Zondag mag ik weer mijn nette pak dragen, compleet met
overhemd en stropdas in Windsor-knoop. Ik heb drie pakken die ik nooit draag in
mijn dagelijks werk, wel voor de zondagsarbeid.
Mijn gewone (werk)kleding bestaat uit spijkerbroek, T-shirt
met lange mouwen (of katoenen ruitjes-overhemd) en sweatshirt, maar dan een
dunne. Of één van de katoenen broeken die ik al een jaar of tien heb en
eigenlijk een beetje te kort zijn. Kwaliteit: C&A, Vögele of Dirk
supermarkt aanbieding.
De kostuums + bijbehorende overhemden en dassen zijn een
klasse of 10 hoger, hoewel aangeschaft tijdens opruimingen dus minder duur dan
de kwaliteit voorschrijft.
Ik hou niet van winkelen voor kleding. Wanneer een broek
bijna uit elkaar valt, moet er een nieuwe komen. Aan het kopen daarvan besteed
ik nooit meer dan een half uur.
Mijn kostuums echter hebben bij aanschaf meer tijd vereist.
Niet omdat ik een halve of hele dag in Utrecht of Amsterdam
winkel-in-winkel-uit loop. Ik ga voor mijn extravagante kleding-aankopen naar
het winkelcentrumpje beneden mij. Aan het eind van een kledingseizoen, wanneer
er sale/solden/opruiming is. Naar een mannenmodezaak met een mevrouw die niet
(of minder) kleurenblind is dan ik. Ik kijk bij de afgeprijsde pakken en heb zo
maar een beperkte keuze. Is er een aansprekend model en het past, koop ik het.
En dan wordt de verkoopster in de mevrouw wakker. ‘Daar
hoort een mooi shirt bij’, zegt ze, ‘met een mooie das.’ En dankzij haar
adviezen worden dat overhemden en ties
die ik alleen niet zou durven kopen, met kleuren en motiefjes waarvoor ik
terugschrik maar me toch heel goed staan. Vindt de mevrouw. En ik moet haar
gelijk geven.
Ja, en dan wordt het concept ‘nu met 70% korting!’ op de kop
gezet. Want de (inderdaad) fraaie shirts + dassen vallen niet onder de
kortingsvoorwaarden. En zo wordt de totale
som die ik in gedachten had tientallen euro’s groter en ga ik de winkeldeur uit
met een rekening die net zo hoog als de oorspronkelijke prijs van het pak.
Dan ben ik wel het heertje.
Wanneer ik mijn pak draag, voel ik me anders. Ik ga er
rechterop mee lopen en lijk er groter in. Dan hoort men mij met ‘u’ aan te
spreken. Al is mijn verschijning die van een hogere bankemployee of zo’n hedge-fund
type. In die kringen zijn mijn kostuums niet bijzonder.
[Bij gebrek aan een afbeelding van mij in pak, een
willekeurig ander mooi plaatje. Plus gratis & voor niets erbij—het is
opruiming—drie citaten van Raza Ryad, aanstormend filmscenarioschrijver in
Hollywood, courtesy http://highindustrial.com/]
After a while we discover that some of our beliefs are merely opinions—and a little later, that some of our opinions are just feelings.
Death may have existed forever but life has been around even longer.
Fortunately eagle-eyed Tal, who resides ten hours in the future, alerted me to the issue almost immediately. I promptly corrected it and purged the superfluous entries.
