zondag 28 juni 2009

In Memoriam

Overlijdt Michael Jackson gaat tot overmaat de fiets stuk. De ex-fiets van mijn ook al overleden Broer. De popkoning is 50 geworden, Broer 45. Diens fiets heeft me het afgelopen paar jaar trouw en zonder problemen v.v. van mijn woonplaats naar Loenen gebracht (en alle plekken daartussenin). Het ijzeren paard waardoor ik in staat was om post te bezorgen voor de postuitbuiter—pardon, uitbater Sandd, toen ik met mijn arbeidsherintegratie bezig was.

De laatste weken viel de ene na de andere van de zeven versnellingen uit. En die het nog wel deden kraakten of piepten of allebei. De fiets is (destijds tweedehands) 15 à 20 jaar terug door Broer aangeschaft en na diens dood op mij overgegaan.

De lokale fietshersteller heeft zich erover gebogen. En hij had geen goed nieuws. Het kwam er op neer dat de versneller van een oud type is, waarvoor geen onderdelen gemaakt worden. Jammer, want ik vond het altijd zo leuk om aan de handletjes te trekken of duwen. De bediening bestaat namelijk uit twee hefboompjes op de tussenstang. Het linker kan in twee standen, het rechter in vier. Een wisselende combinatie van verschillende standen maakt zeven versnellingen mogelijk. Ik voelde me steeds een smooth operator als ik onderweg was en kon allengs zonder te kijken het systeem bedienen. Antiek dus.

Voorstel was het bestellen van een nieuwe versnellingsnaaf à raison van € 75. Met arbeidsloon zou het zo'n 165 euro gaan kosten. Enfin, dat moesten we dan maar doen, want mijn andere fiets piept, schuurt en knarst en heeft maar vijf versnellingen, waarvan er twee kapot zijn. En wat denk je? Die zijn van hetzelfde pleistoceen type als die van Broerlief zijn rijwiel.

Met die fiets heb ik deze week rondgereden, terwijl ik als een waanzinnige moest trappen. Want alleen de hoogste versnelling werkt nog, Of de laagste dat weet ik nooit precies. In elk geval die versnelling waarbij ik onzinnig veel moet trappen, en nauwelijks vaart maak. Handig als je de brug op gaat, maar knieschijf-vermorzelend als je gewoon op het fietspad rijdt. Naar mijn werk te Loenen en Breukelen ben ik deze week per bus gegaan, want met zo'n fiets is dat niet te doen. Naar Vleuten en terug en in M####### zelf kon nog net.

Gelukkig belde vrijdag Jaap van KL-2000 (zo heet de fietsspeciaalzaak—vreemde naam, ik zal informeren naar het hoe & waarom).

Hoewel, gelukkig? Hij moest wederom een slechtnieuwsgesprek met me aangaan. De bestelde versnellingsnaaf wordt met palletjes in het hart van het wiel gezet. Maar de originele voorhistorische versnellingsnaaf heeft daartoe veertjes (drie). De nieuwe naaf past dus niet in het wiel. Oplossing was nu het bestellen van een geheel nieuw wiel met versnellingsnaaf. Zo'n wiel kost (houd u zich maar even vast aan de piano): 230 euro. Exclusief arbeidsloon. Maar een nachtje over slapen.

Gistermorgen heb ik me bij Jaap gemeld. Zo'n wiel is toch wel veel geld. Maar Jaap had een tweedehandsje staan, een donkerblauwe (of paars, ik ben in dat kleurenspectrum bijziend) Gazelle "Paris City Hybride Oversized Croom Molybdeen". Ja echt. Hybride betekent waarschijnlijk dat ik er ook mee onderwater kan. En dat alles (mèt zeven versnellingen) voor de weggeefprijs van 275 euro!

Die heb ik maar gekocht, want ik heb toch een vervoermiddel nodig; een 45-strippenkaart kost € 21,60 en in één week is-ie voor ¾ opgebruikt.

Broer zijn fiets lag zonder achterwiel in een hoek van de werkplaats. Dat ziet er treurig uit, hoor, zo'n geämputeerd rijwiel. Of ik die terug wilde, voor de onderdelen? Ik heb nee gezegd, want hij is blijkbaar iets voor het museum en ik heb er niets meer aan.

Na een korte lijdensweg is Broer zijn fiets niet meer. Ik reik nu nog op de nieuwe-oude Gazelle vergeefs naar de middenstang, maar dat zal slijten, hoop ik.

vrijdag 19 juni 2009

dubbelfout

DE reacties op de kwiz blijven binnenstromen.

Een zekere Joking had een antwoord, maar door het twee keer in te sturen wordt het niet meer correct. Het is niet Malta. Maar zij/hij zit in de buurt.

donderdag 18 juni 2009

piekerend

Collecteren.

Dat doe ik tweemaal per jaar. Voor tegen kanker en het Rode Kruis. Niet tegelijkertijd, beetje lastig twee bussen, maar 1x in juni en 1x in september.

Tijdens deze sociaal-emotioneel veeleisende activiteit (het is een soort speed-daten want je moet in nanoseconden innemend en charmant zijn en dat meerdere malen achtereen) ben ik aan het piekeren over wat nu de meest economische manier is om mijn wijk te lopen.

Mijn collecteronde doe ik meestal in flatgebouwen met gangen en aan weerszijden deuren. Maar mijn gepieker geldt evenzeer een wijk met straten en huizen links en rechts.

Is het nu sneller om eerst de deuren met oneven nummers te doen, dan aan het einde van de gang/straat over te steken en terug langs de ‘even deuren’ te gaan; of zigzaggend—even deur, oversteken naar oneven deur, terug oversteken naar eerstvolgende even deur enzoverder enzovoorts. Vraagteken.

Een wiskundige, die whizzkid van de serie NUMB3RS bijvoorbeeld, kan daar vast een slimme formule op loslaten (iets met negatieve getallen en ∑, ∂, √—dat vind ik altijd magisch, rekenen met –3⅞ ofzo en dat er dan toch een reëel en tastbaar getal van komt).

Maar misschien weet een toevallige lezer ook een antwoord bij dit klemmende probleem.

error

Dit was wat de Mighty Mozilla’s van Vuurvos mij onlangs meedeelden, toen ik het interweb op wilde:

Verbinding onderbroken
De verbinding met de server werd geherinitialiseerd tijdens het laden van de pagina.
De netwerklink werd onderbroken tijdens het onderhandelen over de verbinding.
Probeer het opnieuw.


Ik ben waarschijnlijk de op één na laatste Nederlander die internet via een koperdraadje van een telefoon (“dial up”); de andere is Sinterklaas. Of mijn antieke wijze van internetten ermee te maken heeft, maar blijkbaar moet er elke keer over een verbinding "onderhandeld" worden.

Mijn provider is Tomaatnet.nl (óók SP), dus ik weet nu waar Jan’s chronische hernia vandaan komt. Als Marijnissen enerzijds en KPN, Mozilla en waarschijnlijk de CIA anderzijds, keihard moeten onderhandelen (met rook- en plaspauzes, overleg met de achterban), elke keer wanneer ik en alle andere Tomaatnetters on line willen, dan heeft-ie daar een 49-urige dagtaak aan. Geen wonder dat hij is teruggetreden als fractieleider/lijsttrekker.

Nog even over dat “geherinitialiseerd”. Bill Gates heeft geen spellingssuggesties bij dit woord en ook ik vraag me heftig af of dit wel correct Nederlands is. Maar ik kan er zo ook geen ander woord voor bedenken, al was het maar omdat ik niet weet wat er precies bedoeld wordt. Wat wordt er “geïnitialiseerd”, waarom lukt dat niet en wie of wat doet een herhaalde poging als ik verbinding maak met de server?

Fijne vragen voor het hulpbureau van Tomaatnet.

woensdag 17 juni 2009

enkwète

Ik ben één van de 35.000 uitverkorenen van het Werknemersonderzoek 2009 Zorg & Welzijn. Achtentwintig pagina’s op A4-formaat.

Een hele eer, maar ook een grote verantwoordelijkheid. Want bijv. vraag 55 vraagt mij of ik er trots op ben bij de organisatie te werken waar ik werk. En of ik mij “het lot” van de organisatie “erg aantrek”. En of ik weet hoeveel mensen er bij mijn werkgever in dienst zijn. Of ik vind dat er voordelen zijn deze organisatie “tot in lengte van dagen” trouw te blijven. “Tot in lengte van dagen” — mooie Bijbelse taal. Maar ik vraag me af in hoeverre mijn collega’s op v(m)bo-niveau deze (en andere) formuleringen begrijpen.

[“Vanity: my favorite sin” zegt de duivel (Al Pacino) in The Devil’s Advocate; en dat is hier wel van toepassing want door deze observatie suggereer ik subtiel dat ik het wel begrijp. Zelfverheffing dus, een doodszonde].

Ik daag u uit om antwoord te geven op voorgaande vragen. Als u negatief antwoordt, zou ik maar niet ontslag nemen want er gaan 320.000 banen verloren tot 2010 en er worden meer dan 900.000 werklozen verwacht, waarschuwt Trouw vanmorgen.

Een werknemertevredenheidsonderzoek heeft dus niet mijn prioriteit — ik mag blij zijn dat ik (voorlopig?) nog werk hèb.

Toch zal ik de lijst naar eer en geweten en zorgvuldig invullen, ik ben al op bladzijde 15.

dinsdag 16 juni 2009

gestild

Zit ik hier te mopperen over een vermeende Paulusstilte in het Paulusjaar, wijst èn Google èn Yahoo! mij fijntjes en tot mijn schaamte op een tot-tranens-toe mooi geschreven Letter & Geest (Trouw) artikel van Willem Jan Otten over Paulus, waarin hij (Otten) reflecteert over maar liefst twee boeken over de man (Paulus):

Paulus. De fundering van het universalisme door Alain Badiou. Vert. Dominiek Hoens & Jan de Wit. Ten Have, Kampen

Genie of misgeboorte. Zeven vooroordelen over de apostel Paulus door Patrick Chatelion Counet. KBS Uitgeverij, Den Bosch

Op naar de boekwinkel dus!

maandag 15 juni 2009

jarig

Nog een paar weken te gaan en dan is het Paulusjaar voorbij.

Hij is in het mediageweld rond Calvijn en Darwin ondergesneeuwd geraakt, want veel over of van de Apostel Paulus, de grote pleitbezorger van Iemand die hij slechts van horen zeggen kende, heb ik niet gehoord.

Bennie van Rome had een serie catechese-lessen over Paulus' leven en theologie, welke ik dank de netstek Interkerk alle tot me genomen heb, maar verder was het in mijn beleving een stil Paulusjaar.

Waar waren de affiches, het glossy, artikelen in Letter & Geest? (Ik ben protestant, dus van de RK media krijg ik weinig mee, misschien dat ik daar over Paulus gestruikeld was).

Want een struikelblok was en is Paulus, alleen al zijn 'Rechtvaardigingsleer' was oorzaak van de Reformatie. Zijn visie op vrouwen, slaven, staat, Joodse geloof heeft de christenen na hem heel wat hoofdbrekens gekost.

Dus toch maar zijn correspondentie weer ter hand nemen en dan bij voorkeur in de vertaling van Pieter Oussoren (de Naardense Bijbel, uitg. Skandalon).

zondag 14 juni 2009

krak

Ik ben op m’n pijp gestapt. En deze is nu irreparabel kapot.

Het is toch jammer, zonde, sneu, verdrietig, zielig zo’n gebroken pijp.

Nu heb ik zo’n 10 à 15 pijpen, dus ik kan nog even vooruit, maar het resultaat van mijn onvoorzichtigheid roept wel allerlei schuld en schaamte op, een post-paradijs gevoel, besef van de broosheid van het bestaan, spijt over falen en feilen, inzicht in de onherroepelijkheid van woorden en daden, somberte over de niksigheid van het kleine geluk en de dictatuur van het kwaad.

In zo’n bui moet ik geen whisky drinken.

[En hij schonk zich er nog één in].

donderdag 11 juni 2009

helaas

Het eerste antwoord op mijn kwisvraag van een paar maand terug is fout.

Wie doet nog een poging?

WW

Wat ik nou toch zag! Reclame voor een automobiel. (Welk merk of type weet ik niet meer, dus reclame-technisch is de opzet mislukt.)

Maar wat mij de oren deed uitwrijven was de toezegging dat wanneer ik de wagen in quaestie zou aanschaffen, mij als premie een werkloosheidsverzekering werd beloofd.

Ik dacht eerst dat het een goede grap was, maar ik ben de spot sindsdien regelmatig tegengekomen, dus het is serieus.

Ik denk nu dat het onderhoud en op de weg houden van zo'n auto blijkbaar zo kostbaar is, of zo gevaarlijk of maatschappelijk ongewenst dat het reden voor ontslag op staande voet is. En daarom dus een werkloosheidsverzekering.

Of heb ik de boodschap nu niet begrepen?

donderdag 4 juni 2009

Emine

Het is toch de PvdA geworden. Ik zou op D’66 gestemd hebben, ware het niet dat die een lijstverbinding hebben met nota beide bene de VVD.

Ik heb heden 16.33u dus van één mijner grondrechten gebruikt gemaakt door vóór de naam van Emine Bozkurt (v) het hokje rood te kleuren. Een waarlijk Europese naam en bij alle zich voordoende keuzemogelijkheden kies ik waar mogelijk standaard een vrouw.

Wie zij is en waar zij voor staat, weet ik niet—alle partijen zijn schromelijk tekort geschoten om mij hun standpunten duidelijk te maken (m.u.v. de SP maar die zijn tegen Europa dus die hadden helemaal niet horen mee te doen aan deze verkiezingen).

Ik heb geen folders ontvangen, geen ballon of pen gezien. Wel affiches en dan speciaal die van Dennis de Jong c.s., de treinstations hingen er vol van. Maar affiches bevatten kreten, geen inhoudelijke uiteenzettingen.

Ik had natuurlijk via interweb alle partijprogramma’s kunnen gaan lezen, maar tja…