babels

Babylon 9 is niet een nieuwe SF-serie. Maar een wereldwijdwoordenboek voor het wereldwijdeweb, om te raadplegen op de PC. Ik kan het gratis neerladen vanaf hun website.

Maar ik denk dat ik dat maar niet doe en gewoon een woordenboek pak uit de kast achter mij wanneer ik wil weten wat barley is in het Nederlands.* (Klik op het plaatje om dat groter af te beelden.)

* Gerst. Wheat = tarwe. En proficiency = bekwaamheid. Volgens Kramers.

van

Het hoeft niets te betekenen. Het is onnodig er betekenis aan te geven. Er is helemaal geen betekenis. Maar toch…

Ik heb in mijn werk te maken met cliënten, voor wie ik werkzaamheden verricht. 

’s Morgens een cliënt en ’s middags een, de week door.

Het is me opgevallen dat de naam van elke ochtend-cliënt begint met ‘van’ en die van de middagen niet.

Toeval, random generated, onbedoelde en ongewilde samenloop van— ja van wat eigenlijk? Omstandigheden?

Er is geen plan geweest, geen opzet, geen doelstelling om acht willekeurige personen aan mij te koppelen, waarvan er vier een naam hebben die met ‘van’ begint. Het werkrooster met de tweemaal vier namen is niet bewust zo opgesteld, dat elke eerste naam van iedere dag begint met ‘van’. Ook niet onbewust, overigens.

Maar toch.

Wanneer in het doel- en zinloze bestaan zoiets als orde zichtbaar wordt, bijvoorbeeld als een rijtje toevallige namen in mijn agenda de eerste drie letters gemeen hebben, ben ik geneigd het op te merken als iets bijzonders. Het gegeven van de regelmatigheid doet een patroon vermoeden. Een patroon wijst op iemand die de regelmatigheid bewerkt, geregeld heeft. En zo iemand heeft er een bedoeling mee. 

Zo een redenatie kan het begin zijn van complottheorieën, godsdienst, paranoïa of/en waanzinnigheid.  

schijnbaar

Burgemeester Wim Cornelis van Gouda heeft een stukje grond gekocht en daarop een huis laten bouwen. In Elmina (Ghana). Gouda heeft een soort jumelage met Elmina vandaar deze Ghanese Connection.

Burgemeester Cornelis voelde ergens nattigheid en heeft persoonlijk KPMG gevraagd zijn privé-project te onderzoeken.

Dit is hun conclusie:

“Door de gemaakte keuzes in deze samenloop van betrokkenheid is de schijn van mogelijke belangenverstrengeling niet expliciet gemeden.”

Ik vind dit hartverscheurend mooi geformuleerd. 

(En als ik in de Goudse Gemeenteraad zat, zou ik het vertrouwen in Cornelis opzeggen.) 

vaut

Voor internationale telefonades maak ik her & der gebruik van Skype, omdat je dan als bellers elkaar kunt zien, omdat het “gratis”* is en omdat Skype rijmt op mijn voornaam, maar dan spreek je die verkeerd uit.

En verkeerd is volgens mij ook het Engels in het Windows-venstertje van Skype. Bekijk:

Ik heb het gewraakte woord geäccentueerd, omdat ik dan een trema op de ‘a’ kan zetten, want zo heb ik het geleerd ook al is het nu foutief Nederlands. Net zo als ‘cheaply’ niet goed is. ‘Cheaply’ vind ik namelijk klinken als ‘goedkoop’ in de zin van ‘schamel’ — het heeft een negatieve klank, laag in prijs en slecht van kwaliteit: ‘goedkoopjes’.

Maar door ‘cheaply’ te vervangen door ‘cheap’, waartoe ik neig, krijg je een slechtlopende zin. Dus misschien is ‘cheaply’ toch wel goed en zit ik fout.

* Tussen aanhalingstekens, want om te skypen heb je een PC nodig + een internetverbinding en beide kosten geld. De service is gratis en ik heb me vanaf dat ik van de Skype-mogelijkheid hoorde, afgevraagd hoe de bedenkers er geld mee verdienden. Dat deden ze dus niet en recentelijk heeft Microsoft ze dan ook overgenomen. 

authentiek

Hij heeft aanstellerig lang haar (stijl: 17^de eeuw, à la Michiel de Ruyter) en is ‘beautycoach’ (“Noem me alsjeblieft geen visagist, dat vind ik zo beperkend”). Hij frequenteert tv-programma’s die ik nauwelijks bekeek en tegenwoordig helemaal niet. Zijn naam is Thijs Willekes (34).

In een onlangs, ondanks een NEE/NEE-sticker, in mijn postbus gedeponeerd  magazine-achtig reclameblaadje van ICI PARIS XL (ook al zo’n overdreven naam) laat Thijs weten:

“Uiterlijk gaat niet alleen om de buitenkant. Vanbinnen moet het ook goed zitten. De buitenkant is een vertaalslag van wie je bent en wat je voelt. Als die twee synchroon lopen, dan zie je dat in alles terug. Dan ben je als het ware echt jezelf en straal je die authenticiteit ook uit.”  

Ik wil dolgraag echt mezelf  zijn (als het ware) en nu ben ik dus op zoek naar Thijs’ instructie-dvd.

inktpatroon

Nu we het toch over inktpatronen hebben, wekelijks fiets ik langs (een gedeelte van) het Amsterdam-Rijnkanaal (voor de kijkers: rechts) en (een gedeelte van) de spoorweg Utrecht – Amsterdam (v.v.).

Even voorbij Breukelen neem ik het pontje over genoemd kanaal.

En dan hoop ik elke keer dat ik meewind heb want dat vind ik leuker klinken dan wind-mee.*

* Deze zin staat hier om te zien of de spellingchecker er een probleem mee heeft. Die van Word niet, die van Google wel. 

ambitieus

Ik krijg semi-dagelijks ‘Regeringsnieuws’ in mijn Gmail postvakje. Gisteren met een bericht over Plan Bleker (Staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie) met “10 nieuwe werkwijzen om meer balans in het natuurbeleid aan te brengen”. Dit zijn de eerste drie:

Ander ambitieniveau Er wordt de komende jaren vooral ingezet op het behoud van bedreigde natuurtypen en minder op verbetering of uitbreiding van natuurtypen.

Limieten stellen Er wordt kwantitatief bepaald hoeveel de natuur in Nederland nog verbeterd moet worden voor het bereiken van een gunstige staat. In plaats van alleen te bepalen dat bijvoorbeeld de droge heide moet worden uitgebreid, zal worden vastgesteld met hoevéél hectare de droge heide moet zijn uitgebreid en wanneer. Als dat is bereikt, is het klaar. Dit geeft duidelijkheid in en rondom het gebied. 

Doelverlaging Wanneer Nederland heeft laten zien dat de gunstige staat van bepaalde natuurtypen bereikt is en geborgd wordt, dan kan in gebieden waar dit type voorkomt meer speelruimte ontstaan.

Ik word zeer ongerust door dit ‘ambitieniveau’. Van ambitie is geen sprake, behalve dan om de boel de boel te laten als het om natuurbeheer gaat. "Meer speelruimte"? Ruimte om te spelen voor wie, boeren en industriëlen?

Google was blijkbaar ook sceptisch, want één van de onvermijdelijke micro-advertenties naast het e-mailtje had als kopje ‘Groen Kappen’.


Op de netstek van het Ministerie van Economische Zaken, Landbouw & Innovatie (EL&I) is dit het eerste plaatje dat in het oog valt. Over ambitieniveau gesproken...



Staat Bleker daar nu zijn limousine te besproeien?

gelovelijk

De Roomsen in de VS van A moeten er per  27 november 2011 aan geloven. Dan wordt de nieuwe vertaling van het Missaal standaard.

Een missaal is het officiële RK liturgische kerkboek met alle vaste en wisselende lezingen en gebeden in de missen van het gehele kerkelijke jaar. Na het Tweede Vaticaans Concilie mocht de mis in de landstaal opgevoerd worden, voordien ging alles in het Latijn.

Onderdeel van elke mis is het credo, de geloofsbelijdenis. En de nieuwe versie die de Amerikaanse rooms-katholieken voortaan moeten zeggen begint aldus:

I believe in one God, the Father almighty, maker of heaven and earth, of all things visible and invisible.

Terwijl ze nu nog uitspreken:

We believe in one God, the Father, the Almighty, maker of heaven and earth, of all that is seen and unseen.

De verschillen heb ik gecursiveerd. Dat zijn er nogal wat en dit is nog maar de eerste regel.

Voortaan moet de individuele  Amerikaanse rooms-katholiek weer voor zichzelf geloven: ‘Ik geloof’, niet ‘Wij geloven’.

En dus in God, […] Schepper (Maker) van hemel en aarde, van alle zichtbare en onzichtbare dingen.

Totnutoe gelooft de Amerikaanse rooms-katholiek dat God alles heeft gemaakt dat je kunt zien en niet kunt zien. Bijvoorbeeld engelen. Vanaf eind november hoort zij/hij te geloven in (on)zichtbare dingen.

Een subtiel verschil. 

Uit de huidige tekst wordt duidelijk dat er meer is dan je kunt meten, wegen, kwantificeren. In de nieuwe versie zijn er door God gemaakte zichtbare en onzichtbare dingen. Blijkbaar heeft God (ook) dingen gemaakt waarvan Hij wil dat die onzichtbaar zijn, i.t.t. dingen die we niet kunnen waarnemen, zien.

Ik ben in het trotse bezit van een prachtig geïllustreerd missaal uit 1947, samengesteld door G. van Deun en uitgegeven bij G. Mosmans Zⁿ (Den Bosch), Ed. van Wees  (Breda) en J.H. van Wees Jr. (Utrecht) met imprimatur van L. Suenens, vic. gen.

Daarin staan de misteksten naast elkaar in het Latijn en het Nederlands afgedrukt. Zodoende weet ik dat het origineel luidt: “visibilium omnium et invisibilium”. In het Nederlands: "alle zichtbare en onzichtbare dingen". Maar ik ben als vertaling ook weleens tegengekomen: "al het zienlijke en onzienlijke". Dát vind ik mooi gezegd!

Ik ken geen Latijn (d.w.z. ik kan het lezen, maar weet niet wat ik lees), dus ik weet niet of ‘seen and unseen’ beter of slechter is dan ‘visible and unvisible’, maar het verschil is duidelijk een geloofsverklaring, niet verkeerd voor een credo. 

OKW

Het is september en dus beginnen vlugschriften, folders, catalogi betreffende kunst & cultuur in het seizoen 2011–’12 weer te vallen.

Ik word er een beetje ongedurig van. Een schier oneindig aanbod van concerten, theaterstukken, tentoonstellingen, vernissages, films en wat dies veel meer zij.

Ik weet, het zijn vrijblijvende aanbiedingen van op stapel staande culturele activiteiten en ik hoef er niet meer mee te doen dan ze bij het oud papier te leggen, maar ze prikkelen wel.

Moet ik me niet cultureel verheffen? Waarom ga ik niet naar dat toneelstuk, die opera, tentoonstelling, de Zesde van Mahler?

Ik lees (alles met letters) en luister muziek (van 15^de-eeuwse madrigalen tot Porcupine Tree en alles daartussen en omheen). Maar dat doe ik thuis. Films bezie ik per dvd ook hier op de bank (zoals net nog The Weather Man, waarin Nicholas Cage laat zien dat-ie echt wel acteren kan).  

Waarom dan niet in het echt?

Ik heb me voorgenomen in het komend halfjaar in elk geval naar het Graphic Design Museum in Breda te gaan. Om te beginnen. En daarna misschien iets met bloed, zweet & tranen, een toneelstuk ofzo. 

coupé

Blijkens een recensie in de krant van vandaag* hebben o.l.v.  Antonio Pappano,  Orchestra e Coro dell’Accademia Nazionale di Santa Cecilia Roma en een stel solisten Rossini’s opera Guillaume Tell (1829) op cd gezet. Voor EMI.

Mijn enige real life opera-ervaring is Madama Butterfly (Puccini), die ik bewonderde in de Stopera, honderd jaar geleden. Ik vond het prachtig. Maar wie wat zong en welk orkest begeleidde, kan ik niet reproduceren.  

Verder doe ik niet aan opera, behalve dan Ernst Daniël Smid, zondagsavonds, 18.00u op Radio4. En ik heb ooit op tv Wagner’s Ring gevolgd, waarbij ik vooral onder de indruk was van het theaterdeel van het Gesamtkunstwerk.

Dus ik kan niet helemaal meevoelen met de laatste regels van de recensent over Guillaume Tell,

Jammer dat het terzet van de dames in de laatste akte gecoupeerd is [...].

 Een intrigerende zin, vooral omdat ik niet weet wat er mee bedoeld wil zijn.  

* eigenlijk dinsdag 30-8-2011.