werkweigering

Mooi is dat. Je laat duizenden mensen op je stemmen opdat je voor en namens hen bepaalde politieke ideeën zult verwezenlijken.

Dan blaas je je eigen kabinet op en ga je ineens huisman worden? (Bos, Eurlings)

Is dat geen kiezersbedrog?

Ik was hun gedachtegoed niet toegedaan, dus misschien moet ik in m'n vuistje lachen, maar ik vind het raar.

Net zoals ik bij nader inzien Kant's vertrek onnodig en procedureel suspect vind. Wanneer het SP partijcongres of/en Kamerfractie haar niet langer als voorvrouw wilde hebben, had ik dat evengoed jammer gevonden, maar kan er vrede mee hebben, maar er het bijltje bij neergooien als het wat tegen zit?

Ik besef dat politicus een hondebaan is, zeker in deze tijden (in welke tijden niet?), maar zomaar vertrekken om je aan je gezin te wijden of omdat je imago niet aansprekend is…? Als het om imago gaat, kunnen alle politici wel opstappen.

En feitelijk doen ze dat ook.

Deze gekozen volksvertegenwoordigers laten het aan (commissies van) ambtenaren over om noodzakelijke (?) bezuinigingen te vinden en gaan zo hun politieke verantwoordelijkheid uit de weg. Dat is hun vak, verdorie!

Daarenboven doet de Tweede Kamer aan werkweigering door 300 [!] onderwerpen anathema te verklaren. Waaronder: nieuwe Politiewet, Hoofdlijnenbrief drugsbeleid, Regelgeving downloaden, Vergroting slagvaardigheid strafrecht, Huwelijksdwang en achterlating, Programmatuur voor het berekenen van de uitslag van een verkiezing [!], Ontwikkelingen in de jeugdbescherming, Rapportage 1 jaar rookvrije horeca, Kwetsbaarheid in het rekenmechanisme van de chip op de smartcard, Bekostiging AWBZ, Alcohol en ouderen, etc., etc.

Toch allemaal wezenlijke zaken, maar waarover de Tweede Kamer zichzelf tot aan juni monddood verklaart. Waarschijnlijk om de handen vrij te hebben om campagne te voeren, maar het is veelzeggend dat onze vertegenwoordigers zichzelf zo onbetekenend achten. Dat de regering demissionair is, maakt hun beraadslagingen toch niet onmogelijk?

Alle parlementsleden zitten er met een mandaat, ze hebben minstens het vertrouwen van hen die op hen stemden, dus moeten ze gewoon aan het werk: standpunten bepalen, verdedigen en tot besluiten komen.

Het argument dat over drie maanden de politieke constellatie totaal anders zal zijn en je dus nu geen besluiten kunt nemen, is onzin. Dat geldt voor elk parlement.