belemmerd

Een verklaring, geen excuus.

Het is niet dat ik niet wilde, maar door voor een leek ondoorgrondelijke redenen kon ik niet de electronische snelweg op gedurende een week.

Ik kon geen emeel binnenhalen of versturen en al helemaal niet internetten. Dus dit blog was de laatste tijd nog minder actueel dan anders.

Inmiddels heeft een pief van Tomaatnet.nl een palletje overgehaald en wat bits & bytes verschikt en kan ik weer iets kwijt op het wereldwijdeweb.

Lastig hoor, onbereikbaar zijn via email. Ik leefde de afgelopen dagen voortdurend met de angstige gedachte iets te missen. Regelmatig belde ik met zakelijke partners of ze iets hadden gemaild of dat ik op iets moest reageren.

In dezelfde week dat mijn internetverbinding niet verbond, had ik last van een branderige pijn in mijn linkerbeen vanaf de lies tot aan de voet. Die doorgaans bijna eng smalle voet, was ook opgezwollen tot 2x de normale omvang. De inval-huisarts van dienst kwam met de diagnose ‘tromboflebitis’ oftewel ‘acute flebotrombose’.

Ik verzin het niet; het is ook geen door de farma-industrie bedachte aandoening met het oogmerk zalfjes of poedertjes te slijten. Het heeft te maken met een vuiltje in een ader, waardoor de bloeddoorstroming is belemmerd.

Ik slik nu een bloedverdunner (hoewel de huisarts niet zeker was of het zou helpen) en draag de ‘Comprinet Forte 23’ (23 mmHg op de enkel). Een steunkous dus over het hele been. Zo’n kous wordt in de markt gezet door BSNmedical voor € 39.27.

Als het maar helpt. De kink in de tomaatnetkabel is in elk geval wel verholpen.

tweeling

Ik zag vandaag mijn oudere tweelingbroer.

Hij had een kort, wittig baardje, gemillimeterd geelblond hoofdhaar, kalend, montuurloze bril, 1m80, buikje. Hij droeg een overhemd, wit-met-grijze verticale strepen, korte mouwen en een veelgewassen vaalgroene, te ruime korte broek, model padvinder ten tijde van Baden Powell. Hij had witte benen in bruinlederen sandalen, de voeten in witte sokken. En hij was 60+, terwijl ik over een paar maand aan mijn 50ste levensjaar begin.

Zo zie ik er dus uit in 10 jaar.

Ik schrok van deze aanblik. Een verschijning die bijna vroeg om een maatregel de burka in te voeren. Ik mag dan geen witte sokken in sandalen dragen, soms wel beige of grijze. [Vandaag was ik blootsvoets in lichtbruine sandalen]. Maar in zijn manier van kleden herkende ik een zekere nonchalance over uiterlijk.

Het was een bevestiging van mijn standpunt dat mannen van een zekere leeftijd (25+ is een goede grens) nooit in korte broek aan het openbare leven mogen deelnemen en al helemaal niet in een drukke winkelstraat (denk om de kinderen!).

Het was ook een persoonlijke aansporing om wat meer aandacht aan mijn garderobe te schenken. Kledingaankopen doe ik alleen wanneer een broek (hemd, ondergoed) versleten is. Dan ga ik naar het dichtstbijzijnde kledingmagazijn (niet C&A of Vögele) en ben er niet langer dan noodzakelijk—een half uur is ruim voldoende om te passen, te keuren en af te rekenen.

Ik heb vandaag gezien wat het risico is van een dergelijke wegwerpende manier van kleren kopen. Dan loop je er al snel bij als bovenbeschreven. Als man alleen is er niemand die ‘s-ochtends tegen me zegt: ‘Zou je niet iets anders aantrekken?’ Ik vermoed dan ook dat de tweelingbroer zie boven, alleenstaand is en dat zijn (klein)dochter vanmorgen te laat was om (o)pa iets anders te laten aantrekken.

toekomstmuziek

Laten we het eens over de toekomst hebben.

Het magazine Marie Claire, Nederlandse editie, laat een Politicoloog, een Astroloog en een Milieudeskundige antwoorden op de vraag ‘waar gaat het met de wereld naartoe?.

Ik citeer:

“Ik zie twee mogelijke toekomstscenario’s voor de Sovjet-Unie. Een optimistisch scenario waarbij de republieken meer te vertellen krijgen en erin slagen onderling en met het centrale gezag overeenstemming te bereiken. Daardoor zou er een soort vrije federatie van staten ontstaan, die ingepast kan worden in het huidige internationale veiligheidssysteem. Maar er is ook een pessimistisch scenario denkbaar waarbij de republieken het niet eens kunnen worden over de verdeling van de bevoegdheden, de economische rijkdommen en schulden. Daardoor zou er een Joegoslavië-achtige toestand kunnen ontstaan met extreem-nationalistische stromingen.” (de Politicoloog)

“Ik denk wel dat we op belangrijke plekken op de aarde heel drastische verstoringen en veranderingen krijgen, waardoor leven op de manier waarop we dat gewend zijn, moeilijk zal worden. Als je nu al ziet hoe snel de verwoestijning toeneemt, dat hebben we niet op korte termijn teruggedraaid. En de effecten die dat heeft op het micro- en macroklimaat zijn enorm. We moeten niet versteld staan als bepaalde plekken op aarde onleefbaar worden. Maar dat betekent niet dat daarmee de hele mensheid ineens van de aardbol gevaagd zal zijn. […] Er is echt sprake van een groene hyperactiviteit. Als je ziet wat er is aan lezingen, conferenties, studiedagen, bijeenkomsten en onderwijselementen en wat er ondernomen wordt door bedrijven, consumentenorganisaties, in de landbouw, de verkeers- en vervoerssector, in de technologiesfeer. De omvang van al die activiteiten is zo enorm, dat kun je je nauwelijks voorstellen […] Er zijn nu zoveel krachten gemobiliseerd, dat wij in feite bezig zijn onze samenleving op ecologische grondslag te baseren. De verandering is voelbaar in alle kieren en gaten van de samenleving.” (de Milieudeskundige)

“Nederland staat onder het teken Kreeft, het tegenoverliggende teken van Steenbok. Als er een enorm conflict wordt uitgevochten in een teken, dan krijgt het tegenoverliggende teken het ‘droesem’ van dat conflict. Omdat in Steenbok de klappen vallen, zal het conflict zich in Kreeft ontladen. Dat betekent dat Nederland hier erg onder zal lijden. Volgens mij betekent het dat het hele sociale verzekeringsstelsel eraan gaat. Dat grote bedrijven die nu allerlei fusies aangaan in geweldige moeilijkheden komen en dat alleen de netwerken overleven. Het betekent dat het zwarte circuit een geweldig grote invloed gaat krijgen en ook dat er een nieuw proletariaat gaat ontstaan. Ik denk dat er een geweldige herverdeling van de welvaart komt.” (de Astroloog)

Dat zijn zomaar enkele toekomstvisies, in de Marie Claire, Nederlandse editie, (met ook een interview met de bloedmooie Isabella Rossellini: “Waarom mannen bij mij weglopen”) van januari 1992.