God en brein

In Trouw (waar anders) van 15 december was dit artikel te lezen van Herman M. van Praag, psychiater. Het gaat over 'neurotheologie'. Dat kende ik nog niet. Het blijkt dat religieuze gevoelens en ervaringen letterlijk in ons brein zijn aan te wijzen. Van Praag onderzoekt de gevolgen van deze wetenschappelijke vaststelling. Een citaat:

De mens kent spirituele behoeften, die hij kan bevredigen door religieuze gevoelens en overwegingen op te wekken. Dat kan omdat ons brein over de hiertoe benodigde circuits van zenuwcellen beschikt. Die circuits zijn niet de oorsprong van religiositeit, zij zijn een intermediair tussen bepaalde psychologische behoeften en hun gevoelsmatige bevrediging.

En nog één:

Voor zover bekend, ontbreken ’religieuze circuits’ in de hersenen van dieren. Zij kwamen tot ontwikkeling bij homo sapiens, omdat ze hem tot nut waren; ze bevorderen zijn aanpassing aan het bestaan. Zij boden evolutionair gezien voordelen. Dat ’nut’ kan in psychologische termen worden beschreven.

Voor de rest moet je het hele verhaal maar lezen.