pakkans

Zondag mag ik weer mijn nette pak dragen, compleet met overhemd en stropdas in Windsor-knoop. Ik heb drie pakken die ik nooit draag in mijn dagelijks werk, wel voor de zondagsarbeid.

Mijn gewone (werk)kleding bestaat uit spijkerbroek, T-shirt met lange mouwen (of katoenen ruitjes-overhemd) en sweatshirt, maar dan een dunne. Of één van de katoenen broeken die ik al een jaar of tien heb en eigenlijk een beetje te kort zijn. Kwaliteit: C&A, Vögele of Dirk supermarkt aanbieding.

De kostuums + bijbehorende overhemden en dassen zijn een klasse of 10 hoger, hoewel aangeschaft tijdens opruimingen dus minder duur dan de kwaliteit voorschrijft.

Ik hou niet van winkelen voor kleding. Wanneer een broek bijna uit elkaar valt, moet er een nieuwe komen. Aan het kopen daarvan besteed ik nooit meer dan een half uur. 

Mijn kostuums echter hebben bij aanschaf meer tijd vereist. Niet omdat ik een halve of hele dag in Utrecht of Amsterdam winkel-in-winkel-uit loop. Ik ga voor mijn extravagante kleding-aankopen naar het winkelcentrumpje beneden mij. Aan het eind van een kledingseizoen, wanneer er sale/solden/opruiming is. Naar een mannenmodezaak met een mevrouw die niet (of minder) kleurenblind is dan ik. Ik kijk bij de afgeprijsde pakken en heb zo maar een beperkte keuze. Is er een aansprekend model en het past, koop ik het.

En dan wordt de verkoopster in de mevrouw wakker. ‘Daar hoort een mooi shirt bij’, zegt ze, ‘met een mooie das.’ En dankzij haar adviezen worden dat overhemden en ties die ik alleen niet zou durven kopen, met kleuren en motiefjes waarvoor ik terugschrik maar me toch heel goed staan. Vindt de mevrouw. En ik moet haar gelijk geven.  

Ja, en dan wordt het concept ‘nu met 70% korting!’ op de kop gezet. Want de (inderdaad) fraaie shirts + dassen vallen niet onder de kortingsvoorwaarden.  En zo wordt de totale som die ik in gedachten had tientallen euro’s groter en ga ik de winkeldeur uit met een rekening die net zo hoog als de oorspronkelijke prijs van het pak.  

Dan ben ik wel het heertje.

Wanneer ik mijn pak draag, voel ik me anders. Ik ga er rechterop mee lopen en lijk er groter in. Dan hoort men mij met ‘u’ aan te spreken. Al is mijn verschijning die van een hogere bankemployee of zo’n hedge-fund type. In die kringen zijn mijn kostuums niet bijzonder.

[Bij gebrek aan een afbeelding van mij in pak, een willekeurig ander mooi plaatje. Plus gratis & voor niets erbij—het is opruiming—drie citaten van Raza Ryad, aanstormend filmscenarioschrijver in Hollywood, courtesy http://highindustrial.com/]

After a while we discover that some of our beliefs are merely opinions—and a little later, that some of our opinions are just feelings.

Death may have existed forever but life has been around even longer.

Fortunately eagle-eyed Tal, who resides ten hours in the future, alerted me to the issue almost immediately. I promptly corrected it and purged the superfluous entries.