Sneeuw man!

Een besneeuwde dag (code geel) en met sneeuw komt altijd “Snowbound” van Banks, Collins en Rutherford (alias Genesis) naar boven. Een meeslepend refrein en duistere tekst. Van de  …and then there were three-LP, in 1978 uitgebracht en nog steeds een magistraal stuk muziek. 

Herfst en winter zijn voor mij de uitgekiende jaargetijden om de Genesis-catalogus te hernemen.

Ik ga nu Wind and wuthering opzetten (heel klassiek met een diamantnaald en zwart-vinyl schijf). Ik wens mij veel genot.

Snowbound

Lay your body down upon the midnight snow

Feel the cold of winter in your hair

Here in a world of your own

In a casing that’s grown

To the children’s delight

That arrived on the night

Here they come to play their magic games

Carving names upon your frozen hand

Here in a world of your own

Like a sleeper whose eyes

Sees the pain with surprise

As it smothers your cries

They’ll never, never know

Hey, there’s a Snowman

Hey, hey what a Snowman

Pray for the Snowman

Ooh, ooh what a Snowman

They say a snow year’s a good year

Filled with the love of all who lie so deep

Smiling faces tear your body to the ground

Covered red that only we can see

Here in a ball that they made

From the snow on the ground

See it rolling away

With wild eyes to the sky

They’ll never, never know

Hey…

Genesis (Rutherford)