck is a visionary and a scholar, a brilliant pilgrim on a lifetime quest to understand and master that inscrutable fusion of allure, insight and energy that yields the most sublime melodic devotionals to the grand wizards of the two-minute single […].

That he has sought to do so from behind a small drum kit rather than with a guitar or piano only heightens the intensity of the Illinois native’s efforts, sharpens the clarity of his perspective. Where other auteurs have found easy creative satisfaction in the imitation of some obvious aspect of their icons’ formulae, Menck – who can both sing and play guitar but rarely does either in public – demonstrates a keener, deeper obsession with the zen of pop.

[…]

The teasingly brief six-song Halo is a real charmer, tender and skillfully realized originals that brush against R.E.M. pep, Beatlesque wistfulness and modest approximations of studio grandiloquence, all buoyed by Chastain’s sweet voice and confident aplomb.

Wat kan Amerikaans-Engels toch mooi zijn.

Oh ja, de muziek van VC is net zo goed als de recensie doet vermoeden.

recreatiefloos

Nederland heeft vakantie; althans bij mij in de buurt.

Ook in de kerk is dat een stille periode met veel lege plaatsen in de vieringen en weinig tot geen bijeenkomsten van Bijbelstudiegroepen, pastorale bezoeken en vergaderingen (behalve van de commissie die de Startzondag van september voorbereidt).

En vakantie is voor dominees aanleiding om in hun bijdrage aan het zomernummer van het kerkblad (“dit nummer is voor 8 weken!”) te jongleren met de begrippen ‘vacant’, ‘vrijheid’, ‘herademen’, ‘uit- en toerusten’, ‘(re)creëren’, ‘(re)creatie’, ‘creatief’ en ‘Creatie’.

Zullen we afspreken, Eerwaarde Domineren en Domina’s, dat we dat vanaf nu tot aan de Wederkomst van Christus, nooit meer doen? Het is uitgekauwd, clichématig, oninspirerend, dus juist niet creatief (in alle betekenissen van het woord, welke u blijkbaar uit-en-te-na kent) en veel te vaak gedaan (en meestal beter) door honderden van uw collega’s.

vakant

Ik heb vakantie!

verslaglegging

Ruud Verdonck staaft mijn twijfels over de inhoud van sportverslaggeving (zie ‘ruis’) op diens netstek De Columnist, Jrg. 6 – № 84 – 11 juli 2008.

[…] Sinds de tv-verslagen van de Tour de France niet meer op 40 kilometer van de streep beginnen maar liefst op 140 kilometer, wordt er een ernstig beroep gedaan op de verslaggeverkwaliteiten van de twee die aangenomen zijn om ons die dingen te vertellen die we zelf niet kunnen zien. Méér nog dan wielerliefhebbers moeten ze verslaggevers zijn, die aan het beeld net die informatie toevoegen waar we thuis nog eens wat mee aan kunnen vangen. Maar ik zit nu weer met de deelnemerslijst naast me voor de belangrijkste details bij wat ik zie, daar Herbert Dijkstra en die Ducrot op zo’n moment altijd juist weer vervallen zijn in een praatje pot. Je hebt het niet altijd voor het uitkiezen naast wie je komt te zitten op de voetbaltribune, maar als je zo’n Ducrot naast je krijgt dan ga je liever spoorslags naar huis om in vredesnaam het radioverslag te beluisteren.
[…] Kan die Ducrot het parcours niet tijdens de wedstrijd gaan verkennen?

zie andere kant

De huisvuilzakken zitten anders op de rol, ontdekte ik vandaag. Ze zijn anders gevouwen. Daardoor is de rol minder dik, dat betekent meer ruimte voor opslag en minder vrachtkosten, want je kunt er meer in één keer vervoeren.

Hoe gaat zoiets? Ik stel me het zo voor.

Een medewerker van de postkamer bij Wavin heeft gezien hoe zijn dochtertje een poppedekentje heel compact opvouwde. Hij heeft daarop een briefje in de ideeënbus gedeponeerd en een halfjaar later een premie van 150 euro gekregen. Want het hoofd productie zag er wel wat in. Er is vergaderd, er zijn memo’s over en weer gegaan. Ingenieurs en machine-operators hebben geklaagd dat het niet kon. Er is met de deuren geslagen en boven eettafels in heel Hardenberg en omstreken is er heel wat afgemopperd. Uiteindelijk waren de machines opnieuw ingesteld en rolden de nieuwe rollen er uit.

Maar na een paar maal klikken op het interweb bleek dat Wavin al lang geen vuilniszakken meer maakt. Die activiteit hebben ze verkocht aan een Frans bedrijf. Daar gaat mijn virtuele inkijkje in Hardenbergse perikelen.

worst

Ik moest het ook opzoeken in de atlas, Equatoriaal Guinea. Het blijkt te liggen tussen Kameroen en Gabon. Op (in?) het internet-tijdschrift Slate van 24 juni 2008 vond ik een bericht over Teodoro Obiang Nguema Mbasogo, sinds 1979 de tirannieke baas van dit Afrikaanse land. Peter Maass (“contributing writer to The New York Times Magazine” zo wordt hij geïntroduceerd) was 2004 in Equatoriaal Guinee om te researchen voor een boek over olie. Zijn wederwaardigheden beschrijft hij in het artikel. Dat leest u zelf maar, ik citeer slechts dit.

Maar niet voor ik heel kort stilsta bij dat ‘contributing writer’. Dat lijkt me wat dubbelop: ‘bijdragend schrijver’. Of vertaal je dat met ‘schrijver van bijdragen’? Maar dat is toch wat een schrijver voor de krant doet, bijdragen? Dus je bent óf een writer voor de krant óf een contributor, maar niet allebei. Vreemd kan Amerikaans-Engels soms zijn…

[...]

But Mugabe may not be Africa’s worst. That prize arguably goes to Teodoro Obiang, the ruler of Equatorial Guinea whose life seems a parody of the dictator genre. Years of violent apprenticeship in a genocidal regime led by a crazy uncle? Check. Power grab in a coup against the murderous uncle? Check. Execution of now-deposed uncle by firing squad? Check. Proclamation of self as “the liberator” of the nation? Check. Govern for decades in a way that prompts human rights groups to accuse your regime of murder, torture, and corruption? Check, check, and check.

Obiang, who seized power in 1979, had promised to be kinder and gentler than his predecessor, but in the 1990s, even the U.S. ambassador to Equatorial Guinea received a death threat from a regime insider, the ambassador has said, and had to be evacuated. Not long after that, offshore oil was discovered, but the first wave of revenues—about $700 million—was transferred into secret accounts under Obiang’s personal control. The latest chapter, written in the last month, may be the least surprising, because Obiang’s ruling party won 99 of the 100 seats in legislative elections. A government press release, hailing Obiang as the “Militant Brother Founding President of the PDGE,” carried the headline, “Democracy at Its Peak in Equatorial Guinea.”

[…]

To […] understand a crucial reason why we hear little about Obiang, you need to know that since oil was found in the country’s waters in the Gulf of Guinea, Exxon-Mobil, Marathon Oil, Chevron, and other firms have invested more than $10 billion to extract the treasure, transforming Equatorial Guinea into the third-largest energy exporter in sub-Saharan Africa. But the first wave of revenues seemed to disappear—the people of Equatorial Guinea remained as poor, ill-housed, uneducated, and unhealthy as ever. Rather than putting the money into a transparent government account and using the proceeds for social services, Obiang hoarded it in accounts he personally controlled at Riggs Bank in Washington, D.C. An investigation by the Office of the Comptroller of the Currency led to millions of dollars in money-laundering fines against Riggs, but Obiang was not charged. In fact, things only got sweeter. In 2006, he was invited to Washington and met Secretary of State Condoleezza Rice, who called him a “good friend.”

[…]

King Abdullah is a “good friend,” too, but the Saudi monarch controls more than 260 billion barrels of oil; the morals-for-oil transaction is plausible if it nets us a lot of gas, albeit at $4 a gallon. Obiang controls 1.1 billion barrels of oil—a global pittance. We shouldn’t bow to him, and we don’t even need to.

[…]

[...], because Obiang is not just a worse tyrant, he is a better story. The U.S. government is not propping up Mugabe, but with billions invested by American companies in Equatorial Guinea, it is propping up Obiang. The Equatorial Guinean minister who owns the building that houses the U.S. Embassy in Malabo has even been accused of torture by human rights organizations. Instead of seeking an indictment against the man, the U.S. government is putting rent money in his pocket. (A lot of rent money, actually—$17,500 a month.) You haven’t heard that before? The tragedy is that you might not hear of it again.

ruis

Niets rustgevender dan het kabbelende commentaar bij de Toer de Frans. Bij voorkeur in het Vlaams. Hetzelfde geldt voor tennis. Voetbalcommentaar heeft dat niet. Te veel lawaai om niets.

Wanneer er gebiljart, pardon: gesnoekert wordt op BBC (daarvoor ruimen ze gerust hele middagen en avonden zendtijd in) heb ik de TV ook aanstaan voor de mummulende mannen die het spelverloop vocaal begeleiden.

Het geluid staat net hard genoeg (stand 5) om het gekeuvel te horen, maar niet zo luid om ook echt te verstaan wat er gezegd wordt. Onderwijl zit ik aan de computer, of ik lees de krant, of ik doe iets nuttigs in het huishouden.

Verder gaat mijn sportbeleving niet. Wie de heren (bij tennis soms een dame) zijn en wat ze te zeggen hebben en waarover is onbelangrijk. Ik heb geen weet van de betrokken atleten en hun aspiraties, kansen en mogelijkheden. En wie er wint of verliest laat me koud.

Audio-behang. Rustgevende ruis op de achtergrond, dat is sport voor mij.

bojkot

De jongens van Gazprom hebben te lang hun eigen gasdampen ingeademd. Nu willen ze in St.-Petersburg hun nieuwe hoofdkantoor bouwen, een toren van op een paar meter na 400 (zegge vierhonderd) meter hoog.

Hoewel ik St.-Petersburg alleen ken van plaatjes en bewegende beelden op National Geographic Channel, ben ik tot in mijn nieren geroerd over dit voornemen. De gasmaffia heeft blijkbaar de lokale voorschriften (niet hoger bouwen dan 48 mtr.) zomaar kunnen omzeilen. Stel je voor dat naast de Domkerk van Utrecht zo’n monster wordt neergeplemd!

Ik hou van oude en nieuwe bouwkunst en het ontwerp van het Britse architectuurbureau RMJM vind ik op zich niet lelijk. Maar om het vlak naast een historisch cultuurgoed neer te zetten komt neer op brute verkrachting.

Ik ga Rusland boycotten totdat ze deze onzalige plannen definitief bijzetten in de categorie ‘idee een 8, uitvoering een 3’ en alle vergunningen vernietigd hebben.

Laat ze die toren in Dubai neerzetten. Daar houden ze wel van architecturale hoogmoed.

geborgd

Onderlaatst moest ik mijn ziekenfonds een ander bankrekening- nummer doorgeven. Ik kwam telefonisch in een doolhof van keuzemenu’s en doorschakelmomenten terecht. Na vijf minuten een Mozartriedeltje aangehoord te hebben, besloot ik maar een briefje te schrijven. Want ik had geen weet van de zegenrijke activiteiten van Contentional IT Performance Architects. Zij hadden ongetwijfeld geweten wat te doen. Zie maar wat ze op hun website over zichzelf te zeggen hebben:

Contentional IT Performance Architects richt zich op het waardegedreven ontwikkelen van IT infrastructuren. Het uitwerken van architecturen met gerichte aandacht voor de relevante kwaliteitsaspecten maakt daarvan deel uit.

Contentional IT Performance Architects beschikt over mBrace – een zelf ontwikkelde pragmatische aanpak, de middelen en de benodigde expertise om te borgen dat uw ‘time to value’ niet in gevaar komt door inadequate responsiviteit.

Informatiesystemen worden veelal ontwikkeld om veranderingsinitiatieven te ondersteunen. Time to value is daarbij het sleutelelement.

Een veranderingsinitiatief leidt tot nieuwe of aangepaste bedrijfsactiviteiten die bedoeld zijn om baten te genereren. In het perspectief van de systeemontwikkeling zijn dus twee aspecten belangrijk, de ontwikkelingskosten moeten passen in het businessplan en het nieuwe systeem in exploitatie is een enabler voor het genereren van de baten.

Wanneer ik ooit weer een veranderingsinitiatief voel opkomen, wend ik mij spoorslags tot hen.

best

Blaise Pascal (1623 – 1662) was een wis- en natuurkundige. Hij vond o.a. de eerste telmachine uit, een verre voorloper van de computer. Hij was een logisch denkend man, ook als het om geloof ging:

Als ik in God geloof en Hij bestaat
kom ik in de hemel

Als ik niet in God geloof en Hij bestaat
kom ik in de hel

Als ik in God geloof en Hij bestaat niet
heb ik niets verloren

Als ik niet in God geloof en Hij bestaat niet
heb ik weer niets verloren

Het is dus het beste in God te geloven

missiek

De naam Koninklijke Militaire Bond/Pro Rege viel en ik was benieuwd waarmee onze meiden en jongens namens mij bezig zijn. Het Ministerie van Defensie heeft een overzicht. Je betreedt een wereld uitsluitend bestaande uit afko’s.

Ze/We zitten in Afghanistan natuurlijk, maar ook in Bahrein, Bosnië-Herzegovina, Burundi, Dem. Rep. Congo, Irak, Israël, Syrië, Libanon, Kosovo, Soedan, Somalië en Tsjaad.

Ik benijd ze niet. Ze werken daar samen met tig nationaliteiten en talen, in landen met weer andere talen, clans, volkeren. En in zo’n omgeving moeten ze dan opbouwen, orde handhaven, beveiligen, hervormen en ondersteunen.

Bewondering en een vaag schuldgevoel strijden om voorrang, want mijn macrobiotische houding tegenover alles militair schijnt ineens heel gemakzuchtig. Maar ik was dan ook nooit in het leger—daar maken ze een man van je (met excuses aan alle meiden en vrouwen in het groen, blauw en grijs).

Afghanistan - ISAF
De International Security Assistance Force (ISAF) ondersteunt de Afghaanse regering bij het handhaven van de veiligheid. Daarnaast zijn de militairen op verschillende manieren betrokken bij de wederopbouw van het land. Ook het Combined Security Transition Command (CSTC-A) en de European Police Mission (EUPOL) opereren in het Aziatische land.

Bahrein NLO CTF 150 / Bahrein CIFC
CTF 150 richt zich op een stabiele en veilige regio waarin internationale terroristische organisaties (ITO’s) verslagen zijn en alle naties zich binden en in staat zijn om een wederopstand van ITO’s te voorkomen en zich te houden aan het internationale recht.

Bosnië-Herzegovina - EUFOR
De belangrijkste taak van EUFOR is de voormalig strijdende partijen ervan te weerhouden het conflict opnieuw aan te gaan en erop toe te zien dat de Dayton-akkoorden worden nageleefd. Daarnaast is Nederland actief in het hoofdkwartier van EUFOR (NHQ) Althea in Sarajevo en in de EU Politiemissie (EUPM)

Burundi, Mali - SSR / BINUB
Naast het Europese initiatief EUSEC neemt Nederland deel aan de Security Sector Reform (SSR). Deze moet de gehele veiligheidssector in Burundi en Mali hervormen, wat moet leiden tot stabilisering. Het Bureau Intégré des Nations Unies au Burundi (BINUB) is er ter ondersteuning van de Burundese regering bij de coördinatie met donoren.

Congo - EUSEC
European Security missie (EUSEC) in de Democratische Republiek Congo en de EU Security Financial missie (EUSEC FIN) ondersteunen de (her)vorming van een geïntegreerde Congolese krijgsmacht. Missie (EUSEC) in de Democratische Republiek Congo en de EU Security Financial missie (EUSEC FIN) ondersteunen de (her)vorming van een geïntegreerde Congolese krijgsmacht.

Irak - NTM-I
De NAVO-trainingsmissie NTM-I (NATO Training Mission – Iraq) leidt Irakese militairen en veiligheidsfunctionarissen op.

Israël, Syrië, Libanon - UNTSO / EU BAM
De taak van UNTSO is het observeren van de afgesproken bestandslijnen tussen Libanon, Syrië en Israël. Op de Golanhoogte is UNTSO ook van UNDOF (United Nations Disengagement Observer Force), in Zuid-Libanon ook van UNIFIL (United Nations International Force In Lebanon). De European Union Border Assistance Mission (Rafah) is een missie van de Europese Unie voor bijstandsverlening inzake grensbeheer aan de grensovergang bij Rafah in de Gazastrook.

Kosovo - KFOR / EULEX
Kosovo Force (KFOR) is de militaire component van de NAVO-missie in Kosovo om de vrede en veiligheid te bewaren. EULEX, een missie van de Europese Unie, levert een bijdrage aan de opbouw van de rechtstaat, specifiek op het terrein van politie, justitie en douane.

Soedan - UNMIS
De belangrijkste taak van UNMIS is toezien op de naleving van het vredesakkoord Comprehensive Peace Agreement (CPA) dat de Sudanese regering in 2005 sloot met de Sudanese People's Liberation Movement (SPLM).

Somalië - WFP
Hr.Ms. Evertsen neemt deel aan het World Food Programme van de Verenigde Naties. Het luchtverdediging- en commandofregat patrouilleert in de Somalische wateren om voedseltransporten te escorteren. Dat is nodig om ze te beschermen tegen piraterij en roof, een groot probleem in het zeegebied bij de Hoorn van Afrika.

Tsjaad - EUFOR
EUFOR staat onder leiding van Frankrijk. Een verkenningseenheid van zestig Nederlandse mariniers maakt deel uit van een Iers bataljon. Zij hebben onder meer als taak om te zorgen voor veiligheid en stabiliteit, zodat vluchtelingen naar hun eigen gebied kunnen terugkeren.

vrijgesteld

Ik heb nooit in het leger gezeten. Destijds had men jaargang 1959 niet nodig. We zijn zelfs niet opgeroepen voor keuring; ze wisten blijkbaar dat 18-jarige jongens geboren in ’59 geen goed kanonnevoer konden worden. Gewoon “vrijgesteld van dienstplicht”. Ik was blij toe, want ik zag en zie mezelf niet als soldaat. Ze hadden dus wat mij betreft gelijk om er niet eens aan te beginnen.

Had ik wel in dienst gemoeten (in de toen heersende discussies over vrouwemancipatie kon je dat altijd aanvoeren om te onderbouwen dat jongens/mannen een slechter lot treft: ze moeten in dienst èn zich elke dag scheren) dan had ik ongetwijfeld van de dominee of van de ‘Koninklijke Nederlandse Militaire Bond Pro Rege’ of het ‘Protestants Interkerkelijk Thuisfront’ het boekwerkje »Uw Kerk gaat mee« gekregen. (Dat ‘interkerkelijk’ sloeg alleen op denominaties van protestantse snit, de Roomsen hadden hun aalmoezeniers en een eigen netwerk om de militair pastoraal bij te staan; de oecumene stond er toen nog slechter bij dan nu.)

Ik citeer uit »Uw Kerk gaat mee«:

Het is niet zo moeilijk, je diensttijd een verloren tijd te laten worden, door de kantjes er af te lopen, door alleen maar te kankeren, en je verder negens wat van aan te trekken. Maar deze jaren die zo diep in uw leven insnijden, kunnen ook winst voor u betekenen in plaats van verlies, niet alleen door het opdoen van levenservaring en het verkeren in een andere maatschappelijke omgeving, maar vooral door ze bewust met God door te maken.

Maar wacht ‘es even—leger, schieten, vijanden doden dat gaat toch in tegen het Christelijk geloof: bidden voor wie jou vervolgen, zwaarden omsmelten tot ploegijzers enzo?

Daarover heeft de ‘Sectie Kerk en Krijgsmacht van de Raad voor de Herderlijke Zorg der Nederlandse Hervormde Kerk’ (uitgever van bovenaangehaald boekwerkje) gelukkig het volgende te zeggen:

De Kerk is van mening, op het voetspoor van Paulus, dat de regeringen van Godswege de taak hebben ontvangen, om ieder in haar eigen gebied, desnoods met gebruik van haar „sterke arm”, orde en recht te handhaven. Immers, zo alleen wordt een ordelijke, menselijke samenleving mogelijk, waarin ieders rechten worden geëerbiedigd, en ieder zich in vrijheid kan ontplooien en er is wel niemand die aan de overheid deze taak en dit recht zou willen ontzeggen. Maar zou de overheid dan niet van Godswege de taak hebben mee te werken aan de vestiging en handhaving van een internationale rechtsorde ten behoeve van een vreedzaam samenwonen der volkeren, en zou zij niet het recht hebben de belangen van haar onderdanen desnoods met „sterke arm” te verdedigen tegen een buitenlandse aanvaller?—Welnu uit deze taak en dit inzicht vloeit de noodzaak voort van een vloot, een leger en luchtmacht, en dus van bewapening en van de militaire dienstplicht.

Volgens de Sectie Kerk en Krijgsmacht is ordelijk, menselijk en om die rechtsorde te handhaven is “van Godswege” een “sterke arm” nodig om de belangen van ’s lands onderdanen te verdedigen tegen vijanden. (de aanhalingstekens zijn van de Sectie). Echter,

De kerk verwerpt de communistische wereldbeschouwing en practijken te enen male; daaraan behoeft niemand een moment te twijfelen. Maar dat houdt nog niet in dat de Kerk nu ook blindelings een westers denken, onze westerse levenswijze en onze westerse politiek zou moeten verheerlijken, zoals zovelen doen. Integendeel, de Kerk zal het Westen met dezelfde maatstaven van waarheid en gerechtigheid moeten meten als ze dat het Oosten doet. Onrecht is onrecht, leugen is leugen, egoïsme is egoïsme, aan beide zijden van het ijzeren gordijn. Ook zal de Kerk, die zelf lééft van Gods verzoenend handelen, er bij volk en overheid op moeten aandringen, tot het uiterste de weg der verzoening, ook tussen de volkeren, te gaan, in plaats van zich te laten leiden door haat en te dreigen met geweld, terwijl zij in vredestijd zal moeten oproepen tot sociale gerechtigheid tussen de volkeren, waarbij de volkeren, die nog in schromelijke armoede en ellende verkeren, in ruime mate deel krijgen aan alle materiële en geestelijke goederen.

De “vijand” was dus, in de ogen van de Sectie, vooral het communisme, maar de ogen worden niet gesloten voor falen en tekortkomingen in de eigen samenleving. Overigens respect voor de laatste zin: tachtig woorden zonder haperen!

De dienstplichtige van protestantse huize kon dus zonder schuldgevoelens en gewetensvragen de wapenrok aantrekken, maar tijdens zijn groot en klein verlof was de Sectie Kerk en Krijgsmacht ook zorgzaam aanwezig. Door het gehele land verspreid waren er 72 ‘Christ. Militaire Tehuizen’. In Duitsland nog eens zes en in ‘De West’ (Suriname en de Ned. Antillen) vier. Daar kon gesjoeld of gebiljart worden en er werd koffie, T. en anijs- en chocolademelk geschonken. Bier waarschijnlijk niet, want “gij geheel anders” betekende in de jaren vijftig/zestig van de vorige eeuw vooral onthouding van alle genot.

Om in de sfeer te blijven wat Duits soldatenjargon (als vrijgestelde ken ik geen Nederlandstalige equivalenten):

Bälle flach halten: Je vooral niet uitsloven—je zit er tenslotte niet voor je lol
Begräbnisknaller: Landmijn
KZH bis DZE: Droom van iedere dienstplichtige: ‘Krank zuhause bis Dienstzeitende’
Mexikanisch abmunitionieren: Na een oefening de restmunitie in de lucht vuren, zodat die niet hoeft te worden geteld
Oberlolly: Benaming voor overste wanneer deze niet binnen gehoorsafstand is
Reiseleiter: Kapitein van oorlogsbodem
Tannebaum: Overmatig met decoraties behangen officier
Zivilversager: Iemand die in het burgerleven zo weinig talent en intellect heeft dat hij dienst neemt

hornig

Joe Horn wordt niet rechterlijk vervolgd. Fijn voor hem. Maar twee illegalen die hij heeft neergeschoten, blijven dood. De Los Angeles Times van Juli 1, 2008 (zo schrijven ze de datum in de VS) bericht erover.

Horn ziet op 14 november ’08 twee onbekende mannen uit het huis van de buren komen. Hij belt 911 (bij ons 112) en zegt dat hij voornemens is zijn geweer te gebruiken op de vermoedelijke inbrekers. De medewerker van het alarmnummer waarschuwt nog “property’s not worth killing someone over”, maar Horn vrezend dat de mannen wegkomen vóór de politie arriveert, schreeuwt naar de mannen “Move, you’re dead!” en opent vuur.

Hij zegt dat-ie verrast was hoe dichtbij de mannen waren. Maar één van de mannen blijkt in de rug geschoten. Het hooggerechtshof van Los Angeles heeft besloten Horn niet aan te klagen.

Weer blij dat ik in Nederland woon, waar de meeste mannen niet meteen een geweer pakken (als ze die al in huis hebben) wanneer ze iets verdachts zien.

[AP] HOUSTON, July 1 2008 — A grand jury here Monday cleared a Pasadena, Texas, man in the shooting deaths of two suspected burglars as they left his neighbor’s house — a case that stirred a national debate over whether he was a vigilante or a hero.

Joe Horn, 62, shot the men on Nov. 14 after he called authorities and declared his intention to open fire on the suspects with his 12-gauge shotgun.

The 911 audiotape captured multiple warnings by the dispatcher, asking Horn to stay inside and telling him that “property’s not worth killing someone over.” However, Horn grew agitated because the men looked to be getting away before police arrived. As the tape rolled, Horn went outside, shouted “Move, you’re dead!” and fired his weapon.

[…]

Many defense lawyers had predicted that a grand jury indictment would be unlikely in Texas, where many citizens strongly believe in their right to fire weapons in defense of home and property.

leut

Vanmorgen heeft de bezorger niet Trouw maar ADSportwereldPro in de bus geschoven. “De eerste dagelijkse sportkrant” staat op bladzijde 1 van de 32. Van Nederland zou daar bij moeten staan, want bij m’n weten kent Spanje en Italië meerdere van dergelijke kranten. In een berichtje op pagina 3 staat trots de oplage vermeld: 104.500, dat betekent “een bereik van 250.000 lezers”. Informatie die hoogstens interessant is voor adverteerders en reclamebureaux, de gemiddelde sportfan zal het worst wezen.

Dat is dezelfde fan die zich in oranje hult, als het EK-team voetjebal wint, maar de slingers meteen wegbergt als er verloren wordt. Ik bedoel, je bent fan of niet. Ook als het voorwerp van je verering het minder doet blijf je pal staan. Zoals ik fan van Sparks ben en blijf, hoewel ze minstens drie heel slechte LP’s/CD’s hebben gemaakt. Hun laatste, »Exotic Creatures Of The Deep«, is ¾ goed.

Ik ben noch actief noch passief sportief. Dus een sportkrant is aan mij niet besteed.

Maar wat staat er zoal in ADSportwereldPro? Over twee pagina’s plattegrondjes van 18 voetbalstadia waar niet, wel of gedeeltelijk gerookt mag worden; acht bladzijdes over de Toer van Frankrijk, waarvan twee met Tour-boeken; een foto twee pagina’s breed (voor aan de muur denk ik) van vier Amerikaanse basketballers in hun outfit voor de OS (OS staat voor Olympische Spelen, niet voor operating system); drie bladzijdes over Wimbledon; en een bericht over de nieuwe ‘shirtsponsor’ van voetbalclub Ajax. Aegon betaalt Ajax 11 miljoen euro (sic!) om hun firmanaam een voetbalseizoen op T-shirts van Ajax-spelers te plakken. En wat nou als je een PSV-er bent ("Wij leven mee met PSV") met een levensverzekering bij Aegon, heb je dan recht op premiekorting? Verder weet ik dankzij ADSportwereldPro dat 2 juli Walter Godefroot 65 jaar is geworden. Omdat zelfs de redactie van ADSportwereldPro aanvoelt dat de parate kennis van de gemiddelde sportfan grenzen heeft, staat achter zijn naam (wielrennen).

Dat is het wel zo’n beetje, wat ADSportwereldPro betreft. En de redactie staat voor de niet te benijden taak om zes dagen per week dergelijke non-informatie te genereren.

Ik sluit dit bericht af met iets dat wèl van belang is (vandaag deelde snackbar ‘Het Hoekje’ namelijk mee dat ze nu ook 'expresso' serveren):

Espresso Zo’n 50 ml water gaat met minstens 15 Bar druk door ± 7 gram speciale maling van 100% Arabica-bonen.

Ristretto Een extra sterke espresso van ± 25 ml. Deze hoeveelheid gaat door dezelfde hoeveelheid koffie als voor een espresso.

Cappuccino Een enkele espresso met evenveel warme melk en melkschuim.

Lungo Extra (± 100-120 ml) water gaat door ± 7 gram koffie.

Machiatto Een enkele espresso met bovenop één of twee eetlepels melkschuim.

Latte Machiatto Een enkele espresso gegoten in een glas gestoomde melk (half-om-half).

in de kou-2

Ik heb 17,99 euro (bijna veertig gulden) betaald voor de CD Viva la Vida van COLDPLAY.

Dat had ik er voor over, maar ik ben zwaar ontstemd erover dat de songteksten er niet bij zaten.

Die heb ik van www.coldplaying.com binnengehaald. Maar dat was een heel gedoe.

De muziekindustrie klaagt steen & been, maar als ik legaal mijn muziek verwerf, à raison van een week boodschappen, verwacht ik toch op z'n minst een schriftelijke weergave van de gezongen teksten.

Zelfs Frans de Boer drukt zijn rijmen af. En KRAFTWERK. Terwijl dat toch simpele regels zijn. Dan hoort Parlophone (onderdeel van gigant EMI) minimaal de lyriek van de Koude Spelers bij te sluiten? De 18 euro mag die meerwaarde wel opleveren. Zo dwingen ze me tot illegaal neerladen en branden. (Als ik dat al zou willen/kunnen, want ik ben te computeranalfabetisch om me daaraan te wagen.)