Als de beste antwoorden op niet gestelde vragen gelden de
boeken »Wim« en »Tweede boek over Wim« met illustraties van de schrijver. De
schrijver is Wim Hofman (google die naam zelf maar). »Wim« (1976) begint aldus:
Op het strand. Tegen de avond.De zee grijs. Stil. En troebel. Laag water.Het kan niet lager. Af en toe komt er heel moe en lui een golfje omhoog. Omdat het nu eenmaal moet.De lucht heeft de kleur van lood. De zon is een enorm oranje ding.Die stoort zich nergens aan. Die doet maar. Gaat langzaam maar zeker onder, de zee in.En de rest maar wachten.
Die regels zijn pure poëzie en maken dat je verder wilt
lezen.
En dat ben ik nu aan het doen.
Genoemde boeken verschenen destijds bij uitgeverij Van
Holkema & Warendorf en tegenwoordig bij Querido, geloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten