Je zult maar soldaat zijn in Afghanistan of Irak. Ik zou het niet kunnen. Dus petje af voor de meiden (hoewel, worden vrouwelijke militairen uitgezonden naar deze fronten?) en jongens die daar mede namens mij hun leven in de waagschaal stellen.
Maar nu hoor ik op de BBC-Worldservice dit.
Scherpschutters hebben naast de vijand ongevraagd en ongewild Bijbelteksten in het vizier.
Ik vind de combinatie van wapens en het evangelie enigszins ongepast. Helemaal een pacifist ben ik niet; er zijn situaties waarbij grof geweld de laatste, maar wel enige optie is. Alleen ben ik te laf om zelf klappen uit te delen.
"Irak" was niet zo'n situatie (zoals Davids c.s. ten overvloede aantoonde) en van "Afghanistan" weet ik niet meer waarom we daar zo nodig moesten gaan vechten.
Maar nu onze jongens daar zijn, hebben ze mijn steun en bewondering.
Maar dan horen ze niet Bijbelteksten opgedrongen te krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten