hopelijk

Het is niet toevallig dat Linderman en de Paus zo vlak na elkaar verschijnen op deze netstek (zie 11-12-’07 en 12-12-’07). Het gaat natuurlijk om dat begrip ‘hoop’.

Benedictus XVI is vol lof over christelijke Hoop & Verwachting terwijl Linderman een zeker cynisme tentoonspreidt.

En dat zijn de twee polen waartussen ik me bevind. Ik zou graag willen dat Bennie gelijk krijgt, maar ik ben bang dat Linderman het heeft.

Benedictus XVI:

Als het protest tegen God gezien het leed van de wereld begrijpelijk is, dan is de aanspraak dat de mensheid kan en moet doen wat geen God in feite doet of kan doen, zowel aanmatigend als intrinsiek onjuist. Het is dan ook geen toeval dat deze idee geleid heeft tot de ergste vormen van wreedheid en schendingen tegen de gerechtigheid […] Een wereld die haar eigen gerechtigheid moet scheppen is een wereld zonder hoop.

De helden van Heroes gaan het kwaad met geweld te lijf, na existentieel getwijfel of ze het eigenlijk wel wíllen en of uitgerekend zíj, zelfs met hun klaarblijkelijk bijzondere gaven, het wel kunnen. De boodschap van Heroes is volgens mij dat gewone mensen tot bijzondere dingen in staat zijn.

De boodschap van Spe Salvi is:

'De grote dag zal het aantonen, want deze verschijnt met vuur, en het vuur zal uitwijzen wat ieders werk waard is' (3:13). In de pijn van deze ontmoeting worden de onzuiverheden en de ziektes van ons leven voor ons zichtbaar. En juist daarin bestaat de verlossing. Zijn strakke blik, de aanraking van zijn hart, geneest ons door de onmiskenbaar pijnlijke transformatie 'als door vuur'. Maar het is deze gezegende pijn, waarin de heilige kracht van zijn liefde als een vlam door ons heen schroeit. Daardoor worden wij in staat gesteld geheel onszelf te zijn en dus ook geheel van God.

Ik slinger heen en weer tussen beiden. Het zal wel de ‘condition humaine’ zijn. Ik ga Spe Salvi nog maar ‘es goed lezen.