gekanteld

Zij wordt door 'vriend & vijand' de hemel in geprezen, vanwege haar inzet, betrokkenheid, gedrevenheid en wat al niet meer.

Ik heb op/voor haar gestemd vanaf dat het kon omdat ze oprecht verontwaardigd is over foute zaken en daar onverbloemd en zonder politiek-correcte, 'diplomatiek' verhullend taalgebruik stelling tegen nam in en buiten de Kamer.

Ik ben nu verontwaardigd over alle loftuitingen die haar 'postuum' ten deel vallen, want er werd nooit naar haar geluisterd. Als al haar collega's in het Parlement werkelijk zo gunstig oordelen over Kant, waarom zijn ze haar dan niet gevolgd en hebben ze niet samen met haar de wantoestanden in bijvoorbeeld de gezondheidszorg aangepakt?

Haar felheid wordt ineens zo positief beoordeeld, maar als zij het tentoonspreidde werd er lacherig gereageerd. Waarom wordt diezelfde felheid van Wilders c.s. (maar dan over de verkeerde dingen) wel serieus genomen en wordt hij niet neerbuigend sussend toegesproken door Pechtold in TV-debatten?

Zijn ze niet gewoon opgelucht nu ze van haar 'verlost' zijn en zij geen appèl meer kan doen op hun slechte geweten?

Of is het banaal sexisme; boosheid mag, maar bij vrouwen is het 'lelijk' en dus ongewenst. Wordt er daarom in de nabeschouwingen steevast van haar 'omgekeerde glimlach' gerept?