At a time like this, scorching irony, not convincing argument, is needed. O! had I the ability, and could reach the nation’s ear, I would, today, pour out a fiery stream of biting ridicule, blasting reproach, withering sarcasm, and stern rebuke. For it is not light that is needed, but fire; it is not the gentle shower, but thunder. We need the storm, the whirlwind, and the earthquake. The feeling of the nation must be quickened; the conscience of the nation must be roused; the propriety of the nation must be startled; the hypocrisy of the nation must be exposed; and its crimes against God and man must be proclaimed and denounced. […] Go where you may, search where you will, roam through all the monarchies and despotisms of the Old World, travel through South America, search out every abuse, and when you have found the last, lay your facts by the side of the everyday practices of this nation, and you will say with me, that, for revolting barbarity and shameless hypocrisy, America reigns without a rival.
Dit zijn de woorden van, nee niet de aankomende president van de VS van A, maar van Augustus Washington Bailey, a.k.a. Frederick Douglass, in een speech t.g.v. de 4e juli, Onafhankelijkheidsdag, bij een herdenking van het ondertekenen van de Declaration of Independence (van Groot-Brittannië).
Hij deed die toespraak in 1852 toen slavernij nog de gewoonste zaak van de wereld was in de VS. En net als Obama was Douglass—de naam die hij aannam nadat hij uit slavernij ontsnapt was—een neger, d.w.z. een zoon van een slavin en een onbekende (witte) plantagehouder.
Andere tijden, terug naar de onze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten