zaterdag 15 december 2007

christmess

Ik haat Kerstmis.

Het woord zegt het al.

Ik haat het om onder begeleiding van vrome muziek de gevulde hertebiefstuk uit de schappen van de supermarkt te moeten pakken. Ik haat de shoarmatent hier beneden, gerund door Egyptenaren, die zich hult in kerstslingers, lichtjes en een arreslee. Ik haat de kerstboom naast m'n voordeur, er neergezet namens de bewonerscommissie, waarvoor elke bewoner geacht wordt de ballen en slingers aan te leveren. Ik haat kerstCD's (zelfs de door mij geliefde Jars of Clay maakten er één). Ik haat de kerstverlichting aan de balkons tegenover mij, waardoor de straatlantaarns hun functie verliezen.

Ik haat Kerstmis, omdat de ware reden voor Kerstfeest, het mysterie van God's incarnatie in Jezus, totaal wordt ondergesneeuwd (het liefst met kunstsneeuw) door een slechte imitatie van Sinterklaas, arreslee, boom en viergangendiners. Kerstmis is een soort oranjevoetbalgekte, zonder Marco van Basten en zijn team.

En daarbij komt nog dat Kerstfeest voor het christendom totaal onbelangrijk is. "De wereld" krijgt vochtige ogen bij een pasgeborene, maar twee van de vier Evangelies hebben het niet eens over de geboorte van Jezus.

Paulus heeft het in zijn brieven nergens over Jezus' geboorte. De eerste openbare toespraak van God's bevrijdende handelen voor de mensheid door Jezus (in Handelingen), gaat helemaal niet over zwangerschap, geen plaats in de herberg of wijzen uit het oosten:

Jezus uit Nazaret is door God tot u gezonden, hetgeen gebleken is uit de grote daden en de wonderen en tekenen die God, zoals u bekend is, door zijn toedoen onder u heeft verricht. Deze Jezus, die overeenkomstig Gods bedoeling en voorkennis is uitgeleverd, hebt u door heidenen laten kruisigen en doden. God heeft hem echter tot leven gewekt en de last van de dood van hem afgenomen, want de dood kon zijn macht over hem niet behouden. [...] Jezus is door God tot leven gewekt, daarvan getuigen wij allen. Hij is door God verheven, zit aan zijn rechterhand, en heeft van de Vader de heilige Geest, die ons beloofd is, ontvangen. (NBV)
Let wel: Jezus van Nazaret, niet Bethlehem. Waar Jezus geboren werd en in welke omstandigheden doet er voor Petrus niet toe. Pasen, opstanding, nieuw leven door de dood heen: dát is boodschap van het christendom. Het christelijk geloof kan makkelijk zonder geboorteverhalen, maar beslist niet zonder Paasverhalen.

Heidenen worden elk jaar opnieuw warm van schaapjes en zingende engeltjes en vage dromen van vrede. Maar de grote ommekeer van het christendom is niet een geboorte, maar de baanbreking van Leven met een hoofdletter, in en door lijden heen, dat we vieren (maar niet genoeg vieren) met Pasen.
Het christelijk geloof gaat over een Man naar God's hart, die sprak, leerde en leefde uit liefde voor God en mensen, uitgekotst werd door de machthebbers, stierf aan een kruis, van godswege werd opgewekt en zo nieuw leven mogelijk maakt voor de mensheid. Dat is niet zoet en lief, maar schrijnend en pijnlijk. En of deze Mensenzoon ter wereld kwam door een keizersnee of als baby in een voederbak lag of in een wiegje van Ikea is voor het christelijk geloof volkomen irrelevant.

Heidenen mogen van mij Kerstmis hebben, als christenen Paasfeest mogen houden. En dan dus ook geen eitjes, hazen en paastakken!

Ik haat Kerstmis, maar vooruit, het stalletje in de hoek van de kamer mag blijven (en de adventster voor mijn raam).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten