Wat Bawer vindt

Weer even over die 'Nederlandse identiteit' -- het zit me wel hoog blijkbaar. Hier een citaat uit een recent werk van een zekere Bruce Bawer, een Amerikaan woonachtig in Oslo, Noorwegen. While Europe Slept heet het en het gaat over de "islamisering" van Europa, zoals hij meent dat die zich aan het voltrekken is of zich zelfs al voltrokken heeft. Een buitenstaander kan altijd beter aangeven hoe we er voorstaan.

Ik zie tegelijkertijd verbanden met Kuitert's gedachten over "geloof als verbeelding" (zie mijn post van 9 oktober '07). De verbeelding die maakt dat mensen geld geven aan TV-dominees, duiven loslaten bij een begrafenis, of zichzelf opblazen. Allemaal vanuit een geloof.

Bawer's vaststelling, die ik wel deel geloof ik, is dat het geseculariseerde, intellectuele Europa zich überhaupt niet meer kan voorstellen, welke kracht verbeelding (geloof) heeft op het doen en laten van mensen. En in het geval van terrorisme in de naam van Allah, voor de oorzaken ervan op zoek gaat naar "objectieve" beweegredenen. Zoals armoede, onderdrukking, kolonialisme; Marx-begrippen. Bawer geeft daarbij aan, dat in de VSA "geloof" en religie een veel prominentere plek heeft, ook onder de intelligentsia. En dat ze daarom dus beter de "gevaren" van de Islam kunnen onderkennen.

Hier het citaat:

Indeed, it had become increasingly obvious to me that in understanding the Islamist threat, Americans have one big advantage: we’re surrounded by religion. In the United States, even if one isn’t religious oneself, one is likely to have friends, relatives, neighbors or coworkers for whom religious identity is not merely a matter of vestigial, nominal affiliation but of profound conviction; it’s something that guides their major life decisions and shapes their conception of the universe. Since we know such people, we know how powerful (for better or for worse) religion can be. Few Western Europeans who aren’t Muslims have this kind of rsthand knowledge. Most come from Christian backgrounds but don’t go to church except for weddings and funerals. If they do belong to a denomination, it’s because they were born into it and have never bothered to remove their names from the membership rolls. Their supposed religious identity has little or no meaning for them, other than perhaps being related in their minds to the broad ideals of universal brotherhood, equality, and peaceful coexistence — ideals that they associate at least as much with the UN as with any church. It’s difcult for them to conceive that someone can actually view this or that theological system as containing the ultimate key to the workings of the cosmos — and can be capable of acting on that belief in earth-shattering ways. It’s also difficult for them to grasp the idea that a religion might be devoted to something other than the ideals set forth in the UN charter. This failure of imagination is especially pronounced among the Western European elite. The average German politician, French journalists, or Swedish professor simply can’t imagine a life directed by religious belief. Confronted with the fact that it’s indeed such belief — albeit of a particularly dark and twisted variety — that impels Islamists, their immediate impulse is to be dismissive: No, that can’t be it. It must be something else. It must be something we can relate to — poverty, oppression, colonialism. The neo-Marxist analyses come easily. And from these misreadings of reality spring a host of colossally wrongheaded responses.

Ik vind het een tintelende gedachtengang. En ook een vraag naar Kuitert. Hij meent dat geloof allemaal "verbeelding" is (waar hij overigens niets slechts van zegt), maar hoe kan die verbeelding dan zó krachtig (en meedogenloos) mensen aanzetten tot bijvoorbeeld jezelf opblazen in een winkelcentrum?

En waarom is dat andere "stelstel van verbeelding", maar dan zonder een god (het marxisme/communisme), een zachte dood gestorven? Omdat god/God uiteindelijk niet gemist kan worden?

Vragen, vragen. Ik geef ze maar door...