blad

Vanuit zijn ooghoeken zag hij het blad zijn richting opwaaien. Hij had kunnen bukken of zijwaarts wegdraaien, dan was er niets gebeurd. Maar hij bleef doorfietsen en zo woei het eerste herfstblad van dat jaar hem recht in het gezicht. Het had net geregend, het blad was nat, en bleef op zijn gezicht kleven. Het was oranje-bruin, maar hij kon niet zeggen van welk soort boom het was gewaaid. Hij zette zijn benen aan de grond en veegde met zijn linkerhand het blad weg. Hij had alles onder controle. En vervolgde zijn weg.