De geheime dienst en de politie maakt gebruik van de kennis
van ’informanten’. Althans dat moet ik aannemen van talloze tv-series, films, thrillers,
(misdaad)romans. Die informanten geven kennis uit hun ’milieu’ door, waar de
gemiddelde wetsdienaar moeilijk zelf aan kan komen. Het zijn spionnen voor de
goede zaak, maar in genoemde media worden ze vaak als onbetrouwbare, ’rattige’
types neergezet. Het zijn klikspanen, niet-loyaal, omkoopbaar. En wanneer een detective
gebruik maakt van hun diensten is dat meestal niet helemaal zuiver. Hoewel ik
niet zou weten waarom en waarvoor, zou ik informant willen zijn wanneer ’ze’ mij
daarvoor vroegen?
Dit alles omdat ik gisternacht op BNR een ’corruptie-accountant’
deze zin hoorde zeggen: „Klokkeluiders die de stoute schoen oppakken.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten