tijdverdrijf

Later kon hij altijd nog zeggen dat z’n horloge had stilgestaan. Geen geldige reden, wist hij, want hij had op z’n mobieltje kunnen kijken. (Bestaat 002 nog, dat telefoonnummer dat de actuele tijd meedeelt met een prettig efficiënte damesstem?)
Voor nu moest hij maar hij maar gewoon verdergaan, ook al vermoedde hij dat hij de voorlaatste afslag had moeten nemen.
Thuis had hij minstens vijf klokken en wekkers, het klokje van de laptop niet meegerekend. Geen daarvan was synchroon met de atoomklok.  Elk liep een paar of zelfs vijf minuten voor. Bedoeld om nooit te laat te komen. Maar bij elke blik op de wandklok rekende hij razendsnel vijf minuten terug en moest zich alsnog haasten. Alleen het klokje van Windows gaf de actuele tijd weer (althans de tijd in Redmond zes uur later of eerder). Maar de computer had hij niet altijd aanstaan.