Ik ben één van de 35.000 uitverkorenen van het Werknemersonderzoek 2009 Zorg & Welzijn. Achtentwintig pagina’s op A4-formaat.
Een hele eer, maar ook een grote verantwoordelijkheid. Want bijv. vraag 55 vraagt mij of ik er trots op ben bij de organisatie te werken waar ik werk. En of ik mij “het lot” van de organisatie “erg aantrek”. En of ik weet hoeveel mensen er bij mijn werkgever in dienst zijn. Of ik vind dat er voordelen zijn deze organisatie “tot in lengte van dagen” trouw te blijven. “Tot in lengte van dagen” — mooie Bijbelse taal. Maar ik vraag me af in hoeverre mijn collega’s op v(m)bo-niveau deze (en andere) formuleringen begrijpen.
[“Vanity: my favorite sin” zegt de duivel (Al Pacino) in The Devil’s Advocate; en dat is hier wel van toepassing want door deze observatie suggereer ik subtiel dat ik het wel begrijp. Zelfverheffing dus, een doodszonde].
Ik daag u uit om antwoord te geven op voorgaande vragen. Als u negatief antwoordt, zou ik maar niet ontslag nemen want er gaan 320.000 banen verloren tot 2010 en er worden meer dan 900.000 werklozen verwacht, waarschuwt Trouw vanmorgen.
Een werknemertevredenheidsonderzoek heeft dus niet mijn prioriteit — ik mag blij zijn dat ik (voorlopig?) nog werk hèb.
Toch zal ik de lijst naar eer en geweten en zorgvuldig invullen, ik ben al op bladzijde 15.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten